TaTanukiKi 2019-2020--1

Media

Part of 2019-2020 | 1

Titel

TaTanukiKi 2019-2020--1

extracted text

太
狸
記

LVSJK Tanuki

38 주년 11월

三十八周年/十一月
November 2019

EDITORIAL
HOOFDREDACTEUR
'Een Sprookje in het Donker'. Ook Ko bezocht
een bijzondere plek in Japan: het Kirby Café in
Hakata. Meer hierover kun je vinden in haar
artikel, ' Kirby en het Kirby Café.'
Dit jaar hebben we ook een nieuwe rubriek:
Tanuki's Survivalgids! En, ja, die naam is geïnspireerd door het iconische programma van
Nickelodeon. In deze rubriek vind je elke Journal 3 verhalen over de ervaringen van Tanuki
leden tijdens hun study abroad tijd in Japan of
Korea. Zo kun je alvast een beetje een indruk
krijgen van wat je te wachten staat wanneer
jij gaat.
Uiteraard zijn de oude, vertrouwde rubrieken ook weer te zien in deze Journal; ontdek
in welke anime jij de hoofdrol zou spelen in
de horoscoop of leer over Pokémon ambassadeurs in WTF Japan. Als je nog op zoek
bent naar een lekker recept, ga dan naar de
Tanukitchen rubriek, waar je een recept voor
Koreaanse "hotdogs" kunt vinden.
Welkom bij de eerste TaTanuKiKi van 20192020! Ik ben Florentine, dit is mijn derde jaar
in de Journalco en ik ben dit jaar hoofdredacteur van de Journal.
In deze editie hebben we natuurlijk weer
veel interessante artikelen. Zo kun je lezen
over tattoos in Japan in Judiths artikel of over
roken in Korea in een artikel door Frederique. Anna vertelt over aegyo, wat het is en
haar ervaring ermee. En Rosalynn bezocht
teamLab Borderless in Japan en deelt haar
verslag ervan en indrukwekkende foto's in

Ik kijk er zeer naar uit om dit jaar met mijn
commissie (p. 12-15) mooie Journals te
maken. Veel leesplezier!
Florentine

OP DE
VOORKANT
Het thema van de voorkant van de
Journal dit jaar is: door de ogen van de
Journalco.
Op deze foto is de Gamcheon Culture Village in Busan, Zuid-Korea te zien. De huizen in
dit dorpje zijn door de bewoners in allerlei
felle kleuren geschilderd om zo bezoekers
te trekken. Het fotogenieke dorpje is zeker
een bezoek waard!
Deze foto is gemaakt door Florentine,
hoofdredacteur van de Journal.

Heb je zelf nog ideeën voor artikelen? Heb jij fotografisch
werk dat je wilt delen met iedereen? Of wil je misschien
helpen met de strip? Stuur je ideeën en creaties naar
journaltanuki@gmail.com en wellicht siert jouw werk de
volgende TaTanukiKi!

COLOFON
Journalcommissie
Voorzitter &
Hoofdredactie:
Vormgeving:
Eindredactie:
Secretaris:
Leden:

Praeses:
Ab-actis:
Quaestor:
Assessor Intern:
Assessor Extern:
Eerstejaars:

Eerstejaars:
Feest:
Journal:
Kamp:
Kunst- en Cultuur:
Reis (Korea):

Florentine Schoemaker
Yume Productions & Florentine S.
Marlita Valks & Florentine S.
Anna Bothe
Frederique Michielsen
Anna Bothe
Joachim van der Pol
Ko Nakamori
Judith Davids
Marlita Valks
Rosalynn Hoogeveen

Bestuur
van Tanuki
Amber Trijssenaar
Marijn Borst
Kohji Houting
Anna Bothe
Eva Verouden
Merijn Mulder

Commissievoorzitters
Merijn Mulder
Sanne Nelissen
Florentine Schoemaker
Kirstin Toren
Remy Zoutman
Bestuur

INHOUDSOPGAVE
"Het is alsof je 24/7 in een
reptielenhuis loopt.."
- Isa van Vliet over Korea in de zomer

“Ik wil mergpijpen doneren.''
- Britt Wijnker

“De Watersnoodramp, maar dan in
mijn neus.”
- Florentine Schoemaker over heet eten

“Nederlanders zeggen dat katten
blaffen.”
- Amber Trijssenaar

“Drinken voor de gezelligheid, niet
voor de coma.”
- Jiske Angenent

太狸記 ⋅ 十一月 2018

Tanuki Shinbun
Introductie Bestuur, Journalco & Co's
Geen Gezicht

Rubrieken
08
16

WTF Japan & OMG Korea
Tanukitchen
Tanuki's Survivalgids
Horoscoop

Japan & Korea
Koppelcultuur in Korea
Metal Galaxy
Rookcultuur in Zuid-Korea
Tattoos in Japan
Een Sprookje in het Donker
Kawaii? Nee, aegyo!
Kirby en het Kirby café

06 / 07

38
40
42
46

Extra
18
20
23
26
29
32
34

Promotie
Cartoon

48
49

HET BESTUUR 2019-2020
Hoi Hoi lieve Tanukianen,
Mijn naam is Amber/ アンバー/암버, en ik ben bijna afgestuurd Japanstudies student (als we officieel doen vijfdejaars)
en derdejaars Koreastudies, want, he, één studie is te weinig
toch :’). Naast dat ik studeer ben ik dit jaar ook de Praeses
(aka de voorzitter, aka de baas van het bestuur) . Twee jaar
geleden zat ik ook in het bestuur als secretaris, maar door
mijn liefde voor Tanuki en mijn wens voor een nieuwe uitdaging ben ik gegaan voor het voorzitterschap. Doordat ik
beide studies doe hoop ik Korea en Japan evenveel te benadrukken. Oke, nu genoeg over bestuur enzo en wat over
mezelf… Nou, ik ben gek op lekker eten, vooral op 된장찌개
(Soybean paste stew), 김치찌개 (Kimchi stew), うどん(Udon)、
味噌汁(Miso soup), etc. (kan helaas niet alles opnoemen). Ik
kom ook net terug van een buitenlandverblijf van zes maanden in Korea wat ervoor zorgt dat ik helaas nog stomme
trekjes heb zoals buigen als ik hallo zeg, sorry zeg of iemand
bedank, dus als je mij een beetje raar m'n nek ziet buigen/
knikken, is dat een trekje dat ik probeer afte leren, wat waarschijnlijk nooit gebeurt (huilen). Heb je vragen, opmerking of
ideeën, dan kan je er me altijd over aanspreken. We maken
er 'n gezellig jaar van!! 유유. - Praeses, Amber
Hoi lieve leden! Ik ben Marijn, ik ben 19, Ram (want sterrenbeelden zijn super belangrijk ;p) en ik ben derdejaars
Japanstudies, in de richting language & linguistics. Dus ik
ben alweer druk bezig met mijn scriptie en ik hoop natuurlijk
dat ik volgend jaar dan ben afgestudeerd. Daarnaast ben ik
aan het proberen honours af te ronden, maar we zullen zien
of het lukt o.o In mijn vrije tijd houd ik van lezen en series
kijken. Als het kan dans ik graag af en toe. Ik hou ook erg van
talen leren dus ik volg nu Frans en ik zou stiekem ook wel
Koreaans erbij willen doen (K-pop is toch best wel leuk af
en toe). Natuurlijk ben ik ook al drie jaar actief bij Tanuki, ik
heb in een aantal commissies gezeten en ben mee geweest
op reis, dus ik dacht dat het wel tijd was om mijn steentje bij
te dragen in het bestuur! Als jullie het bestuur mailen, ben
ik waarschijnlijk degene die de mail beantwoord. Ook maak
ik de nieuwsbrief elke maand, dus ik hoop aan het eind van
dit jaar de meeste Tanukiaantjes wel te kennen! - Abactis,
Marijn

太狸記 ⋅ 十一月 2019

08 / 09

Beste Tanukianen,
Sinds mijn eerste ervaring met LVSJK Tanuki, heb ik alleen
maar gelukkige jaren gekend als lid. Graag zou ik iedere student van Japanstudies of Koreastudies willen helpen om zich
thuis te voelen op de opleiding, zoals Tanuki dat in het verleden ook voor mij gedaan heeft. Ik geef om het voortbestaan
van de studievereniging en wil graag daar mijn steentje aan
bijdragen. Maar goed, genoeg over mij, laten we het hebben
over mij. Een geboren en getogen Amsterdammer, met een
liefde voor Leiden. Ik zou mijzelf omschrijven als een blij ei,
dat stiekem ook otaku is en houd van sport. Met enige regelmaat sta ik om 4:00 op, om met vrienden UFC te kijken, om
maar een indicatie te geven. Waar je mij voor zou kunnen
wakker maken is voor zuurkool, sushi of pannenkoeken met
kaas, spek en een beetje stroop. Mijn werkervaring varieert
van vakkenvuller, koerier, croupier bij het casino tot het werk
wat ik nu doe: mensen koud maken in -110 graden! Ik hoop
met jullie een mooi jaar tegemoet te gaan en veel nieuwe
herinneren te kunnen maken. - Quaestor, Kohj

Hallo Tanukianen!
Ik ben Anna, 2e jaars Koreastudies, 20 jaar oud en ook nog
eens de Assessor Intern voor Tanuki! Ik zorg ervoor dat jullie
op social media worden dood gegooid met evenementen
zodat jullie weten wat voor zieke dingen wij als Tanuki organiseren voor jullie. Verder onderhoud ik de website die mij nu
al 5 jaar van mijn leven heeft gekost Daarnaast zit ik ook in de
Journalco en schrijf dus ook wat artikelen. Voor de rest houd
ik er van om op de bank te chillen en wat muziek te luisteren.
Ik heb echt een banger playlist, al zeg ik het zelf. Maar mijn
favoriete bezigheid blijft toch gamen. Geef mij een lekkere
RPG en ik kom mijn kamer niet meer uit. Het voelt een beetje
alsof ik een Tinder bio aan het schrijven ben. Bij deze houd
ik dus ook van drankjes en dansjes. Je zult me niet missen op
een Tanuki feestje, that’s for sure!
Zie je me een keer rondlopen in het Lips of depressief rond
waggelen in de UB? Kom gerust even hoi zeggen, vind ik leuk!
- Assessor Intern, Anna

