-
Titel
-
2007-2008 | 2
-
Nummer
-
2
-
extracted text
-
太
狸
記
太狸記
Editorial
Beste 太狸記-lezer,
Welkom bij deel 2, de 冬
号, in de reeks 太狸記 van
dit collegejaar. Inmiddels
is het alweer kerst geweest
en zitten we zelfs al ruim in
het nieuwe jaar. En ook de
colleges staan weer op het
punt te beginnen. Dat kan
voor ons Japanologen en
Koreanisten maar één ding
betekenen; Tanuki gaat
weer druk aan de slag met
allerlei activteiten! TanukiStyle!
Wat kan je allemaal vinden
in deze editie? Natuurlijk
de vaste artikelen zoals verslagen van Banzai, artikelen over Korea, de uitwisselings-column van Marco
en de “Can You Believe This
Kanji?,” maar ook de nieuwe
fotostrip, feestverslagen en
enkele ingezonden stukken.
Voor ieder wat wils lijkt mij
zo!
De 太狸記 die in je handen
ligt is wederom het resultaat
van keihard werkende Journal commissieleden; zonder
hen zou er geen 太狸記 zijn,
dus zeker hulde!
Rest mij enkel nog te zeggen;
Veel leesplezier en tot de
volgende 太狸記!
Pyke van Zon
Tanuki Journal-Editor
Heb jij op- of aanmerkingen op de journals of heb
je een leuke tekening/artikel/foto/verslag voor in de
太狸記? Stuur ‘m dan meteen
naar :
Journal@tanuki.nl!
第二巻
De Journaliers
“They get the job done”
Zoals Robin Hood niks is zonder z’n merry men; zoals een
berg niks is zonder z’n asceten; zoals Bassie niks is zonder z’n
Adriaan; zoals “ani” niks is zonder z’n “me”; zoals gaten niks
zijn zonder kaas; zo is de journal niks zonder de Journaliers;
de mannen en vrouwen die dit blad maken tot wat nu in
jouw handen ligt! Ontmoet de mensen áchter deze pagina’s...
Tijmen Blankevoort
Behoeft eigenlijk geen introductie, want wie kent hem niet?
Verantwoordelijk voor veel algemeen Journal gebrabbel.
Evelien Smolders
Japanologe met een interesse
in Korea; vandaar haar rol
als schrijver van Koreagerelateerde stukken.
Tom Omes
Eerstejaars met een kritische
blik. Voorziet de Journal van de
benodigde serieusheid en interessante opinieartikelen.
Diana Kuijpers
Schrijft met passie over
feesten en andere Tanuki-activiteiten. Bovendien de grammatica-checker van de groep!
Nynke Zwiers
Creatieveling van de groep;
deze keer druk aan de slag met
cosplay. Ook één van de twee
tekenwonders van de Journal.
Wendalin vd Giessen
Eén van de tekenwonders van
de Journal. Geestesmoeder
van de inmiddels
legendarische Yonkoma.
Wie is wie?
Stuur je
antwoord
naar
Journal @
tanuki.nl!
太狸記
Tanuki
Agenda
Wat kunnen de leden van
ons verwachten?
Donderdag 31 januari:
Wat?
Boekenverkoop
Waar?
[lokaal volgt nog]
Wanneer? 12:00 - 15:00 (voor het besprekingscollege)
Wat?
Waar?
Waneer?
Borrel
De Burcht
v/a 17:00. Aansluitend pannekoeken eten!
Let op inschrijflijst voor het eten!
Woensdag 6 februari:
Wat?
Uitwisseling met Japanse School R’dam
Waar?
Japanse School R’dam
Wanneer? Ong. 13.00 - 16.00.
Let op de inschrijflijst!
Wat?
Waar?
Wanneer?
ALV (Algemene Leden Vergadering)
[lokaal volgt nog]
v/a ongeveer 17.00 [exacte tijd volgt nog]
Vrijdag 22 februari:
Wat?
Gala met SVS!
Waar?
Four Reasons (Lange Mare 43)
Wanneer? Deuren open van 22.00 tot 01.00
Voor meer info: www.tanuki.nl
第二巻
Door: Evelien Smolders
PARTY!!!
In Korea!
Je bent op vakantie in
Korea, en opeens krijg je
chocola in je handen gedrukt! Wat is hier aan de
hand? Het is 14 maart, niet
14 februari… toch? Oooo, het
is White Day! Uuh, wat voor
dag? Om zulke verassingen
(hoe leuk het ook zou zijn
iets lekkers te krijgen van
een Koreaan) te voorkomen,
ga ik deze keer wat vertellen
over de feestdagen in Korea,
is misschien wel zo handig!
nieuwe jaar (hoewel veel
mensen tegenwoordig uitgaan). Toch zijn er ook nog
Koreaanse tradities die zich
op die dag plaatsvinden.
Een daarvan is bijvoorbeeld dat je bij het oudste lid
van de familie langsgaat
om respect te betuigen en
om ze nog een lang leven
te wensen. Ook betuigen ze
respect aan hun voorouders door wijn en eten aan ze
te offeren (dit heet Jaesa).
Nieuwjaar
Koreanen vieren twee keer
(..in een jaar) nieuwjaar!
Dit komt doordat Korea
gebruikt maakt van zowel
de Gregoriaanse kalender
(zoals wij) als de maankalender. De een valt dus op 1
Januari, en lijkt erg op die
van ons. Je komt bij elkaar
met vrienden of familie
en viert de komst van het
Het tweede nieuwjaar is
rond Februari. De verschillen zijn dat men de traditionele kleding die erbij hoort draagt, genaamt Hanbok.
Eventueel kom je weer met
de familie bij elkaar en geeft
elkaar cadeautjes. Verder
is het eigenlijk zoals wij het
ook vieren (iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen
en goede voornemens be-
太狸記
Kinderen in traditionele hanbok
denken).
Onafhankelijkheidsdag
Zoals we het van Amerika
wel kennen: the fourth of
July! Independence day! Zo
is het ook in Korea. Korea
viert op 1 maart dat ze zich
in 1919 onafhankelijk verklaart hebben. Van 1910 tot
1919 was Korea een kolonie van Japan en hadden
ze het erg zwaar! Sinds
1919 vieren ze dus hun
complete
onafhankelijkheid van welk land dan ook.
Kerstmis
Eind 18e eeuw kwam het
Christendom ook naar Korea, en sinds het populairder werd is kerstmis ook een
feestdag geweest. Men heeft
vaak ook een kerstboom in
huis en er worden kerstfilms
uitgezonden, etc, zoals hier.
Toch viert niet iedereen het
zoals wij met de familie en
cadeautjes. In plaats van
om met nieuwjaar te gaan
feesten gaan ze dat met
kerstmis doen, en zitten ze
met nieuwjaar bij de familie.
Sebae: “New Year Bow”
第二巻
Valentijnsdag
Deze dag valt uiteraard op
14 februari, dat is wereldwijd hetzelfde. Maar, hoewel je in Nederland als stelletje iets leuks gaat doen of
cadeautjes en chocola voor
elkaar koopt, is valentijnsdag in Korea de dag waarop
meisjes cadeautjes aan de
jongens geven, en niet andersom! Dat vind ik persoonlijk weer wat minder
leuk; ik wil wel wat terugkrijgen als ik iets liefs doe!
Blijkbaar waren ze het
daarmee eens want hiervoor
werd white day bedacht.
White day
Deze feestdag word een
maand later gehouden, op
14 maart. White day is bedacht door Japan in 1980.
Op deze dag is de beurt aan
de jongens om iets (duurders!) terug te geven aan
de meisjes die hen wat
leuks hebben gegeven. Wat
ze geven zit dan in een wit
doosje (zodat het toch nog
bij de naam past ;)). Wat ik
grappig vind is dat ze dan
ook een dag bedacht hebben
voor de mensen die op deze
feestdagen niets hebben
gekregen. Genaamd… Black
day! Mooie tegenhanger.
Er zijn nog velen andere
feestdagen in Korea, zoals
bijvoorbeeld de dag waarop
de creatie van Hangul gevierd word! Of waarop de
verjaardag van Boeddha
gevierd word. Ook hebben ze een kinder-dag (hoe
zit het dan met de ouders?)! Toch laat ik het bij
deze feestdagen, zodat je
in ieder geval weet wanneer je er heen moet gaan
voor cadeau’s of chocola!
Ook erg belangrijk, toch?
太狸記
Terug in de tijd met...
TFC Banzai
Bij deze presenteren wij u
een nog nooit eerder gepubliceerd artikel over de spannende avonturen van onze
eigen voetbalclub! Dit artikel
is door experts gedateerd op
16 mei 2007. (Red.)
Na eerdere toernooien waar
niet altijd even briljant werd
gepresteerd, was de Letterencup TFC Banzais laatste
mogelijkheid tot schijnen
als de glanzende ster die zij
diep van binnen is.
Met een ongekend hoge
opkomst van dertien man
was er geen gebrek aan
wisselspelers, en met het
vooruitzicht van een immer
fitte ploeg van majestueuze
balkunstenaars stond de
groep er beter voor dan
ooit.
De eerste wedstrijd werd
gehouden tegen Latijns-
Amerikaanse Studies. Met
een sterke bezetting bleek
TFC Banzai al snel de betere ploeg te zijn. Door angst
bevangen begonnen een
paar nare ventjes bij de Latijns-Amerikanen te zeuren
om een denkbeeldige overtreding, en ook Adri’s goal
werd door hen persoonlijk
afgekeurd (gelukkig vond
de scheidsrechter wel dat
er sprake was van een doelpunt). Toen echter kort
daarna de tweede gemaakt
werd, was de eerste wedstrijd beslist.
Omdat de organisatie kennelijk wat moeite had met het
bevatten van het feit dat, als
er twee velden beschikbaar
zijn, er ook twee wedstrijden
tegelijk gespeeld kunnen
worden, kon de volgende
tegenstander
aandachtig
geanalyseerd worden. Taalwetenschappen bleek een
第二巻
moeilijk te pijlen beest te
zijn. Waar zij voor het grootste gedeelte praktisch niets
goed deed, scheen het in enkele flitsen van onverwachte
helderheid toch alsof men
enigszins wist waar het mee
bezig was.
Toen de wedstrijd eenmaal
begon, stond TFC Banzai
sterk en werd Taalwetenschappen in de eerste paar
minuten door sterke aanvallen verrast. In korte
tijd wist Daichi twee maal
te scoren en leek de wedstrijd beslist. Overmoedig
trok de verdediging nu, tot
de schrik van de wisselspelers, te veel naar voren,
waardoor keeper Daan verrast werd met een tegengoal.
Onder hels geschreeuw van
Mattias regroupeerde het
team en gaf niets meer toe.
De sterk spelende, vroeg
vertrekkende Aris kreeg nog
een publiekswissel en kort
daarna liep de wedstrijd ten
einde.
De volgende wedstrijd tegen
aardsrivaal Permai (Indonesische studies) beloofde een
bikkelharde strijd te worden.
In de loop van de wedstrijd
kreeg Permai verschillende
kansen, maar keeper Tom
en zijn verdediging slaagden
erin het doel onbevuild te
houden. TFC Banzai wist
zich ook aanzienlijk beter te
weren dan tijdens de vorige
ontmoeting, maar kwam
uiteindelijk niet tot een goal.
Aangezien de wedstrijden
van de Letterencup slechts
een luttele acht minuten
bedroegen, was dit duel te
kort voor de bloedstollende
revanche die had moeten
zijn. Met een gelijkspel kon
men uiteindelijk toch tevreden zijn, daar dit een glorieuze vooruitgang was op
de eerder geleden smadelijke nederlaag.
Aan de voormiddag van
de wedstrijd tegen de samengeraapte bende van
Hare Majesteit de Eerste
voltrok zich een van de
grootste tragedies van de
dag. Door een gebrek aan
spelers kaapte H.M.E. plots
Lei - een van TFC Banzais
meest prominente leden
- voor de neuzen van de
ongelovige omstanders weg.