Hallo lieve leden~ Toen afgelopen jaar de oproep op Facebook werd geplaatst dat er nieuwe bestuursleden gezocht
werden, was ik gelijk enthousiast, maar ook een beetje terughoudend, omdat ik het mezelf niet (weer) te druk wilde
maken. Na de informatieavond bijgewoond te hebben, wist
ik eigenlijk wel zeker dat ik voor bestuur wilde gaan en dan
de functie van Assessor Extern in particular, want gezellig
netwerken en nieuwe mensen ontmoeten vind ik eigenlijk
altijd wel leuk. Op dit moment mag ik die mooie functie dan
ook bekleden en hoop ik dit jaar met ondersteuning van de
capabele AcquiCo-leden twee mooie Company Days neer te
zetten voor jullie! Voor de mensen die mij trouwens nog niet
kennen: ik ben Eva, 21 jaar en tweede/derdejaars Koreastudies! Naast dat ik natuurlijk een interesse heb in Azië, houd
ik ook heel erg van skiën en snowboarden, dansen (zowel
lessen als gewoon lekker tijdens het uitgaan), zingen, reizen,
films en series kijken (check out Isle of Dogs en The Grand
Budapest Hotel!), katten, wijnen met m’n familie en/of vrienden, wandelen door de natuur en nog veel meer :) Tot slot
hoop ik dat dit jaar een heel mooi jaar gaat worden met mijn
leuke bestuursgenoten, maar daar heb ik alle vertrouwen in!
Lieve groeten van Eva. - Assessor Extern, Eva
안녕하세요! Mijn naam is Merijn en ik ben de eerstejaarsassessor van Tanuki. Ik ben 19 jaar en eerstejaars Koreastudies.
Ik heb op de middelbare school tweetalig onderwijs gevolgd
en toen ik eenmaal geslaagd was, heb ik mijn tassen gepakt
en ruim een half jaar in Costa Rica gewoond om Spaans te
leren en te surfen. Dit ten eerste, omdat ik nog totaal geen
zin had om al naar de universiteit te gaan en ten tweede,
omdat ik echt hou van het leren van andere talen. Om mijn
surf skills verder te ontwikkelen ben ik lid van Plankenkoorts,
de studenten windsurfvereniging van Leiden en Delft. Ik
kan nog totaal niet windsurfen en heb in de afgelopen twee
maanden precies twee keer op een plank gestaan, maar ja,
dat komt wel. De grootste reden waarom ik Koreastudies
ben gaan doen, is mijn interesse in de Koreaanse taal en de
taalcolleges zijn dan ook verreweg mijn favoriet. Daarnaast
hou ik van leren over internationale politiek en, last but not
least, Koreaans eten! Naast enorm fanatiek studeren houd
ik van snowboarden, bootcamp, reizen, koken, lezen, BBC
programma’s over architectuur kijken en te veel geld uitgeven aan kleren. - Assessor Eerstejaars, Merijn

太狸記 ⋅ 十一月 2019

10 / 11

JOURNALCOMMISSIE 2019-2020
Hi! Ik ben Florentine, derdejaars Koreastudies student en voorzitter van de Journalco dit jaar. Ik ben nu
een maand of 3 terug uit Zuid-Korea en druk bezig
met wat hopelijk mijn laatste jaar van deze studie is.
In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te fotograferen,
boeken te lezen (en te schrijven) en samen met mijn
katten op de bank Netflix te kijken. Ik hoop dit jaar
veel mooie Journals te kunnen maken met de commissie. Veel leesplezier!
- Florentine

Hey hoi! Ik ben Marlita, eerstejaars studente Koreastudies en 19 jaar oud. Aan mij de taak om jullie dit
jaar dood te gooien met leuke feitjes in OMG Korea.
Dit is de enige commissie waar ik dit jaar bij zit, zodat
ik op z’n minst nog een beetje tijd aan studeren kan
besteden. Als ik niet schrijf voor TaTanukiKi, ben ik
dan ook te vinden in de Asian Library. Verder houd ik
van rondhangen in musea, huisplanten sparen en iets
te veel tijd besteden aan het kijken van dramaseries.

- Marlita

太狸記 ⋅ 十一月 2019

12 / 13

Hallo hallo! Zoals jullie misschien al hebben gezien
ben ik Anna Bothe, 20 jaar en de Assessor Intern
dit jaar van onze geliefde vereniging Tanuki. Zoals
altijd zit de Intern bij de journalcommissie en dit
jaar mag ik dus het team versterken met mijn geweldige schrijfkunsten.
Ik zit nu in mijn tweede jaar van Koreastudies,
wat betekent dat ik aankomend semester voor 6
maanden Korea ga! Hopelijk kan ik daar wat leuke
en interessante dingen meemaken, zodat ik ze aan
jullie hier in deze journal kan vertellen. Daarnaast
kan ik natuurlijk ook over andere Korea gerelateerde dingen wat schrijven. Ik ben bijvoorbeeld heel
erg into de Koreaanse E-Sports wereld, dus wie
weet lees je daar wel een keer wat over! Verder
ben ik dus druk bezig met andere interne zaken
om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden
van alles wat wij organiseren. Mocht jij nou ideeën
hebben voor de journal, website of iets anders
dat te maken heeft met Tanuki, laat het mij weten!
Veel leesplezier!
- Anna

Hoi iedereen! Mijn naam is Ko en ik zit in het derde
jaar van Japanstudies. Het is ook gelijk mijn derde
keer dat ik lid ben van de Journal commissie en ik
heb er dit jaar ook weer zin in! Ik vind het leuk om
RPG-games te spelen en speel ik op dit moment
vaak Disgaea en Dragon Quest in mijn vrije tijd.
Wellicht kan je een artikel voorbij zien komen over
een van deze twee onderwerpen in de TaTaNuki.
Veel lees plezier en succes met de studie!
- Ko

よー、みんな！
Mijn naam is Rosalynn en dit is mijn tweede jaar
Japanstudies en tweede jaar als lid van de Journalcommissie! Over mij: ik heb een passie voor muziek,
talen en natuurlijk Japan. Ik spaar vrolijke oorbellen,
ben zeer dol op glitter en kan uren praten over de
Takarazuka Revue!

Ik kijk erg uit naar het komende journalistieke jaar.
Vorig jaar schreef ik voornamelijk artikelen over exposities die ik had bezocht en over de kawaii cultuur van
Japan en ik hoop dat dit jaar weer te kunnen voortzetten. Mocht je me zoeken: ik loop meestal zingend
over de uni op weg naar mijn volgende les of de bieb!
- Rosalynn

Hoi hoi! Ik ben Judith, een derdejaars Japanoloog en
22 jaar jong. Dit is mijn eerste commissie bij Tanuki,
maar hopelijk ben ik al een beetje berucht onder
de tweede- en derdejaars! Ik liep vaak rond in mijn
Tanuki-vest, dus veel mensen dachten dat ik al een
commissie deed. Daarom vond ik dat ik het maar eens
echt moest proberen. (Maar wel goeie promo, toch?)
Ik doe verder wel veel voor de universiteit zelf, zoals
helpen bij de Open Dag of deel zijn van de opleidingscommissie. Hart voor de studie, of zoiets. Als ik niet zit
te stressen, speel ik D&D of spreek ik af met vrienden.
Ook ben ik super geïnteresseerd in (internationale)
politieke ontwikkelingen, dus misschien zullen jullie
dat terugzien in de TaTanuki!

- Judith

太狸記 ⋅ 十一月 2019

14 / 15

Hoi! Ik ben Frederique, sjaars Koreastudies en deel
van de journal commissie! Sinds ik klein was wilde
ik al schrijfster worden. Nou Frederique, you did
it! Je schrijft nu vol enthousiasme voor TaTanuKiKi!
Doordeweeks ben ik een die-hard Koreastudies
student en je kan mij meestal in onze mooie Asian
Library vinden. Naast mijn studie heb ik natuurlijk
ook een leven: ik hou van wijnen met vrienden,
eten, nutteloze dingen leren (zoals astrologie of
een taal die niemand spreekt), lezen en feministische teksten op mijn instagram gooien. Je raadt het
misschien al, maar ik zal in de aankomende TatanuKiKi’s de Tanukitchen en horoscopen schrijven!
- Frederique

Terug van weggeweest! Ik ben Joachim, inmiddels
alweer vierdejaars Japanstudies student. Het is de
derde keer dat ik als lid van de journalco aan het
schrijven mag slaan. Hoewel een jaar in Japan mijn
Nederlandse schrijfkunsten niet ten goede heeft
gedaan, ga ik mij weer volop inzetten om wat leuks
op papier te zetten. Deze editie met een artikel
over het spiksplinternieuwe album van Babymetal:
Metal Galaxy. Volgende edities wellicht over andere metal idol groepen en muzikale acts. Muziek
is en blijft een van mijn grootste hobbies. Ik heb
vorig jaar voor het eerst in bandverband kunnen
spelen, met als hoofdinstrument het keyboard en
af en toe zang en screams. Dit was een erg leerzame ervaring, en heeft mij gemotiveerd om mijn
instrumenten vaker uit de kast te pakken. Naast
artikelen over muziek hoop ik dit jaar ook tips en
ervaringen met mijn kōhai te kunnen delen over
studeren in Japan in onze nieuwe rubriek. Ik heb er
in ieder geval weer zin in!
- Joachim

GEEN GEZICHT
Op 31 oktober vond het tweede Tanukifeest
van dit jaar plaats, na een korte trip naar de
zon om de zomer af te sluiten. Iedereen weet
natuurlijk dat 31 oktober Halloween betekent
en dat was ook zeker te merken in COC De
Kroon. Op de avond zelf, vanaf een uur of
10, stroomde de zaal vol met allerlei spoken,
weerwolven, vampieren, zombies en andere
griezels. Het was simpelweg Geen Gezicht. De
zaal zelf leek vervallen; met spinnenwebben,
ratten, en bebloede stukken stof over de
locatie verspreid. In de donkere krochten
verstopten zich verschillende Japanse Yokai
die allerlei kattenkwaad uit wilden halen.
Gelukkig was er een team dat ze te pakken
heeft gekregen.
De griezels hoefden geen honger te leiden,
want er stond een schaal met zoetigheid bij
de deur. Daarnaast waren er voor de vroege
vogels giftig roze shotjes, om de reis naar
de spookdimensie te vergemakkelijken. Al
die gruwelijk uitgedoste griezels moesten
natuurlijk vastgelegd worden en dus kregen ze
de kans om met hun favoriete moordwapen
op de foto gezet te worden. Daarna was het

de dansvloer op, waar hits te horen waren
waar je koude rillingen van kreeg. Voordat
het feest begon, konden Tanukianen via
séance hun favoriete spooknummers aan
het hiernamaals doorgeven. Het was geen
verrassing dat Thriller en Spooky Scary
Skeletons er met de stemmen vandoor
gingen. Gelukkig weten de geesten wel
van feesten en waren ook Bizzey, Britney
Spears, en de Party Squad te horen. Tot in
het verste hoekje van de bar waren mensen
betoverd aan het dansen. Peek-A-Boo van
Red Velvet kon natuurlijk ook niet ontbreken
en werd gretig ontvangen door de dansende
boemannen.
Het bleek snel dat het hiernamaals wel weet
wat glamour is en de Feestco kon dus niet
anders dan een verkleedwedstrijd verzorgen.
De competitie was sterk, maar uiteindelijk
kwam Kai als winnaar naar boven, als een
geweldige Monokuma met bijpassend haar
en kleding! Vreemd genoeg was er ook een
engel op het feest. Misschien was die de
weg een beetje kwijt, maar er gebeuren nu
eenmaal rare dingen op Halloween.