De wedstrijd zelf werd dan
ook gespeeld in een waas
van ongeloof. Ook al kreeg
TFC
Banzai
voldoende
太狸記
(v.l.n.r, eerste rij: Remy, Angel, Sander, Andries, Mattias, Maurits, Adri.
Tweede rij: Martijn, Daichi, Tom, Lei, Daan. Niet afgebeeld wegens drukkende zaken van ongetwijfeld groot beland: Aris)
kansen, de mentale littekens waren te diep om
daadwerkelijk tot scoren te
komen. De verdeding werd
zelfs vaak verrast en moest
haar best doen om een ramp
af te wenden. De wedstrijd
eindigde uiteindelijk in een
onbevredigende 0-0.
Slavische talen en culturen
en Ruslandkunde had zich
eerder op de dag al getoond
als een waardige tegenstander, maar binnen TFC
Banzai dorstte ieder na een
dubbel gelijkspel naar een
absolute overwinning. Het
team ging voluit, gaf weinig
toe en creëerde de betere
kansen, maar zoals eerder
bleken acht minuten toch
niet genoeg om tot een beslissing te komen.
Om nog een kans te maken
op de beker moest de volgende wedstrijd gewonnen
worden. Hoewel de meeste
teams van het toernooi
misschien een paar fans
hadden, tilden de Fransen
het naar een hoger niveau
door niet alleen fans, maar
第二巻
zelfs vlaggendragers mee te
nemen. Dit scheen nog eens
een pijnlijk fel licht op het
ietwat lage supportersaantal van TFC Banzai (geen),
en was voor velen een reden om voor niets minder
dan de volledige afbraak
van het Franse team te
gaan. De Fransen hadden
eerder echter al met 1-0
van Permai gewonnen, dus
er wachtte TFC Banzai een
zware taak.
Vanaf het begin werd er meteen veel druk naar voren
gezet. Gebrand op de overwinning vocht de eenheid
sterker dan ooit voor een
zege, en zelden ontstond
er daadwerkelijk gevaar op
de eigen helft. Naarmate de
wedstrijd vorderde waren
de kansen talrijk, maar
ondanks de grandioze dynamiek waarmee het team
samenspeelde, leek de goal
weer niet te gaan vallen.
Slechts enkele minuten
voor het eind van de wedstrijd bereikte de bal uit
een goede aanval Daichi,
die vervolgens de keeper
kansloos liet. De hoorbare
extase waarin het team zich
na de bevrijdende treffer
bevond, benadrukte wederom TFC Banzais overstromende passie met welk het
keer op keer een onovertroffen visueel spektakel weet
te scheppen.
Kort hierop eindigde de wedstrijd in een overwinning en
zat eenieder in spanning of
de Letterencup, na zowel
drie overwinningen als remises, wellicht toch nog
in ontvangst genomen zou
kunnen worden. Helaas!
Ach en wee, op één punt
verschil was er van Permai verloren! Bij gebrek
aan supporters moest de
groep voor zichzelf klappen, maar desondanks viel
niet te ontkennen dat iedereen goed had gespeeld en
er aanzienlijke vooruitgang
was geboekt. De tweede
plaats was uiteindelijk toch
nog goed voor een knaak
van een medaille. Mattias
complimenteerde zijn jongens, en meer gedreven dan
ooit marcheerde het team
trots richting de kleedkamers. ~Fin~
- Martijn Heule
太狸記
レ
プ
ス CREATIEF
コ
Met Nynke
Eindelijk een artikel over
cosplay! Als je hier niet
bekend mee bent dan raad
ik je toch aan om je Jpop
kennis wat bij te schaven,
want in Japan kun je bijna
niet meer om cosplay heen.
Om het even in een zin samen te vatten: cosplay is je
verkleden als een Japans
manga/anime/game karakter. Mensen die aan cosplay doen, zie je meestal
niet gewoon op straat lopen,
zowel in Europa als in Japan worden er vaak door de
fanatieke mensen meetings
georganiseerd. Als je echt
grote groepen cosplayers
zou willen zien, dan moet
je naar een anime-conventie gaan. Dit is dus voor die
mensen die cosplay helemaal geweldig vinden en
natuurlijk voor de mensen
die het toch altijd (al dan
niet stiekem) al eens hadden willen doen. Cosplay
kan natuurlijk heel breed
opgevat worden. De een
komt met een compleet zelf
in elkaar gezet kostuum dat
tot in detail correct is en een
ander vindt dat een kartonnen doos alleen al genoeg
is. Maar toch heerst het idee
dat zelfgemaakte kostuums
meer respect krijgen dan
een snel afgeraffelde kartonnen doos of ebay-aankoop.
Nu kan ik hier moeilijk gaan
uitleggen hoe je een heel
pak in elkaar zet, daar is
simpelweg te weinig ruimte
voor. Maar ik heb wel een
第二巻
aantal goede tips voor als
je (toekomstige) plannen
hebt om te gaan cosplayen:
1. Als je een karakter zoekt
wat je zou willen cosplayen,
let er dan goed op dat je niet
teveel van hem/haar verschilt, hoe meer je al op het
karakter lijkt, zowel qua uiterlijk als innerlijk, is mooi
meegenomen. Je moet bijvoorbeeld geen gemeen serieus karakter uitkiezen als
je zelf altijd vrolijk bent, tenzij je geen moeite hebt met
acteren, want dat is mede
een leuk deel van cosplay.
2. Let op dat je karakter
uiteindelijk een niet te moeilijk pakje aanheeft; het moet
wel te maken zijn. Zeker als
je net begint met cosplay
en niet al te veel ervaring
met bijv. de naaimachine
hebt, zou ik het eerst maar
veilig en makkelijk houden.
3. Verzamel zoveel mogelijk plaatjes waarop het karakter vanaf verschillende
punten te zien is. Zo kun je
bijvoorbeeld kleuren vergelijken en zien of je niets
over het hoofd ziet bij het
maken van je kostuum. Let
goed op: plaatjes van het
internet verschillen vaak
van kleur, dus doe altijd
een dubbel check of je echt
wel de juiste kleur hebt.