太狸記 ⋅ 十一月 2019

De klok sloeg vier, en de 100 geesten die
urenlang de zaal op stelten hadden gezet
keerden weer terug naar hun graven en
lijkkisten. Geen zorgen, we hebben de
Ghostbusters voor de zekerheid nog de zaal
in gestuurd om te zorgen dat alle spoken,
monsters, yokai, en dokkaebi het gebouw
uitgejaagd waren. Wat er ook was gebeurd, de
volgende dag was er niets meer te zien van de
griezeligheden die hadden plaatsgevonden.

16 / 17

Het volgende feest is op 22 november en, ho
wacht… Zo snel al? Ja, en daarom gebruiken
we even Marty’s tijdmachine om terug de tijd
in te gaan naar de jaren tachtig! Dus mocht
je nog steeds dood zijn van het vorige feest,
geen zorgen, we gaan gewoon terug in de tijd
waar je weer springlevend bent en je volop
mee kan doen!
- De Feestco

KOPPELCULTUUR IN KOREA
Dat Nederlanders niet de meest romantische mensen zijn, is vast geen verrassing. Een
keertje je jubileum vieren met een bosje bloemen is hier heel normaal. We hebben er
ook een gewoonte van gemaakt eerst 3 maanden te daten voordat je een keer besluit
of je elkaar nou wel echt leuk vind. Relaties zijn dus leuk, maar niet zo heel belangrijk.
Dit is een wereld van verschil vergeleken met Zuid-Korea. Of je nou 22, 100, 500 of
1000 dagen bij elkaar bent, het wordt allemaal gevierd. Een bloemetje van het tankstation volstaat dan ook niet: jongeren kopen hele boeketten, taarten en sieraden
voor elkaar. Hoe wij dat met ome-DUO zouden moeten betalen, blijft mij een raadsel.

Fashion, baby
De obsessie met relaties en romantiek gaat
verder dan alleen jubileums vieren. Een andere trend voor koppels is de ‘koppel fashion’.
Als je een outfit in de winkel ziet liggen, kan
je er bijna geld op inzetten dat er nog een
mannelijke of vrouwelijke variant van is. Deze
kleding verkoopt ontzettend goed. Er worden
zelfs hele Instagram-accounts aan gewijd en
deze hebben vaak duizenden volgers. Het
nadeel: als de relatie voorbij is, is je status van
Insta-famous ook verdwenen.
Toch is het in een land zoals Zuid-Korea niet
raar dat stelletjes hun relatiestatus bekendmaken met bijpassende outfits. In het land
van de Seoul Fashion Week, K-beauty en de
plastische chirurgie kan je wel verwachten
dat je uiterlijk een prioriteit is. Matching outfits met je partner is dan een slimme, stijlvolle manier om aan iedereen te laten zien dat je
bij elkaar hoort. Maar misschien gaat het bij
deze outfit niet alleen om mode; de behoefte aan regels en structuur zou ook invloed
kunnen hebben op deze trend. De perfect
afgestemde outfits laten zien hoe goed georganiseerd je bent als koppel, maar ze hebben
ook iets weg van een uniform. Veel mensen
dragen het en vaak kunnen outfits samen gekocht worden, waardoor het soms lijkt alsof
iedereen er hetzelfde bij loopt.

Toch zijn er ook voordelen. Als je als stelletje
toch bijna hetzelfde draagt, maakt het niet
meer uit als meisjes hun kleren bijvoorbeeld
bij de mannenafdeling zouden kopen. Veel
kledingstukken, zoals truien en shirts, worden
dan ook unisex verkocht. Voor een conservatief land zoals Zuid-Korea, is dat een stap in
de goede richting.

Valentijnsdag, maar dan anders
Er zit ook een andere kant aan al deze romantiek. De singles in Zuid-Korea hebben
namelijk niks te maken met al die jubileums
en ingewikkelde outfits. Maar ze hebben niks
te vrezen, want ook voor de single ladies
onder ons is er iets bedacht. Op 14 februari
vieren de tortelduifjes Valentijnsdag en op 14
maart ‘White Day’. Maar precies een maand
later zijn de singles aan de beurt: voor hen
is er ‘Black Day’. Zoals de naam al doet vermoeden, is het normaal voor singles om
zwart gekleed te gaan. Het gaat zelfs zo ver
dat gerechten zoals jajangmyeon massaal
worden gegeten. De singles die toch liever
Valentijnsdag zouden vieren, proberen hun
slag te slaan op datingapps. Tinder kan het
allemaal niet meer bijbenen.
Veel mensen vieren op deze dag dat ze single
zijn. Op Valentijnsdag en ‘White Day’ hebben

太狸記 ⋅ 十一月 2019

ze geen cadeautjes gehad, dus mogen ze
van deze dag genieten.
Er zit wel een keerzijde aan al deze feestdagen. Tradities zoals ‘Black Day’ laten zien hoe
ver de obsessie met relatie statussen eigenlijk gaat. Als je een partner hebt, of gewoon
‘single but not ready to mingle’ bent, kunnen
deze drie feestdagen heel leuk zijn. Voor de
singles die zich eenzaam voelen, kan het
juist een klap in het gezicht zijn. Steeds meer
mensen in Korea geven aan dat ze zich eenzaam voelen. Het aantal mensen met een
depressie stijgt de laatste jaren ook. Vooral
in de grote steden zoals Seoul is het niet
moeilijk om je eenzaam te voelen. Iedereen
is altijd druk en je gaat op in de massa. Een
lover vinden lukt dan lang niet iedereen.
Door alle feestdagen lijken romantische
relaties misschien heel populair, maar de
jongere generatie lijkt een normale relatie
bijna afgezworen te hebben. Sommige mensen zien de romantiek niet zo zitten. Maar
de ongelukkigen die wel dromen van een
huisje, boompje, beestje hebben dus pech.
Probeer maar eens een vaste relatie te krijgen wanneer je ‘partner’ het na drie dates
wel genoeg vindt. Op dagen zoals ‘White Day’
of ‘Black Day’ wordt de werkelijkheid dan net
iets erger in je gezicht gedrukt.
- Marlita Valks

18 / 19

METAL GALAXY
Het is alweer 9 jaar geleden dat BABYMETAL is opgericht. Een aantal jaar terug zorgde de band al voor enige opschudding binnen de metal-community: de band zou
te gimmicky zijn en geen ‘echte’ metal maken. Maar ook buiten de metal-community werd er over BABYMETAL gesproken. Het is niet elke dag dat je een band tegenkomt met een stevige metal-basis die wordt geleid door drie jonge, dansende meisjes.

Inmiddels is BABYMETAL alweer toe aan
hun derde studioalbum: Metal Galaxy. Sinds
de release van het tweede album Metal
Resistance in 2016 hebben er in het BABYMETAL kamp echter wel een aantal ingrijpende veranderingen plaatsgevonden. De band
is wat betreft looks bijvoorbeeld een ware
make-over ondergaan. De felrode accenten
van de vroegere kostuums zijn ingeruild voor
donkerdere tinten en een gouden accentkleur. Het ‘kawaii’ is een toontje lager gezet.
De nieuwe look is grauwer en mysterieuzer.
De speelsheid van eerdere jaren is er af.
Ook was er vorig jaar het officiële vertrek
van YUI-METAL, wie nog steeds niet ‘officieel’
vervangen is. Ook het onverwachte overlijden van de kami-band gitarist Mikio Fujioka
kwam bij veel fans hard aan.
Toch blijft BABYMETAL verder timmeren aan
de weg die zij 9 jaar geleden zijn betreden;
een huwelijk tussen het (Japanse) idol-genre
en metal. Waar ze zich met Metal Resistance
nog voornamelijk binnen de perken van het
metal/idol-genre bevonden, verkennen ze
met Metal Galaxy nieuw terrein. Daarnaast is
het album een waar product van internationale en genre overbruggende samenwerking
met gastbijdragen: Tak Matsumoto (B’z) op
Da Da Dance, Joakim Brodén (Sabaton) op
Oh! Majinai, Tim Henson en Scott LePage (Polyphia) op Brand New Day, Alissa White-Gluz
(Arch Enemy, The Agonist) op Distortion, en
de Thaise rapper F.Hero op Pa Pa Ya!!. Ook
is BABYMETAL met Metal Galaxy de eerste

太狸記 ⋅ 十一月 2019

Aziatische band om een album op nummer
1 te krijgen op de Billboard Top Rock Albums
lijst. Het album begint met de opener Future
Metal, wat ons (letterlijk) verwelkomt in de
wereld van BABYMETAL. De gesproken tekst
suggereert dat we op een grootse reis gaan
door de Metal Galaxy, en adviseert ons om
onze ‘neck brace’ vast te maken, wat bij mij
beelden opriep van de music video van Head
Bangeeeeerrrrr!!!!!. Een van de opvallendste
nummers op het nieuwe album is wellicht
Shanti Shanti Shanti, waar voor zowel mu-

20 / 21

zikale als choreografische inspiratie wordt
gekeken naar India. De zanglijnen zullen voor
SU-METAL ongetwijfeld ook een uitdaging
zijn geweest. Het nummer Oh! Majinai is de
grootste tegenvaller van het album: het lijkt
erop alsof er een poging wordt gedaan om
piraten- of viking-metal te imiteren, maar het
nummer is erg herhaaldelijk en over het algemeen niet heel interessant. Dat gezegd hebbende wordt de stem van Joakim Brodén wel
goed benut. Toch zou het leuker zijn geweest
als BxMxC of ↑↓←→BBAB de plaats van Oh!