4. Vaak heeft een karakter uit een anime of manga
ook dingen bij zich. Dat kan
vanalles zijn, maar een handige tip om aan materialen
te komen zijn doe het zelf zaken, hobbyzaken, kantoorboekhandels, schilderwinkels, maar bijvoorbeeld ook
winkels als de Xenos waar
je vanalles vinden kunt.
Nu is dit een kerst-/wintereditie, en laat ik nu net op
太狸記
een leuk idee gekomen zijn
tijdens het versieren van
de kerstboom… en mede
door het karakter Dejiko
uit de manga Di-Gi-Charat
bedacht ik me dat je je
cosplay natuurlijk heel gemakkelijk een kerst-look
kan geven, hang ze overal,
Kerstballen! In je haar,
aan je broek, aan je oren,
bedenk het maar, ze zijn
echt supergemakkelijk bij
je cosplay te gebruiken.
Dus mocht je deze kerst
nog heel wat van plan zijn,
bij deze! P.S. Als je extra
wilt opvallen, gebruik dan
Dejiko als voorbeeld….
Ehm...
第二巻
Door: Evelien Smolders
Koreaanse film
Ghost
Geschreven en geregisseerd door Tae-kyung Kim
2004, duur: 94 minuten
Starring:
Ha-neul Kim als Ji-won Min
Jin Ryu als Ju-ho Park
Sang-mi Nam als Su-in
Als beschermster van Korea-gerelateerde artikelen
zal ik ook Koreaanse filmtips geven. Ik zal voor elk
nummer de nieuwste Koreaanse films gaan kijken
en de beste ga ik hier in de
Tanuki Journal aanprijzen.
Voor deze keer is mijn oog
gevallen op de film “Ryông
(letterlijk: dode vriend)” aka
“Ghost” van Tae-kyung Kim.
Het is eigenlijk een klassieke
Aziatische horror. De ‘ghost’
in dit geval is een vrouw die
een witte jurk draagt, lang
zwart haar heeft waar vieze
dingen mee gebeuren en
overal kan opduiken. Kinkt
bekend, maar dat maakt
de film zeker niet minder
eng! Wees dus niet meteen
ontmoedigd, naast deze elementen is hij erg origineel!
Persoonlijk ben ik erg
fan van dit genre, en het
verveelt me nog steeds niet!
太狸記
Het verhaal start met een
meisje dat Ji-won heet. Ze
heeft geen vrienden en doet
een opleiding die ze eigenlijk helemaal niet interessant vind. Waarom weet ze
niet, maar ze kan er niet
zomaar mee stoppen. Ze
lijdt aan geheugenverlies en
is alles van voor een paar
maanden geleden vergeten.
Ze herkent haar eigen moeder niet eens. Er is blijkbaar
iets ergs gebeurt toen, maar
omdat ze niet meer weet wat
ze toen aan het doen was
met wie en waarom weet ze
niet op wie ze af moet stappen. Het vreemde is ook dat
niemand haar erover benadert. Het liefst wil ze in
een ander land gaan wonen
om daar een nieuw leven
te kunnen starten, maar
ze kan niet weg vanwege
haar moeder. De moeder
smeekt haar om te blijven,
omdat ze niet zonder haar
kan. Ze hoopt dat haar geliefde dochter haar geheugen opeens terug zal krijgen. Helaas ziet de situatie
voor Ji-won er niet echt bevorderend uit, dus het zal
nog wel even zo blijven...
Dan sterft opeens er een
meisje, waarvan gezegd
word dat het een van haar
beste vriendinnen was. Ze
werd gevonden met haar
longen vol water; verdronken dus… Maar… er is geen
water in de buurt! Ze besluit bij de familie langs te
gaan om haar respect te betuigen, maar echt welkom is
ze niet. Daar zit wat achter!
Ze weet te ontrafelen dat ze
3 vriendinnen had, maar
nog één van de vriendinnen vind al snel haar einde,
ook door verdrinking. De
laatste en derde vriendin
blijkt in een gesticht gestopt
te zijn, omdat ze alleen nog
maar onzin uit kon kramen en een vrouw zag die
niemand anders kon zien.
Hmm klinkt bekend hé?
Ook zij kreeg snel een plekje
in de hemel toegewezen en
toen was alleen Ji-won nog
over! Naarmate ze steeds
第二巻
meer stukjes info verzamelt
over haar verleden en wat
ze met die vriendinnen
gedaan had, nadert ook
haar einde! Zal ze haar geheugen terugkrijgen? Zal
ze het überhaupt wel overleven? Ik moet zeggen, de
‘ghost’ van deze film ziet
er behoorlijk creepy uit en
gaat nog snel te werk ook!
Wat voor mij deze film een
absolute topper maakte, was
het ongelofelijke einde! Dat
is pas een plot-twist! Ik had
nog nooit van zo’n scenario
gehoort ondanks dat ik toch
heel wat Aziatische horrorfilms gezienheb. Het is enige
minpuntje is dat hij moeilijk te vinden is. Verder geeft
ik deze film een dikke 10!
Heb jij filmtips? Of wil jij graag
een review van een film
schrijven? Dat kan natuurlijk!
Stuur hem op naar;
Journal@tanuki.nl!
太狸記
Door: Tijmen Blankevoort
Game-Review
De Oranje Doos, Portal
& Team Fortress
Het is alweer een tijdje
geleden, maar Valve heeft
weer wat nieuwe spellen
gereleased en ze handig
bij elkaar gestopt in een
goed te betalen Oranje
doos. Voor degene die niet
weten wie Valve is, dat
zijn de makers van Steam
en Half-Life. Steam is een
soort van client via welke
je spellen kan downloaden
en kan spelen over het internet. Elke zichzelf respecterende gamer heeft hier
natuurlijk wel eens mee te
maken gehad, want counterstrike loopt via Steam.
Maar goed, twee van de
nieuwe games zijn echt de
moeite waard om te bespreken, Portal en Team
Fortress 2. De originele
Team Fortress is echt een
klassieker, gebaseerd op de
half-life engine, is het een
teamplay-shooter waarin je
negen verschillende classes
kan spelen van medic en
soldier tot spy. Deze classes waren wat het spel echt
leuk maakte want het varieerde het spel altijd heel
erg en er was voor ieder wat
wils. In de nieuwe TF is de
rol van deze karakters vergroot doordat ze allemaal
een persoonlijkheid hebben gekregen. De sniper is
nu een Australische jager,
de scout een Engelse hooligan enzovoorts, met allemaal hun compleet authentieke look, stemmetjes en
humor. Samen met de car-
TF2: They don’t stand a chance
against the Journaliers though...
第二巻
toony graphics waar ze voor
zijn gegaan werkt dat echt
briljant en geeft het spel erg
veel sfeer en karakter. Het
enige jammere is dat ze heel
veel gameplay elementen
hebben weggehaald, de karakters hebben minder opties, er zitten geen grenades
meer in, en veel spelmodes
zijn eruit geripped. Maar
aangezien het Valve is die
dit released, weet ik bijna
zeker dat ze later nog veel
meer maps en gameplay elementen toe gaan voegen.
Minpuntje is wel dat het
niet voelt alsof het een erg
goede competitieve game
kan zijn voor de diehards
onder ons, de soldier-class
is ook veel te imbalanced.
Portal is het tweede nieuwe
spel dat uit is gebracht. Iedereen die wel eens op internet komt zal intussen wel
in aanraking zijn gekomen
met de quote “the cake is
a lie”, welke inderdaad uit
Portal komt. Het principe
van portal is echt cool, je
krijgt een gun waarmee je
rode en blauwe portals kan
maken, en doormiddel van
die portals moet je allerlei
puzzels oplossen. Zo kan je
bijvoorbeeld een portal erg
hoog op een muur plaatsen, en eentje daaronder op
de grond, zodat je jezelf weg
kan slingeren door middel
van behoud van snelheid.
Dit oplossen van de puzzels
in het spel hiermee is echt
een uitdaging, en je merkt
dat je op een gegeven moment echt in termen van
portals na gaat denken.
Het spel bevat een storyline
mode die jammer genoeg
in 4 uur makkelijk uit te
spelen is, en een hele hoop
bonus levels en (heel erg
lastige) puzzels. Ook al is
太狸記
Glasses rule! Respect the 4 four-eyes!
de storyline kort, hij is wel
echt vet en voelt zeer ‘nieuw’
aan. De brilliantheid van
het concept druipt er bijna
vanaf en de opbouw naar het
einde toe is echt subliem .
Beide games zijn gebundeld met Half-Life 2, en de
expansions daarvan, voor
maar 50 dollar, en elke losse
game zou ik voor dat geld al
halen, dus de Orange box is
meer dan de moeite waard.
Vooral met Team Fortress
2 zal je veel uurtjes zoet
zijn op het internet, en
heeft bij mij gezorgd voor
complete slackage in mijn
uni-werk, en je moet van
goeden huizen komen om
dat voor elkaar te krijgen.
De Orange Box is verkrijgbaar voor XBox 360, Playstation 3 en de PC.
第二巻
Tanuki Theatres presents
Kijk voor meer info op www.tanuki.nl
太狸記
TFC BANZAI
4 november 2007
Versus
Door: Ashwin Ramjiawan
Zondag 4 november. Om
negen uur in de vroege ochtend stonden Martijn en ik
te wachten bij het Amsterdamse FC Bijlmer op onze
teamgenoten. We zouden
vandaag spelen tegen het
Japanse Jdream, het 40plussers team zoals een speler van Jdream het noemde.
Al wachtende vermaakten
wij ons met wedstrijden
van de jeugd van Jdream,
dat ons inspireerde en liet
filosoferen over de tactiek
en techniek die wij zouden
gebruiken. Na een tijdje gewacht te hebben (een uurtje
of drie), kwamen onze medehelden van TFC Banzai
aansjokken. Terwijl het
Jdream zich al had omgekleed en al bezig was met inschieten, trokken wij onze
voetbalkledij aan achter
een container naast de
kantine. Tjsa, wat verwacht
JDream
je; een vriendenteam met
amateurs dat wil spelen bij
de geweldige profs van FC
Bijlmer. Alle kleedkamers
(jawel, alle 4) waren gereserveerd voor onze superieuren. Maar goed, dat mocht de sfeer niet verpesten.
De mannen van Banzai gingen gewoon, zoals alle echte
mannen het zouden doen,
zich omkleden op het speeltuintje achter de container.
Voor het laatste fluitsignaal
van de voorgaande wedstrijd was Banzai helemaal
opgewarmd en stonden de
heren klaar voor de strijd. In
het eerste 15 minuten liep
wat stroef aan de kant van
Banzai, maar al gauw viel
het kwartje. Banzai kreeg
kansen, de een nog groter
dan de ander. Maar het mocht niet baten, de goal werd
maar niet gescoord. De defensie bij Banzai had het ook
第二巻
alles behalve makkelijk. De
spelers van Jdream waren
fanatiek, en counterden aan
een stuk door. Gelukkig wist
Banzai een tegendoelpunt te
voorkomen en eindigde de
eerste helft in een doelpuntloos gelijkspel. Het tweede
helft werd gespeeld op een
kunstgrasveld van de Toekomst, de jeugdafdeling van
Ajax. Dat was natuurlijk een
ervaring en hartstikke tof.
Ik weet dan ook niet of het
aan het veld lag of aan de
peptalk van ons opperhoofd
Martijn, maar in de tweede
helft domineerde Banzai het
veld. Jdream kreeg wein-
ig kansen en Banzai kon
zijn ding doen op het veld.
Uitverdedigen, rondtikken,
overspelen, aanvallen en
schieten. Dit resulteerde
in twee dikverdiende goals
voor Banzai. De wedstrijd
werd rustig uitgespeeld en
de eerste zege van dit seizoen was binnen. Na het
vriendschappelijk potje oorlog was iedereen kapot, en
waren onze ridders toe aan
een flesje prik-limonade.