Majinai had ingenomen. Deze nummers zijn
een stuk interessanter, maar staan helaas
op de Japanse editie van Metal Galaxy. Op
BxMxC horen we de sterk vervormde stem
van SU-METAL beleid door een door trap geïnspireerde instrumentatie. ↑↓←→BBAB
is, zoals de titel ook wel doet vermoeden, een
nummer over videogames. Ook hier wordt
het gebruik van autotune niet geschuwd,
maar de instrumentatie is wat meer rechttoe-recht-aan metal. Gelukkig wordt Oh! Majinai opgevolgd door Brand New Day. In dit
nummer horen we invloeden van progressive metal en trap muziek, en de groove zit er
goed in. Dan zijn we eigenlijk bij het keerpunt
van het album gekomen: In The Name Of.
Het nummer begint met een mysterieus
klinkend koor, gevolgd door stevige metal en
een bewerkte mannenstem. De nummers
die In The Name Of volgen zijn BABYMETAL
zoals we ze van Metal Resistance kennen. De
sterkste riff van het album vinden we wellicht
in de opening van Kagerou. Shine klinkt als

een vervolg op The One en had de perfecte
afsluiter voor het album geweest. Misschien
heeft dat ook wel te maken met het feit dat The
One het laatste nummer op Metal Resistance
was. De afsluiter is het echter niet, want die
plek neemt Arkadia al in. Hoewel Arkadia een
sterk nummer is, vraag ik mij af of het met zijn
power metal invloeden, snelle gitaarlicks, en
knallende drums hier op de juiste plek staat.
Al met al is Metal Galaxy een waardig vervolg
op Metal Resistance. Het verkennen van nieuwe genres is waar BABYMETAL voor staat. Het
hele idee achter BABYMETAL is per slot van
rekening het combineren van twee op het
eerste gezicht onmogelijk te combineren genres. In dat opzicht is Metal Galaxy geslaagd.
Wat wel jammer is, is dat het album meer dan
voorgaande albums als een collectie van losse
nummers, en niet zozeer als een samenhangend geheel aanvoelt. Hopelijk weten ze die
balans met het volgende album weer te herpakken. - Joachim van der Pol

太狸記 ⋅ 十一月 2019

22 / 23

ROOKCULTUUR IN ZUID-KOREA
Toen ik vorig jaar op vakantie was in Seoul, vielen er mij een paar dingen op met betrekking
tot het roken van sigaretten. Ik liep met een groepje vrienden door Hongdae en een vriendin uit België wilde een sigaret aansteken. Voordat ze dat kon doen werd ze tegengehouden
door een Koreaanse vriend: “Nee! Je mag op straat niet roken, alleen bij speciaal aangewezen
plekken met asbakken, anders krijg je een boete!”. Een boete van omgerekend ongeveer
100 euro als je op straat rookt, terwijl dit in Nederland de normaalste zaak ter wereld is.
Dat is uiteraard een goed initiatief, want roken is slecht voor je en de mensen
om je heen (dat weten we natuurlijk allemaal). Ondanks dat, rookt bijna de helft
van de mannelijke bevolking van Zuid-Korea. Ja, dat is een behoorlijk aantal. Om
het even te vergelijken; in Nederland is dit percentage 17% van de bevolking.

Dienstplicht
Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk
weten, hebben in Zuid-Korea mannen ongeveer twee jaar dienstplicht. Zij moeten
hun dienstplicht uitvoeren voordat ze 28
worden. Behalve het feit dat mensen beginnen met roken door nieuwsgierigheid, om
stoer te doen, etc., brengt dienstplicht ook
de verleiding om te roken mee. Tot in de

jaren ’90 kregen Koreaanse militairen een
gratis peuk bij de koffie of thee. Daarnaast
zaten er ook sigaretten in hun militaire
rantsoenen. En misschien denk je dan: “Leuk
allemaal maar we zitten inmiddels in 2019,
niet 1993”. Dit is zeker waar maar tot 2009
kregen militairen korting op sigaretten. Je
raadt het al, dit stimuleert de verleiding om
te gaan roken. Ondanks dat dit nu (gelukkig)

niet meer het geval is, heeft het waarschijnlijk wel een blueprint gemaakt voor de rook
cultuur tijdens dienstplicht. Uit onderzoek
blijkt dat mannen die in het leger hebben
gezeten zo’n 20% meer kans hebben om te
gaan roken dan mensen die niet in het leger
hebben gezeten. Dit kan liggen aan wat ik
zojuist heb verteld, of simpelweg door de
stress die komt kijken bij de dienstplicht.
Vrouwen
Zoals eerder verteld, rookt zo’n 45% van de
Koreaanse mannen. Het percentage van
vrouwen die roken is veel lager; 4 tot 5%
procent. Er zijn dus tien keer zoveel mannen
dan vrouwen die roken! Zuid-Korea heeft een
maatschappij die sterk beïnvloed is door confucianisme en roken wordt dan ook gezien
als een ‘mannen-ding’ en vrouwen die roken
worden vaak ‘niet-vrouwelijk’ genoemd. Veel
mannen, zelfs mannen die zelf roken, zijn

niet tolerant tegenover rokende vrouwen.
Veel vrouwen zeggen dat ze op straat zijn
aangesproken puur omdat ze aan het roken
waren; mannen maken dit vrijwel nooit mee.
Sommige rokende vrouwen verbergen dat ze
roken voor hun eigen partner, ook al rookt
die partner ook. Daarnaast roken vrouwen
vaak binnen (waar dat nog mag, op veel
plekken is dit verboden), en mannen roken
vaker buiten. Dit doen ze omdat ze vaak
lastig worden gevallen als ze buiten roken, of
ze zijn bang van vooroordelen of geroddel.
Als ze buiten roken, proberen deze vrouwen dat vaak te doen op een geheim plekje
waar weinig mensen ze zouden lastigvallen.
Dit onderzoek is wel gebaseerd op een vragenenquête. Uit een ander onderzoek, gebaseerd op urineafname, bleek dat 15% van
de vrouwen zou roken; drie keer zo veel dus.
Uiteraard zou roken ontmoedigd moeten

太狸記 ⋅ 十一月 2019

worden, ongeacht het geslacht. Dat rokende vrouwen op een negatieve manier
anders worden behandeld dan mannen
die roken, is simpelweg discriminatie. Dit
verklaart echter wel waarom er zo veel
minder vrouwen roken; het wordt gewoon
niet geaccepteerd door de samenleving in
Zuid-Korea. Daarnaast hebben vrouwen ook
geen dienstplicht; zij komen dus niet in aanraking met de rook cultuur in het leger hangt.
Hoesje voor je pakje peuken
Vorig jaar liep ik in Myeongdong een winkel
binnen en daar zag ik allerlei schattige hoesjes voor om je pakje sigaretten, te vergelijken
met een telefoonhoesje. Van bloemetjesprint
tot de Kakao figuren. Zuid-Korea doet goed
haar best om roken te ontmoedigen, onder
andere ook door nare foto’s van ziektes en
aandoening op de sigarettenpakjes plakken.
Deze hoesjes waren daar de oplossing voor;
doe zo’n leuk hoesje om je pakje en je hebt er
geen last meer van! Deze hoesjes werden een
heuse trend. In Hongdae kocht je ze bij kraampjes naast de sleutelhangers en de oorbellen
en het werd zelfs een modetrend genoemd.
Natuurlijk komt het vele roken in Zuid-Korea
niet alleen door de dienstplicht, Koreanen
roken om dezelfde redenen als rokende mensen over heel de wereld; om stress kwijt te
raken. Ze beginnen ook met roken op dezelfde manier: gewoon uit nieuwsgierigheid, om
stoer te doen. Koreanen werken hard en hebben een druk leven met een maximale werkweek van 52 uur (tot op een jaar geleden nog
68 uur). Daar komt veel stress bij kijken en dus
keren sommigen ook tot een pakje sigaretten.
- Frederique Michielsen

24 / 25

TATTOOS IN JAPAN: CRIMINEEL OF KUNST?
Iedereen kent wel iemand met een tattoo. Misschien heb je er zelf wel een. Veel mensen
laten er één zetten, waar ze vervolgens een sentimentele of artistieke waarde aan hechten.
In Japan kan het echter nog wel eens lastig zijn om een tattoo te laten zetten, laat staan
om er mee te leven. Veel faciliteiten, zoals badhuizen en fitnesscentra, laten mensen met
tattoos niet binnen. Tattoos worden als “slecht” beschouwd. Er is wel een tegenbeweging
tegen dit stigma, maar het heerst onder de meeste Japanners. Hoe komt dit eigenlijk?

太狸記 ⋅ 十一月 2019

Het idee dat tattoos “slecht” zijn komt
deels doordat yakuza en andere criminelen er mee worden geassocieerd. Toen ik
zelf een discussie had met iemand tijdens
mijn Japanverblijf, vertelde hij dat er een
hele Japanse geschiedenis was van criminelen die getatoeëerd werden in Japan.
Er is een kern van waarheid in deze uitspraak. Vanaf de 4e eeuw werden criminelen inderdaad gemarkeerd met een tattoo.
Deze traditie werd alleen meer versterkt in
de 8e eeuw, toen er in Japan veel Chinese
tradities werden overgenomen. Eén van
deze tradities was dat de voorhoofden
van criminelen getatoeëerd werden. Deze
straf was wel alleen voor de allerergste
criminelen. Nadat ze herkenbaar werden
gemaakt door de tattoo, werden ze door
hun families uitgesloten.
Maar een tattoo was niet altijd “slecht.”
Er waren ook mensen die tattoos voor
bijvoorbeeld sentimentele en decoratieve
waarden hadden. In de Edo periode, van
de 17e tot 19e eeuw, werden tattoos ook
ontwikkeld tot een vorm van kunst. Dit
kwam mede door de opkomst van het
houtsnededrukken en een Chinese roman,
Suikoden. In deze roman waren er heldhaftige mannen die bedekt waren met tattoos. Deze roman was zo populair, dat er
opeens een grote vraag naar tattoos was.
Houtsnededrukkers begonnen mensen te
tatoeëren met behulp van de materialen
die ze normaal gebruikten voor houtsneden. Deze kunstvorm heette irezumi, wat
letterlijk “geïnjecteerde inkt” betekent.
Naast de irezumi is er ook een geschiedenis van tattoos bij de Ainu en Okinawa-culturen. De Ainu, een inheemse cultuur in
het noordelijke gebied Hokkaido, hadden
een traditie van het tatoeëren met roet op