Maar natuurlijk eerst gezellig op de foto met Jdream.
Het was gezellig en de heren konden de rest van de
dag hun roes uitslapen.
太狸記
Door: Tom Omes
Engrish,
of;
Het Westen Volgens Japan
Over het algemeen studeren hier drie categorieën
Japanologen: studenten die
zich geheel onderdompelen
in de Japanse taal; studenten die gefascineerd zijn
door de cultuur en studenten die voor beide aspecten
naar Leiden zijn gekomen.
De tweede categorie is verder op te delen in moderne
Japanse cultuur en oude
Japanse cultuur. Het ligt
er maar net aan wat meer
tot de verbeelding spreekt:
een veldslag tussen samurai of een gevecht tussen een loodgieter en een
boosaardige
dinosaurus.
‘Ik studeer Japans omdat ik alles van de Slag bij
Sekigahara wil weten,’ tegenover ‘ik studeer Japans
omdat ik dan de nieuwe
Super Mario kan spelen
nog voordat hij vertaald is’.
Het is ontegenzeggelijk
waar, voor sommigen is dit
genoeg motivatie om Japans
te gaan studeren. Daar is
uiteraard helemaal niets
mis mee, maar in hoeverre
vallen dergelijke spellen
nog onder de categorie ‘Japans’? Mario is een volbloed
Italiaan, Prinses Peach heeft
het bij Japanners van nature
nimmer aanwezige blonde
haar. Waarom zijn Japanners toch zo gefascineerd
door alles wat westers is?
Het is een proces dat in de
Meiji-restauratie werd ingezet: Japan moest en zou
moderniseren om op internationaal gebied een rol
te kunnen spelen: industrialisatie, aanleggen van
spoorwegen, opbouwen van
een respectabel leger, maar
ook: vlees eten om de bouw
van de krachtige westerling te kunnen aannemen.
第二巻
...with excrement?
Toegegeven, zonder deze
modernisering was Japan
nooit geworden tot wat het
nu is. Maar wat te denken
van een Japanner die zijn
hele leven al in een yukata of kimono rondloopt
en door de voortgang der
volkeren plotsklaps gedwongen wordt zich in een
rokkostuum te wurmen,
zijn knot af te knippen en
zijn haar in een keurige
scheiding
te
kammen?
Het moet behoorlijk onbeholpen over zijn gekomen.
En dat is vandaag de dag
nog steeds zo. De Japanse
drift tot verwestering uit
zich dagelijks op vele verschillende manieren. Als
eerst het op verkeerde wijze
bezigen van de Engelse taal:
in vroege computerspellen
verscheen er in koeienletters
‘VICTOLY’ als je gewonnen
had. Ander voorbeeld: een
restaurant waar de klant het
gerecht ‘French Fly’ kan bestellen. Surf voor meer gerust
eens naar [www.engrish.
com]: plezier verzekerd.
Niet alleen op Engels,
maar ook op Frans zijn
Japanners gek: het is een
taal die alledaagse zaken
chique kan laten klinken. Wat te denken van ‘La
Boulangerie Asanoya?’ Of
koffiehuis ‘Chez Marie’?
Het allermooiste voorbeeld
blijft ‘depuis’. Een restaurant is ‘depuis 1960’. Een
kapper is ‘depuis 1989’.
Maar ook dit weten Japanners hun eigen aparte draai
te geven: ik had ooit een
t-shirt in handen van een
merk dat ‘depuis 2006’ was.
Krijgt een merknaam in het
Westen een dergelijk label
pas opgeplakt als het meer
dan 40, 50 jaar bestaat: in
Japan is zoiets ‘sinds gisteren’. En waarom ook niet?
Ook gebruiksaanwijzingen
of serveertips bij producten
太狸記
Kaptein Iglo; Nu ook in Brazilië!
bieden vaak reden tot vermaak: ‘Pleace enjoy graceful time of the afternoon
with the pie of Yamazaki
in the café terrace of a chic
town.’ Zou deze taart minder lekker zijn wanneer deze
thuis wordt opgegeten?
Maar het gaat veel verder
dan dat. In Japanse popmuziek worden nummers
doorweven met Engelse
woorden. In het nummer
‘Passion’ zingt Utada Hikaru
vol vuur ‘My fears, my lies,
aozora no shita’. Hè? Het
hele nummer is verder in
het Japans, waar dienen
deze woorden voor? Het zal
wel interessant klinken.
Ook op tv komen wat dat
betreft interessante programma’s voorbij: de befaamde J-dorama’s (Ja-
panse soaps). In ‘Hana Yori
Dango’ lopen de mannelijke acteurs in heuse skinnyjeans, met daaronder gelakte puntschoenen (mét
gesp!) en zijn eetstokjes
keurig vervangen door mes
en vork. In een andere Jdorama, ‘Bambino!’ staat
een Italiaans restaurant in
hartje Tokyo centraal, waar
het personeel in het Italiaans
met elkaar converseert.
In weer een andere serie,
‘Hanazakari No Kimitachi
E’, stellen studenten tevreden vast dat hun dormitory
in westerse stijl is gebouwd.
第二巻
Geen commentaar nodig lijkt mij zo...
Maar ook Japans bekendste en belangrijkste exportproduct, de anime en manga, kennen vaak westerse
thema’s. Denk bijvoorbeeld
aan de films van Miyazaki
Hayao: de meeste kennen
een westers thema (Kurenai
No Buta) en/of zijn gebaseerd op westerse verhalen
(Hauro No Ugoku Shiro).
Het bijna overdreven toepassen van westerse zaken komt vaak onbeholpen
over en werkt zo nu en dan
zelfs op de lachspieren.
Belangrijk is echter niet
te vergeten dat een samenkomen van oost en west
niet altijd tot slechte dingen
leidt. De films van Miyazaki
bijvoorbeeld, zijn onovertroffen, vaak omdat westerse cultuur met een Japans
sausje wordt overgoten.
Zonder westerse invloeden
zou Japan niet zijn zoals
wij Japan nu kennen. Het
is niet gezegd dat Japan
er per sé saaier door zou
zijn, maar in ieder geval
wel een stuk minder leuk.
太狸記
Door: Diana Kuijpers
ヤ
ク
ザ
八九三 Party!
10 Oktober ‘07
Inmiddels een traditioneel,
jaarlijks feest van Tanuki.
Ook dit jaar weer kondigde
Tanuki het Yakuza-feest
aan, met de mededeling
dat een kostuum ‘niet verplicht, maar wel leuk’ was.
Voor de vele eerstejaars was
dit het eerste themafeest,
niemand wist echt wat te
verwachten, niemand wist
ook of mensen überhaupt
wel verkleed zouden gaan…
Een paar vroege vogels,
voornamelijk
eerstejaars,
kwamen vroeg aan op het
feest om als een van de
eerste een cocktail te mogen
ontvangen. Het eerste wat
opviel, was de grootte van
de zaal; hoe zou het ooit
gaan passen? Maar, zoals
later bleek, werd het een
grote gezellige boel, zonder
dat mensen echt last leken
te hebben van de drukte.
De zaal was trouwens leuk
versierd met zelfgeschilderde
banners van Yakuza-clans.
Hier en daar werd wat gemopperd op de muziek, in
de veronderstelling dat er
voornamelijk Japanse muziek gedraaid zou worden,
maar heel af en toe werd er
toch echt even snel een Japans nummer tussendoor
gegooid. En laten we eerlijk zijn: de Japanse maffia zou zich voornamelijk
begeven in een club met
muziek zoals er op Yakuza 2007 gedraaid wordt,
niet ergens waar populaire
Gangster stylo!
第二巻
Loraine, Alexandra en Jocelyn werden naar voren geroepen. Deze zes werden
niet alleen beoordeeld op
hun kostuum, maar er werd
hun tevens gevraagd iets te
zeggen in hun beste yakuza slang. Na de prachtigste uitspraken geroepen te
hebben (waarvan de helft
waarschijnlijk niet verstaan
is), werden uiteindelijk Steven (de ‘mystery’ man met
een schitterend kostuum)
en Alexandra (die in een
zeer shōjo-achtige stem ieThe question of the party;
dereen netjes vroeg te ster“dare?!”
ven) uitgekozen. De gelukkige winnaars mochten een
J-rock of pop uit de luidmooie prijs in ontvangst
sprekers schalt. Maar desnemen en hierna ging
ondanks kon de muziek de
het feest weer volop door.
pret niet drukken en werd
Rond een uur of twaalf
er volop gepraat, gedronken
begon het pas echt druk
en hier en daar gedanst.
te worden. Tot diep in de
Uiteraard was er ook een
nacht werd er doorgefeest
verkiezing van de best
(ondanks de voorafgezegde
verklede Japanoloog (en
schatting van 01.00), tot de
Japanologe). Zoals bleek
die-hard party animals eruit
hadden toch veel mensen
geschopt werden om een
erg hun best gedaan, met
paar uurtjes te slapen, voor
een geheel vrije interpretatie
de colleges dezelfde dag om
van het thema Yakuza. Zes
9.00 weer zouden beginnen.
van hen waren uitgekozen
Al met al was het een gesom te strijden om de titel
laagd feest!
van beste yakuza member.
Drie heren, Steven, Luciano
en Bram, en drie vrouwen,
太狸記
Door: Steven Scheerooren
キャンユー
ビリーブェジース
漢字？！
Woord nr. 1, zelfstandig
naamwoord: 十字砲火 (じ
ゅうじほうか) = spervuur.
Letterlijk per kanji staat
er “tien – teken/karakter
– geweer – vuur”. Dit lijkt
op het eerste gezicht misschien wat vreemd, maar
in het Engels is een spervuur “crossfire”. En ook al
is dat “cross” waarschijnlijk
bedoeld als kogels die elkaar
kruisen, in het Japans hebben ze het letterlijk opgevat.
十字 is namelijk een kruis.
Maar dit woord is uiteraard niet gebaseerd op de
betekenis, maar op de vorm:
een object met het karakter
(oftewel vorm) van een “十”.
Het tweede woord is een なadjectief dat behoorlijk in
herhaling valt: 清廉潔白 (せい
れんけっぱく) = oprechtheid
/ integriteit. De kanji kunnen los verschillende (doch
vergelijkbare) betekenissen
hebben, maar ook haast
één en dezelfde. Namelijk:
“puur – puur – puur – wit”.
Samengesteld
betekenen
ze ook nog ‘ns hetzelfde:
清廉 is ‘oprechtheid / integriteit’, en 潔白 betekent
ook ‘oprecht / onschuldig’.
Tot slot nog deze uitdrukking: 桑原桑原 (くわばらく
わばら), wat meestal vertaald wordt als “My God!”,
“Heaven forbid!” en “Keep
your fingers crossed!”. Deze
uitdrukking heeft wat uitleg
nodig, want van de kanji
“moerbei (da’s een boom,
voor degene die het niet kennen) – veld – moerbei – veld”
wordt je natuurlijk niet veel
wijzer. Het begint bij een
Chinese legende die beweert
dat een veld met moerbei
bomen nooit geraakt wordt
door bliksem. Maar waarom
第二巻
was
een moerbei veilig?
De legende verteld
over een gigantische moerbei boom genaamd 扶桑,
“fúsāng” (in ’t Japans ふそ
う). Vanuit deze boom klom
de zon elke dag de hemel
in. De moerbei bomen zijn
in dit geval een soort symbool voor de zon, die zelf
een teken is van mooi weer.
Bliksem is de vertegenwoordiger van storm, het tegenovergestelde van mooi weer.
En de conclusie luidt dus
dat stormgoden hun aartsvijand de zon zo vreesden,
dat ze nooit een moerbei
zouden neerbliksemen. Zodoende is 桑原桑原 ontstaan
om bliksem / storm af te
weren, wat later uitgroeide tot een uitroep tegen
ongeluk in het algemeen.
Overigens is 扶桑 ook
een term die gebruikt wordt
om het oude Japan aan te
duiden, aangezien de zon
uit die richting opkwam.