26 / 27

hun gezichten. Deze tattoos zouden kwade
geesten afweren. Daarnaast lieten mensen
van de Okinawa tattoos op hun handen
zetten. Deze tattoos waren gebonden aan
een vorm van sjamanisme.
Deze geschiedenis van kunst en culturele
tradities laat zien dat tattoos niet altijd
werden geassocieerd met criminelen. Het
stigma tegen tattoos is pas later populair
geworden. In de Meiji periode, die begon
aan het einde van de 19e eeuw, werden

tattoos door de keizer verbannen. Hij
wilde namelijk het land moderniseren en
hij vond dat tattoos daarvoor te barbaars
waren. Tattoos werden na de Tweede Wereldoorlog weer gelegaliseerd, maar het
stigma zelf is overgebleven.
Hoe heeft dit stigma dan voortbestaan?
Een mogelijke verklaring is dat yakuza
films met yakuza, die bedekt waren met
tattoos, na de Tweede Wereldoorlog populair werden. De echte yakuza hebben
ook een geschiedenis met tattoos. In de
Edo periode waren irezumi erg populair
onder de criminele bendes. Het nemen
van een tattoo was namelijk een symbool

van loyaliteit aan een bende. Maar toen de
yakuza films populair werden, namen de
echte yakuza minder snel een tattoo. Door
de nieuwe associatie tussen een tattoo en
een crimineel, probeerden ze tattoos te
ontwijken.
De mensen die tegenwoordig een tattoo nemen in Japan komen van allerlei
achtergronden. Het zijn dus niet alleen
criminelen. De redenen dat mensen een
tattoo nemen is hetzelfde als in Nederland
en in de Edo periode: voor een sentimentele of artistieke waarde. Maar het stigma
rondom tattoos bestaat nog steeds, mede
door het idee dat het altijd al heeft bestaan. Veel mensen denken dat tattoos
altijd al “slecht” zijn geweest, ondanks de
rijke geschiedenis van irezumi en culturele
tradities.
Zou hier verandering in kunnen komen?
Zou het stigma tegen tattoos kunnen verdwijnen? Bij jongere generaties zijn er al
andere ideeën over tattoos. Dit komt mede
door een blootstelling aan westerse media,
waar een minder sterk stigma bestaat. Be-

roemdheden, zoals acteurs en modellen,
worden tegenwoordig ook getatoeëerd.
Langzamerhand komt er verandering in
het idee dat alleen criminelen een tattoo
kunnen nemen. Maar de meeste eigenaren van badhuizen en fitnesscentra laten
nog steeds geen mensen met tattoos toe.
In ieder geval staat Japan voor een interessant dilemma bij de Olympische Spelen
in Tokyo volgend jaar. Veel buitenlandse
sporters hebben namelijk tattoos. Moeten
er uitzonderingen worden gemaakt voor
deze sporters? Als alleen niet-Japanners
met tattoos worden binnengelaten, zou dit
een vorm van discriminatie zijn. Moet dan
iedereen met een tattoo, inclusief Japanners, worden binnengelaten? Zou dit een
bredere acceptatie van tattoos betekenen? Dit zijn allemaal lastige vragen. Hoe
dan ook, de meningen over tattoos zullen
blijven veranderen. Tattoos in Japan hebben een hele ontwikkeling meegemaakt
van iets crimineels tot kunst, tot weer iets
crimineels.
- Judith Davids

太狸記 ⋅ 十一月 2019

28 / 29

EEN SPROOKJE IN HET DONKER: TEAMLAB
BORDERLESS
Op 2 oktober, tijdens mijn vakantie in Tokio, vertrok ik naar Odaiba, een door mensen
gemaakt eiland in de Baai van Tokio. Daar, in het hartje van het winkelcentrum Palette
Town, ligt het Mori Building Digital Art Museum. Het is een onopvallend, donker gebouw, omgeven door kleurrijke bouwwerken, restaurants en zelfs een reuzenrad. Wanneer je binnenkomt zie je niets bijzonders: de typisch Japanse nette rijen richting de
ingang van het museum of eventueel richting de kassa, mocht je zo onverstandig zijn geweest geen kaartje van tevoren te hebben gekocht en suppoosten die je de weg wijzen.

Nadat ik me van mijn aardse bezittingen had
ontdaan, (oftewel mijn handtas had achtergelaten in één van de honderden handige
kluisjes) sloot ik mij aan bij de groep mensen
die stond te wachten bij een zwart gordijn.
Op televisieschermen werd in meerdere talen
uitgelegd wat je als bezoeker wel en niet mag
doen in het museum en dat je moet opletten
dat je niet valt, aangezien je op het punt staat
het duister te betreden. Toen het eindelijk
zover was, haalde ik een keer diep adem en
schoof voorzichtig het gordijn opzij. Ik liep een
lange, donkere gang door en kwam terecht in durven dromen! De muren van de eerste
de magische wereld van teamLab Borderless. ruimte waar ik in liep waren bezaaid met projecties van kleurrijke bloemen en langzaam
teamLab, opgericht in 2001, is een kunst- vallende blaadjes. Spiegels zo groot als de
collectief dat bestaat uit kunstenaars, pro- muur hingen her en der verspreid; ze gaven je
grammeurs, ingenieurs, grafische computer het gevoel dat de ruimte nog veel groter was
animators, wiskundigen en architecten. Hun dan in werkelijkheid. Sprookjesachtige muziek
missie is om kunst, wetenschap, technologie versterkte het magische gevoel nog meer. Ik
en de natuurlijke wereld met elkaar in contact keek mijn ogen uit!
te brengen in kunstwerken. Door de jaren De expositie heet niet voor niets ‘borderless’.
heen hebben ze meerdere exposities gehad Er is geen vaste route die je moet afleggen:
in Japan en daarbuiten, maar sinds 21 juni je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt.
2018 hebben ze een permanente expositie Er zijn geen kaarten die je de weg wijzen, je
in het Mori Building Digital Art Museum. Ik zwerft rond als in een droom. Het kan dus
had er al eerder van gehoord en meerdere zo zijn dat je zelfs ruimtes mist, of nieuwe
enthousiaste reacties gezien en gelezen, dus plekken ontdekt wanneer je nog een keer
ik keek er erg naar uit om teamLab Borderless terugloopt.
zelf te ervaren. Het was mooier dan ik had

太狸記 ⋅ 十一月 2019

Niet alleen de bezoekers lopen rond, ook
de kunst zelf is altijd in beweging. Projecties
bewegen zich tussen vaste kamers, dwars
door het museum alsof ze een eigen leven
leiden. Vaste exposities hebben namen als
‘Crystal World’, ‘Forest of Resonating Lamps’
en ‘Crows are Chased and the Chasing Crows
are Destined to be Chased as well’.
teamLab Borderless staat vooral bekend als
een plek waar je gave foto’s en selfies kan
maken, wat je ook zeker moet doen. Ik raad
aan lichte kleren aan te doen; zo ga je zelf ook
op in de projecties! Veel van de kunstwerken
zijn ook interactief. Zo kun je de zwevende
lampen in het ‘Forest of Resonating Lamps’
van kleur laten veranderen via een app en
reageren projecties op aanrakingen. Het is
verstandig om van tevoren kaartjes te kopen,
aangezien het museum populair is en regelmatig helemaal uitverkocht is. Doordeweeks
is de kans ook groter dat het museum relatief
rustig is.
Ik heb uren in het museum gespendeerd
en kon er oprecht nog wel langer blijven.
Omdat de expositie constant verandert, zie
je steeds weer wat nieuws. Twee van mijn
persoonlijke favorieten heetten blijkbaar
‘Universe of Water Particles on a Rock where
People Gather’, een hoekige heuvel tegen
een hoge muur waar vallend water en bloeiende bloemen op werden geprojecteerd,
en ‘Black Waves – Continuous’, een ronde
kamer waar je zittend in een comfortabele
zitzak Hokusai-achtige golven aan je voorbij
ziet gaan onder begeleiding van ontspannende muziek (ik viel oprecht bijna in slaap,
heerlijk)! Ook naar de eerste kamer met de
bloemen en vallende blaadjes (die blijkbaar
‘Forest of Flowers and People’ heet) ben ik
meerdere keren teruggelopen. Vervolgens

30 / 31

vond ik daar een zee van zonnebloemen.
Alles was gewoon zo ongelooflijk mooi! Voor
een paar uur was ik niet langer in Tokio, niet
langer in Japan, zelfs niet langer op aarde.
Ik begaf me echt in een sprookjeswereld.
Uiteraard doen de foto’s bij dit artikel de regenboog-taferelen van teamLab Borderless
geen recht aan, omdat ze allemaal zwart-wit
zijn, dus ga zeker eens kijken op de website,
of nog beter: in Tokio zelf! De toegang is niet
goedkoop (3200 yen voor een volwassene,
2900 yen als je na zes uur ‘s avonds gaat).
Maar voor mensen die een dag een sprookje
in het donker willen beleven, is het de prijs
echt dubbel en dwars waard!
- Rosalynn Hoogeveen

KAWAII? NEE, AEGYO!
Toen ik zat te peinzen over waar ik over wil schrijven voor de eerste Journal, moest ik eigenlijk gelijk aan aegyo (애교, 愛嬌) denken. Waarschijnlijk doet dit bij de meesten van jullie wel een belletje rinkelen. Aegyo, volgens Wikipedia, “refers to a cute display of affection
often expressed including but not limited to through a cute/baby voice, facial expressions,
and gestures”. Prominent in K-pop videos en daarbuiten. Maar wat is aegyo nou eigenlijk?

Zoals ik al zei is aegyo een belangrijk onderdeel van de wereld van K-pop. Het wordt
gebruikt als een vorm van entertainment en
fanservice voor, natuurlijk, de fans. Je vindt
het geweldig of je vindt het tenenkrommend.
In Zuid-Korea kan je er in ieder geval niet
omheen en door Twitter en andere sociale
media platforms verspreidt het zich sneller
dan ooit.
Ik hoor het jullie je al afvragen: is aegyo niet
gewoon het zelfde als kawaii? Het klopt dat
het concept van kawaii het dichtst bij die
van aegyo komt. Als men aan de term kawaii
denkt, denkt men meestal aan een meisje
met paardenstaartjes die een peace-sign
naast haar gezicht houdt en vrolijkt grijnst.
Misschien nog wat leuke, kleurrijke accessoires erbij en het plaatje is compleet. Dit is
op zijn beurt natuurlijk wel een stereotype
maar om een beeld te creëren moet je iets
hebben. Het verschil tussen de twee termen
is dat aegyo wordt gebruikt als een naamwoord en niet om iets te beschrijven. Iets kan
kawaii zijn maar niet aegyo.
Aegyo is iets wat traditioneel gezien vooral
veel gedaan wordt door vrouwen. Denk aan
onschuldige dingen zoals je hand discreet
voor je mond houden wanneer je lacht, je
mannelijke collega liefelijk bedanken voor
het openen van een pot mayo of met een
zeurderige stem je vriend vragen of hij wat
ijs voor je wilt kopen. Dit soort gedrag is niet
alleen maar gereserveerd voor vrouwen.
Mannen doen het net zo graag om een

extra bolletje ijs te scoren. Of type het eens
in Naver en je zult zelfs resultaten zien van
dieren met aegyo.
Natuurlijk is het belangrijk dat het wel echt
overkomt. Verschillende bronnen online
hebben het dan ook over ‘echte’ en ‘neppe’
aegyo. Deze bronnen doelen er ook op dat
de echte aegyo dan ook meer lof zou moeten krijgen dan het neppe. Het probleem wat
hierbij komt kijken is dat ‘neppe aegyo’ wordt
geassocieerd met slecht en ‘echte aegyo’
met goed. Dit komt doordat sommigen
het gebruiken om te manipuleren maar zo
zwart-wit is neppe en echte aegyo niet. Zelfs
als sommige aegyo onnatuurlijk over kan
komen kunnen de intenties alsnog puur zijn.
In andere woorden: niet alle ‘neppe’ aegyo is
‘slechte’ aegyo.
Hier heb ik een leuk voorbeeld voor. Vorig
jaar deed ik mee aan het Korean War Veteran Descendants Camp hier in Nederland.
Het idee was dat 15 Nederlandse en Koreaanse jongeren samen hun cultuur konden uitwisselen en zo elkaar beter konden
begrijpen. In mijn groepje was er een jongen
die bomvol met aegyo zat: ik had oprecht
nog nooit eerder een gozer gezien die zo erg
‘schattig’ probeerde te doen en te zijn. In het
begin kon ik het niet uitstaan! Ik dacht dus
dat deze jongen het sowieso expres deed en
dat hij het dus gebruikte om er zelf wat uit te
krijgen. Mijn hoofd maakte dus al gauw de
conclusie: nep uitziende aegyo is gelijk aan
slechte aegyo. Nadat wij heel wat tijd samen

太狸記 ⋅ 十一月 2019

hadden doorgebracht. begon ik toch van mening te veranderen. Het klinkt misschien heel
stom maar sommige mensen zijn dus echt
gewoon zo. Omdat mijn indruk van aegyo altijd uit Koreaanse dramaseries of andere programma’s kwam, nam ik het niet altijd even
serieus. Het gaf me een soort beeld dat het
alleen wordt gedaan in dat soort omgevingen. Deze jongen heeft mij een heel ander en
positiever beeld gegeven van aegyo. Kortom
was het een geweldige week met veel nieuwe
ervaringen, maar of ik nu zelf ook aegyo heb
omarmd? Nee dank u, niets voor mij.
Uiteindelijk komt het er ook op neer dat wij
dit niet kennen in Nederland. Nederland,
waar iedereen altijd normaal moet doen
en lekker nuchter is. En omdat wij hier niet
bekend mee zijn, komt het dus al gauw over
als iets wat niet oprecht lijkt. “Zo kan iemand
toch niet serieus communiceren?”. Maar net
zoals bij alle andere cultuurverschillen geldt

32 / 33

dat we het niet meteen aan de kant moeten
schuiven als ‘raar’ en ‘fout’, alleen omdat het
anders is wat wij gewend zijn.
Dus, we hebben dan misschien wel een haat/
liefde relatie met aegyo, maar dat is niet zo
gek als je bedenkt dat het voor ons heel
onbekend is, in tegenstelling tot voor een
Koreaan. Maar net als alle andere cultuurverschillen is het belangrijk om ze het voordeel
van twijfel te geven. Dus of het nou verpakt is
in een schattig lachje van een verlegen vriend,
of een vriendin die met legerlaarzen en een
sigaret in haar mond alles laat vallen en gilt
om een jongen die voorbij loopt: laten we niet
vergeten dat aegyo uiteindelijk neerkomt op
het uiten van liefde. De volgende keer als jij
een koffie krijgt van je maat in de UB, schud je
gewoon eens liefelijk met je schouders heen
en weer terwijl je hem bedankt met allerlei
manieren om een hartje te maken met je
handen! - Anna Bothe

KIRBY EN HET KIRBY CAFÉ
Je hebt het vast en zeker weleens gespeeld of van gehoord: het roze schattige bolletje Kirby.
Kirby kwam voor het eerst tevoorschijn in 1992 in het spel genaamd ‘Kirby’s Dream Land’. Kirby
was echter op de cover van de westerse uitgaven wit gekleurd. Dat kwam doordat het niet bekend was wat voor kleur Kirby zou krijgen. Uiteindelijk werd er besloten dat Kirby roze zou zijn.

Krachten
Kirby ‘s bekendste kracht is zijn zuigkracht.
Hij kan daarmee zijn vijanden en andere
dingen opzuigen en weer uitspuwen als een
ster. Pas bij het spel Kirby ‘s Adventure kreeg
hij de Copy Ability als kracht erbij. Met de
Copy Ability werd het mogelijk om vijanden
door te slikken en te kopiëren. Door de vijanden te kopiëren kreeg Kirby, naast meerdere
krachten, in latere spellen ook meerdere
nieuwe outfits bij.
Vijanden
King Dedede
Kirby ’s bekendste vijand is King Dedede.
Hoewel hij niet zo slecht is, veroorzaakt hij
wel problemen in Dream Land door bijvoorbeeld het voedsel van de lokale bewoners te
stelen. De problemen worden echter vaak
veroorzaakt doordat hij wordt gehersenspoeld door de Dark Matter.

Waddle Dee
Waddle Dee is de meest voorkomende vijand van Kirby en is ook de zwakste vijand in
het spel. Net als goomba, valt Waddle Dee
zonder wapen aan door tegen Kirby aan te
lopen. Waddle Dee is soms ook te zien als
handlanger van King Dedede.
Chef Kawasaki
Chef Kawasaki is een deskundige chef die
gespecialiseerd is in kookaanvallen. Hij kwam
voor het eerst tevoorschijn als een mini eindbaas voor het spel Kirby super star. Nadat hij
wordt verslagen, kan Kirby zijn vaardigheid
van het koken kopiëren.
Meta Knight
Vanwege zijn houding, is hij zowel vijand als
vriend van Kirby. Meta Knight is een mysterieuze ridder met een masker die erg trouw
is aan anderen. Als hij zijn masker afzet, lijkt
hij ook een beetje op Kirby. Hij wil echter

太狸記 ⋅ 十一月 2019

34 / 35

King Dedede

Waddle Dee

nooit zijn identiteit prijsgeven. Als zijn masker
is gebroken, vlucht hij snel met zijn cape. De
reden daarvoor is nooit bekend gemaakt.
Kirby café
Vorig jaar september werd er in Tokyo een
Kirby Café geopend. Het café werd zo populair dat ze besloten om het in 2019 opnieuw
te openen in Tokyo en het later ook tijdelijk
in Hakata.
Het menu en de inrichting van het café is
volledig geïnspireerd door Dream Land. Als

je binnenloopt, kom je eerst in een winkeltje
terecht met Kirby merchandise. Ook kan je
de cd kopen met de liedjes die worden afgespeeld in het café. Eenmaal in het café kom
je veel figuurtjes van Kirby en zijn vrienden
tegen. Je ziet bijvoorbeeld Waddle Dees die
appels aan het plukken zijn en je ziet Kirby
slapen bij de aardappels. Als een tafel krijgt
aangewezen, krijg je de menukaart in handen.
Op de menukaart staan talloze gerechten en
drankjes die geïnspireerd zijn door het spel
Kirby. Je hebt bijvoorbeeld omuraisu in de

Chef Kawasaki

Meta Knight

vorm van Waddle Dee dat ligt te slapen onder een deken en je hebt Jelly soda drank met een
marshmallow in de vorm van Kracko, het wolkje met stekels. Naast het drankje krijg je ook
een rood drankje. Met het rode drankje kan je Kracko verslaan door het over Kracko heen
te gieten. Je moet het daarna wel goed roeren, zodat het toch nog een lekker drankje wordt.
Eigen ervaring
Toen ik hoorde dat het café ook tijdelijk in Hakata zou gaan vestigen, wachtte ik in spanning op
het moment waarop je kon reserveren voor een plek in het café. Na het lange wachten en wat
gedoe, wat je ook hebt met Usis als je je gaat aanmelden voor een vak, was het mij gelukt om
een plek te bemachtigen in het café. Eenmaal aangekomen bij het café, hoorde ik achtergrondmuziek die speciaal is gecomponeerd voor het café. Dat droeg naar mijn mening ook bij aan
de sfeer van het café zelf. Toen ik kon zitten aan de tafel, duurde het wel even voordat ik wist
wat ik precies wilde bestellen. Het zag
er allemaal wel lekker uit! Uiteindelijk
bestelde ik een Kirby hamburger, waarbij je ook een groot bord mee naar huis
kreeg, Jelly soda met Kracko en de Kirby
pannenkoek in de vorm van een ster.
Het duurde wel lang voordat ik mijn
bestelling ontving, maar in de tussentijd
had ik genoeg tijd om foto’s te maken
van het café en had ik genoeg tijd om
te genieten van de muziek. Het enige
nadeel wat ik ervaarde was dat ik geen
foto’s kon maken van bepaalde gedeeltes van het café, omdat er ook andere
klanten aanwezig waren, maar dat was
voor mij nog steeds het wachten waard.
Na afloop ben ik ook wezen kijken in de
winkel van de Kirby café en heb ik het
CD gekocht met de achtergrondmuziek
dat werd afgespeeld in het café. Al met
al vond ik het een leuke ervaring.
Voor de lezers die ook geïnteresseerd
zijn in het Kirby café: het Kirby Café in
Tokyo krijgt in de nabije toekomst een
vaste locatie in de stad, waardoor het
café permanent open blijft.
- Ko Nakamori

太狸記 ⋅ 十一月 2019

36 / 37

WTF JAPAN &
OMG KOREA
Lopen je conversaties de laatste tijd niet zo lekker? Ben je op zoek naar nieuw gespreksvoer? De
Journalcommissie brengt je weer het leukste WTF Japan & OMG Korea nieuws!

OMG KOREA: KOREAN FRIED CHICKEN
Als je aan fastfood denkt, denk je
waarschijnlijk aan twee dingen: McDonald’s
en Amerika. In een gemiddelde stad zie je
vaker een McDonald’s dan een sportschool.
Toch kan Korea er ook wat van. Er zijn meer
Korean fried chicken-restaurants in Korea
dan McDonald’s filialen in de hele wereld!
Een paar jaar geleden waren er 36000
kiprestaurants in Korea. Ter vergelijking: dat
is ongeveer 500 keer zo veel als het aantal
KFC’s in Nederland.
Al die restaurants zitten er niet alleen omdat
Koreanen zo dol zijn op kip. Veel werklozen
en gepensioneerden openen zo’n restaurant,
omdat je er weinig ervaring voor nodig hebt.
Het probleem is dat er meer kip is dan ze
in Korea kunnen eten. Voor veel kleine
restaurants is de concurrentie te groot en zij

moeten hun deuren sluiten. Er komen dus
elk jaar enorm veel kiprestaurants bij, maar
bijna twintig procent gaat al snel weer weg.
Is er dan toch nog hoop voor McDonald’s?
- Marlita Valks

太狸記 ⋅ 十一月 2019

WTF JAPAN: POKÉMON AMBASSADEURS
IDat Japan van mascottes houdt zal menig
Japanstudies student niet ontgaan zijn. Maar
wisten jullie ook dat Nintendo sinds kort
samenwerkt met verschillende prefecturen
in Japan, om door middel van een Pokémon
ambassadeur die prefecturen te promoten?
In totaal zijn er (tot nu toe) zes prefecturen
met elk hun eigen, unieke Pokémon
ambassadeur. Veel van de samenwerking
zijn eind vorig jaar en gedurende dit jaar
tot stand gekomen. Kagawa is echter een
uitzondering, hun samenwerking met
Slowpoke begon al in 2015! Sinds 2018
fungeert hij zelfs als hoofd van de Udonprefectuur PR groep (どん県PR団 ;udonken PR-dan). Elk van de ambassadeurs is

38 / 39

gekozen met kenmerken of wensen van dat
prefectuur in het achterhoofd. Om even in
Kagawa te blijven; Slowpoke is gekozen om
drie redenen: zijn (Japanse) naam, zijn staart,
en omdat hij het kan laten regenen. De naam
(ヤドン; yadon) lijkt op ‘udon’, het bekendste
eten van Kagawa. Zijn staart zou zoet zijn,
net als nog een bekend product van Kagawa
(和三盆; wasanbon), ook wel ‘rare sugar’
genoemd. Tot slot valt er relatief weinig
regen in Kagawa, dat Slowpoke het kan laten
regenen komt dus als geroepen. Mocht
je je toevallig in een van deze prefecturen
bevinden, houdt dan je ogen open voor
gethematiseerde putdeksels, evenementen,
en merchandise. -Joachim van der Pol

TANUKITCHEN: KOREAANSE HOTDOGS
Ken je dat gevoel? Je hebt trek en alleen maar zin in dat ene lekkere gerecht dat je 3
jaar geleden in een Koreaans of Japans restaurant hebt gegeten. Met Tanukitchen
kan je deze gerechten nu in je oude vertrouwde studentenkeukentje maken!

Al een jaar lang heb ik trek in die ene Koreaanse hotdog die ik at bij een streetfood-kraampje
in Myeongdong. Het is een snack die lijkt op de Amerikaanse corndog, maar dan op een
Koreaanse manier. Een hotdog, vaak met mozzarella, met zoet, gefrituurd beslag er om heen.
Nu kan je deze overheerlijke snack uit Myeongdong gewoon in je eigen keuken maken!

Ingrediënten voor Koreaanse Hot Dogs
- 6 hotdog worstjes/mozzarella sticks (of
allebei)
- 6 wegwerp satéstokjes
- 100 gram panko broodkruimels
- olie, om te frituren
- kristalsuiker

- ketchup (of andere sauzen naar keuze)
- 125 gram bloem
- 2 eetlepels kristalsuiker
- ½ theelepel zout
- 2 theelepels bakpoeder (baking powder)
- 125 ml vetvrij melk, koud
- 1 ei

太狸記 ⋅ 十一月 2019

1

5

2

3

6
7

4

8

RECEPT
Duw de hotdogs, of mozzarella sticks, of allebei op de satéstokjes. Ik maakte een paar
met worst, een paar met mozzarella en een
paar met allebei.
Dep de hotdogs en mozzarella met keukenpapier, zodat ze goed droog zijn, en zet ze in
de koelkast terwijl je het beslag maakt.
Doe de bloem, suiker en zout in een kom.
Meng het goed en voeg daarna de melk en
het ei toe. Klop het samen tot een geheel. Het
beslag zou dik en plakkerig moeten zijn.
Schenk de olie in een pan om te frituren.
Zorg dat het groot genoeg is om de hele
hotdog in een keer in te doen. De olie moet
rond 175°C zijn.

40 / 41

Haal de satéstokjes met hotdogs uit de koelkast. Rol de hotdogs een paar keer door het
beslag totdat het de hele hotdog bedekt. Zorg
dat het niet te dik is!
Rol de satéstokjes met hotdogs nu door
de broodkruimels.

Leg 2 tot 3 hotdogs tegelijkertijd in de
hete olie, kook ze een paar minuten aan
beiden kanten totdat het beslag goudbruin
is geworden en je denkt dat het beslag helemaal gebakken is.
Sprenkel wat suiker over de hotdogs en
voeg saus toe naar keuze.
-Frederique Michielsen

TANUKI'S SURVIVALGIDS
Elk jaar gaan er Tanukianen naar Zuid-Korea en Japan voor hun study abroad. Hier delen
zij hun ervaringen! Elke editie 3 nieuwe leden die hun verhalen vertellen, zodat jij weet wat je te
wachten staat!

太狸記 ⋅ 十一月 2019

Judith Davids in Okayama, Japan

Dus, je bent tweedejaars Japanoloog… waar
wil je heen? Okayama natuurlijk! Ik ben vorig
jaar naar Okayama gegaan en het was een
geweldige ervaring. Daarom wil ik jullie graag
wat meer vertellen over mijn tweede thuis…
Okayama is groter dan de andere twee locaties, Nagasaki en Toyama. Het heeft wel
700.000 inwoners! Maar dit valt nog steeds
mee als je het vergelijkt met andere Japanse steden. Het is eigenlijk meer als Leiden
of Den Haag: groot genoeg, maar niet té
groot. Verder staat het bekend Koraku-en
en Momotaro. Koraku-en staat in de top
drie mooiste traditionele Japanse tuinen,
dus ik raad het zeker aan om te bezoeken.
Momotaro, daarentegen, is een beroemd
Japans fabeltje. In het fabeltje, komt er een
jongen, genaamd Momotaro uit een perzik.
De setting van deze fabel is Okayama en daar
zijn de mensen in Okayama erg trots op. Op
het plein van het centraal station staat ook
een groot beeld van Momotaro! Nou goed,
nu je een beetje weet wat voor soort stad
Okayama is, zal ik je een paar tips geven om
er in te overleven:
1. Ga regelmatig langs bij L-Café (Language
Café). Dit is een plek op de universiteit waar

42 / 43

Japanse en internationale studenten bij
elkaar komen. Je kan zo nieuwe mensen ontmoeten én gratis eten. De Leidse studenten
zijn ook een traditie begonnen bij L-Café: op
Koningsdag worden er voor iedereen pannenkoeken gebakken! (Zie de foto, kan je de
Nederlanders spotten?)
2. Huur een fiets. Okayama lijkt eigenlijk
heel erg op Nederland: het is plat en iedereen heeft een fiets. Via de universiteit kan je
een fiets huren voor zo’n 6.000 yen voor drie
maanden, inclusief reparatiekosten! De fietsregels zijn wel heel anders dan in Nederland,
dus let daar op. Je moet bijvoorbeeld op de
stoep rijden en je mag geen koptelefoon op.
3. Neem een abonnement bij Great Pumpkin, de beste karaoke-plek in heel Japan.
Het is geen geheim dat veel Tanukianen van
karaoke houden, dus waarom zou je hier niet
van profiteren? Een echte aanrader om mee
te zingen, is A Cruel Angel’s Thesis. Zo leer
je de Japanse studenten kennen en kan je je
Japans oefenen!
Ik hoop dat deze tips je zullen helpen in
Okayama. Ik verwacht dat je ook een ontzettend leuke, leerzame en unieke ervaring zal
hebben!

Florentine Schoemaker in Seoul,
Zuid-Korea

Als Koreastudies studente ging ik dit jaar naar
Zuid-Korea, waar ik mijn study abroad deed
aan Sogang University. Mijn zes maanden in
Zuid-Korea waren de meest chaotische, maar
ook bijzondere maanden van mijn leven. Wel
zijn er een paar dingen die ik graag had willen
weten voordat ik naar Zuid-Korea ging. Als ik
deze dingen had geweten voordat ik vertrok,
had me dit veel zorgen bespaard. Dus hier
zijn mijn tips voor alle studenten die naar
Seoul gaan:
1. Er zijn oneindig veel clubs bij Sogang, dus
word lid van iets dat je leuk lijkt! In Korea was
ik lid van POE, een club waarbij internationale
studenten Koreaanse studenten helpen met
hun Engelse taalvaardigheden. Ook was ik
lid van ACT1, een theaterclub, waarmee ik
geweldige herinneringen heb gemaakt én
waarbij ik de kans kreeg mijn eigen toneelstuk te schrijven, regisseren en opvoeren. Bij
clubs kun je makkelijk nieuwe mensen leren
kennen en allerlei leuke dingen doen. Let wel
op: Studentenclubs in Zuid-Korea houden
vaak interviews voor potentiële leden en
laten niet iedereen binnen, maar laat je hier
vooral niet door tegenhouden, want het is de
moeite waard!
2. Bezoek zo veel mogelijk leuke, nieuwe
plekken. In Seoul alleen heb je al honderden
interessante musea, cafés en parken. Zelf
probeerde ik elke week minimaal één nieuwe
plek te bezoeken en heb zo veel bijzondere
dingen gedaan. Je bent (waarschijnlijk) maar
één keer als exchange student in Seoul, dus
haal al het mogelijke uit deze ervaring!
3. Kom af en toe eens uit je comfort zone!
Zes maanden in het buitenland studeren is
iets dat al ver buiten je comfort zone ligt, maar
het is belangrijk om jezelf nog net wat verder

te pushen af en toe. Een Amerikaanse vriendin die ik had ontmoet bij mijn theaterclub
vroeg me of ik het daaropvolgende weekend
met haar naar Busan wilde en zonder mezelf
de tijd te geven om allerlei redenen te bedenken om het niet te doen, zei ik ja. De volgende
dag waren we treintickets en een hotelkamer
aan het boeken en twee dagen later zaten we
in de KTX naar Busan. Dat weekend in Busan
was één van mijn favoriete dingen die ik heb
gedaan tijdens mijn zes maanden in Korea.
Dit laat maar weer zien dat het het zeker
waard is om zo nu en dan uit je comfort zone
te komen!
Hopelijk heb jij wat aan deze tips en veel plezier en succes in Seoul!

太狸記 ⋅ 十一月 2019

Joachim van der Pol in Okayama,
Japan

Toen ik in mijn tweede jaar naar Okayama
ging wilde ik graag meedoen aan clubactiviteiten. Helaas was het niet mogelijk om ‘officieel’
lid te worden van een club vanwege het korte
verblijf. Maar, omdat wij begin april in Okayama aankwamen zaten wij precies in de periode waarin veel 新歓 (shinkan) evenementen
worden gehouden. Dit zijn evenementen
waarin de clubs zichzelf promoten, en waarbij
ze nieuwe leden werven. Deze evenementen
kunnen bijvoorbeeld optredens zijn, maar er
zijn ook etentjes, en sessies waarin je mee
kunt doen aan club activiteiten. Zelf ben ik
bij een aantal verschillende clubs gaan kijken,
waaronder de 邦楽部 (hougakubu), waar ze
Japanse instrumenten bespelen, de jazz club,
de rock club, en nog een aantal sportclubs.
Hoewel ik niet kon deelnemen als officieel lid,
mocht ik wel af en toe langskomen om bij de
hougakubu koto te oefenen. Ook bij de rock
club ben ik een paar keer op bezoek geweest.
Wanneer jullie zelf in Japan zijn raad ik het
zeker aan om deel te nemen aan de shinkan evenementen. Het is een goede manier
om nieuwe mensen te ontmoeten en je te
mengen tussen anderen studenten van de
universiteit.
Verder is er op 津島キャンパス (tsushima
kyanpasu), het campus in Okayama, ook de
L(anguage) Café. Dit is geen club, maar ze organiseren wel verschillende evenementen en
het is wederom een goede plek om nieuwe
mensen te ontmoeten, waaronder andere
exchange studenten. Ook is het mogelijk om
samen te werken met het L café om je eigen
evenementen te organiseren. Zo hebben
we, net als de mensen die vorig jaar naar
Okayama zijn geweest, koningsdag uitgebreid
gevierd.

44 / 45

Tot slot ben ik naar exchange evenementen
geweest waar ik ook mensen buiten Okayama
universiteit heb ontmoet. Ik ben hier toevallig
terecht gekomen omdat ik de organisator van
die evenementen had ontmoet op HelloTalk,
een language exchange app, en hij mij had
uitgenodigd. Hoewel het, vooral de eerste
keer, erg spannend was, ben ik meerdere
keren naar deze evenementen geweest. Het
was ook een van deze evenementen waarbij ik
voor de eerste keer ging barbecueën in Japan,
wat ook voor de nodige cultuurschokken heeft
gezorgd… Hoewel ik geluk had dat ik iemand
had ontmoet die dit soort evenementen organiseerde zijn er ook genoeg barretjes en
Izakaya in de buurt van het station te vinden

HOROSCOOP
In welke anime zou jij de hoofdrol spelen?
Steenbok
L Lawliet van Death Note is de perfecte rol
voor een Steenbok zoals jij! De heersende
planeet van Steenbok is Saturnus. Hierdoor
werken steenbokken hard, hebben een groot
doorzettingsvermogen en zijn ze af en toe
ook wantrouwig. Dit werkt L ook in zijn voordeel; hij is de beste detective in Japan. Zie jij
jezelf al als L in Death Note?
Waterman
My Hero Academia’s Izuku Midoriya is jouw
soulmate! Waterman valt onder het element
lucht en dus zijn watermannen erg energieke en creatieve mensen. Net zoals Midoriya
willen ze alles leren en kunnen. Hierdoor
kunnen watermannen echter soms te veel
van zichzelf vragen; zorg ook voor jezelf en
gebruik niet de zelfvernietigende ‘One For All’
net als Midoriya!
Vissen
Als vissen ben jij natuurlijk Ken Kaneki van
Tokyo Ghoul! Vissen zijn vaak aan het dromen
en fantaseren, en raken soms het contact met
de werkelijkheid kwijt. Kaneki is aan het begin
van de anime nog een onschuldige literatuur
student die liever in de boeken zit dan in de
realiteit. Later als hij een Ghoul is, heeft hij
moeite met de situatie te accepteren, maar
heeft nog altijd de behoefte om anderen te
helpen. Als vissen kan jij jezelf hierin helemaal
terugvinden!
Ram
Shōyō Hinata van Haikyu!! zou de perfecte rol
zijn voor jou! Rammen zijn dapper en bijna
nooit bang voor risico’s. Hinata denkt alleen
aan het moment waarop hij zal slagen, maar

hij denkt nooit na over risico’s om te falen.
Daarnaast houden rammen vaak van sporten. Hinata is een echte ram! Jij ook, toch?
Stier
Monkey D. Luffy van One Piece is een echte
stier. Een piraat met een droom om de ‘One
Piece’ te vinden, een legendarische schat. De
heersende planeet van stier is Venus. Een
stier houdt dus, onder andere, van eten en
is af en toe materialistisch. Monkey D. Luffy
past goed in dit plaatje, en jij ook!

Tweeling
Jij zou Yato spelen in Noragami! Yato is een
echte tweeling, en jij natuurlijk ook. De planeet die heerst over tweeling is de planeet
Mercurius, de planeet van communicatie.
Yato is een expert in communiceren en heeft
overal vrienden. Jij, als tweeling, kan deze rol
perfect vullen!
Kreeft
Als kreeft zou jij niemand anders spelen dan
Mikasa Ackerman van Attack on Titan. Het zit
in de natuur van een kreeft om voor anderen

太狸記 ⋅ 十一月 2019

46 / 47

hechten veel waarde aan rechtvaardigheid.
Als weegschaal ben jij de perfecte Naruto!

te zorgen. Voor Mikasa is dit natuurlijk geen
uitzondering; ze zou alles doen om haar
broer, Eren Jaeger, te beschermen. Jij zou
zeker Mikasa spelen in Attack on Titan!
Leeuw
Jij zou Nagisa Hazuki in Free! Iwatobi Swim
Club spelen! Leeuwen zijn over het algemeen
gepassioneerde personen met charisma
die het niet erg vinden om in de spotlight te
staan. Nagisa straalt altijd vrolijkheid uit en
laat niemand in de steek. Jij als leeuw herkent
je daar natuurlijk in!
Maagd
De perfecte rol voor jou is Ami Mizuno, ook
wel Sailor Mercury van Sailor Moon. De slimste van de Sailor Scouts en heel loyaal tegenover haar vrienden. Het sterrenbeeld Maagd
staat bekend als het perfectionistische, intelligente en kritische sterrenbeeld. Jij zou het
goed doen als Ami Mizuno!
Weegschaal
Als weegschaal kan jij niemand anders zijn
dan de bekendste weegschaal binnen anime;
Naruto Uzumaki! Zoals de naam al zegt,
weegschalen vinden balans en harmonie
erg belangrijk. Dus ook zijn ze erg loyaal en

Schorpioen
Sebastian Michaelis van Black Butler! Ja, ondanks dat hij letterlijk een demon sent from
hell is, lijkt het alsof hij toch wel veel geeft
om Ciel en laat hij zien dat hij een trouwe
vriend is. Toch hoop ik dat je jezelf niet te veel
herkent in Sebastian (dat zou een beetje problematisch zijn). Als schorpioen zou jij echter
deze rol goed kunnen vertolken!
Boogschutter
Jij zou het perfect doen in de anime Free!
Iwatobi Swim Club als Rei Ryugazaki. Rei is
een slimme jongen, maar zwemmen is niet
zijn sterkste punt. Hij is erg idealistisch als
het om zijn doelen op school gaat en ook al
gaat het niet altijd zoals hij wil, hij past zich
uit eindelijk wel aan. Aanpassingsvermogen
en leergierigheid zijn de sterkste punten van
een boogschutter!
- Frederique Michielsen

PROMOTIE
Mag Ik van Je Houden? - Een Nederlandse K-drama over een K-popliefhebber

Het boek, geschreven door Koreastudies
studente Natascha Maas, gaat over een
Nederlands meisje dat de vriendin moet
spelen van een beroemde K-popster en alle
problemen die daarbij komen kijken. Dit
spannende Young Adult boek wordt sinds 1
november 2019 uitgegeven door Uitgeverij
Boekscout. Het boek is te bestellen op
www.boekscout.nl

Komadori in Kyoto, een jaar in Japan

Robin van Vliet, Japanstudies student studeert vanaf september dit jaar aan de universiteit
van Doshisha. Tijdens haar verblijf hier houdt ze een blog bij, waarop ze vanuit Japan haar
ervaringen deelt met studenten van Japanstudies die wellicht ook van plan zijn om een jaar
lang in Japan te studeren.
De blog is te vinden op https://komadoriblog.wordpress.com/

CARTOON
Illustratie door Milan Boon

Ook een keer een strip maken voor de TaTanukiKi? Of heb je een leuk idee voor
een strip? Neem dan contact op met de redactie van de TaTanukiKi door te mailen
naar journaltanuki@gmail.com of door een van de commissieleden te benaderen!

‘S AVONDS
EEN MAN,
'S OCHTENDS
EEN MAN!
Een Tanuki activiteit is géén geldige
reden om te laat, of helemaal niet, te
komen bij college. Wees verstandig,
wees een man/vrouw/anders!