S3
太狸記
Tanuki fotostrip
アルセナール
お化け
の
Afl. 1:
Dawn of the Dead Japanologen
第二巻
Acteurs van deze aflevering: Evelien Smolders,
Rieks Warendorp Torringa,
Pyke van Zon
Foto’s, bewerking &
tekst: Pyke van Zon
太狸記
Hoe zal dit verdergaan? Wie heeft die moord
gepleegd en waar komt die zombie vandaan?
Zullen Evelien en Rieks het overleven? Hoeveel afleveringen zal dit avontuur gaan tellen? Wordt het Hilary of Obama? Lees volgende keer het spannende vervolg!
Denk jij de antwoorden te hebben? Mail ze naar
Journal@tanuki.nl!
第二巻
Marco
in;
Nagasaki
Laat ik beginnen met iedereen jaloers te maken door te
zeggen dat ik dit artikel schrijf terwijl ik zit te genieten
van de Christmas Specials
in de Starbucks. Alloewel ik
gehoord heb dat er inmiddels op Schiphol buiten de
douane ook al twee starbucksen zitten, als wij terug komen zitten ze dus ook
gewoon lekker naast de Eazie en op de Beestenmarkt,
yay! Goed, Japan dus.
Het is zondagmiddag half
5, en dat betekent razende
drukte hier in de grote depato’s. Doordeweeks zijn de
depato’s het domein van de
jongeren, en vooral individuele winkelende mensen.
Maar in het weekend lijken
de depato’s wel te transformeren in grote familieopvang centra’s. De trams
puilen uit tegen de tijd dat
je bij een depato aan komt.
Vervolgens is het wringen
om binnen te komen, en
moet er acrobatisch een weg
gevonden worden tussen de
kinderwagens en jengelende
Japanse kinderen (die overigens hoe dan ook schattig
blijven). Gelukkig zit de Starbucks direct om de hoek.
Na ongeveer 3 maanden
begint iedereen hier zich wel
echt thuis te voelen denk
ik. Jammer dat je dan ook
direct weer een periode in
gaat van gezelligheid, en
family time; Sinterklaas en
Kerst. Voor mij betekent
Sinterklaas niet echt veel
meer sinds we thuis Kerst
vieren, maar nu je hier in
Japan ga je op een of andere
manier alles van thuis versterken heb ik het idee. Althans, dat ga ik wel doen. Ik
zou bijvoorbeeld een moord
doen voor een boterham
met calvé pindakaas, of een
太狸記
Tóch nog een beetje bij ons...
pannekoek op de beestenmarkt met m’n vrienden.
Zo werkt het ook een beetje
met Sinterklaas. Hij hoort er
gewoon bij in de jaarelijkse
routine, en aangezien die
dit jaar overhoop ligt, mis
ik de oude kindervriend. Nu
krijg ik gelukkig vrachtwagenladigen vol met pepernoten dus ik eet dat gevoel
wel weg, haha. En je krijgt
de kans hier om het concept
van Sinterklaas aan andere
internationale studenten en
de Japanners introduceren.
Wat op zich leuke reacties
voortbengt, want Zwarte
Piet lijkt toch wel heel erg op
een slaaf, en dat het hoofd
van die hele bende toevallig een blanke Heiligman is,
zet nog al wat vraagtekens.
Gelukkig worden al deze
gevoelens van Sinterklaas
snel weggedrongen wanneer je hier zo door de depato’s loopt, en Kerst je te
gemoed springt. Wat overigens natuurlijk al begin
november start. De grote
lichtblauwe kerstboom bij
de ingang met bijpassende
blauwe ballen, geeft naast
enorme hoofdpijn, ook het
Kerstgevoel. Plus het gevoel
van de geboorte van Jezus
komt sterk overeen met het
wit van het glazuur op de ク
リスマスケーキ (ja dit mag
gegoogled worden!), en de
aarbeien op die taart representeren duidelijk het bloed
van Maria wat vloeide tijdens de geboorte. Een andere reden waarom je juist
op Kerst hier zo’n taart zou
eten, kan ik niet bedenken.
Maar dat komt vast omdat
ik een domme 外国人 ben,
haha! Dat is natuurlijk
gekheid, want hun idee van
Kerst is heel anders hier,
de meesten weten niet eens
dat Jezus geboren is op de
第二巻
De keizer spreekt zijn onderdanen toe
25e en denken gewoon dat
er een dikbuikige kindervriend met zijn vliegende
rendieren van de Noordpool komt (of dat misschien wel geloofwaardiger is
dan het Christendom weet
ik niet, maar dat is een
andere discussie waar ik
nu niet aan zal beginnen).
Kerst is voor iedereen trouwens verdeeld hier; sommige gaan naar Tokyo of
Osaka, andere vieren het
gewoon hier. In mijn geval
zit ik met Kerst gewoon lekker in Nagasaki, en vlieg
op de 26e naar Tokyo voor
nieuwjaar en de grote
uitverkoop,
tanoshimi!!
Ik wil vanuit Nagasaki iedereen daar in Leiden en de
andere mensen in het buiteland een enorme warme fijne
en gezellige kerst wensen,
en een gezond, educatief en
voorspoeding 2008! Tip hier
van uit Japan, gooi er in de
periode december, januari een aantal 忘年会 en 新
年会 tegen aan! Dit zijn de
ceremonies die worden gehouden om het oude jaar te
vergeten en het nieuwe in te
luiden. Niet dat dit gepaard
gaat met enige rituelen, het
is voornamelijk zuipen. Dus
eigelijk wat elke student in
Leiden op donderdag avond
al doet, vooral mee door
gaan dus ;)! じゃね！ Marco
太狸記
Door: Tijmen Blankevoort
s
n’
e
ijm
T
Otaku-Facts
Self-Sex Toys
Japan heeft natuurlijk een
groot aantal ‘nerds’ oftewel
‘otaku’. Veel bedrijven hebben dit wel door, dus worden
er veel merkwaardige dingen
uitgebracht om de otaku verder te helpen in hun leven.
Otaku hebben doorgaans
geen vriendin, dus wat ze
blijkbaar nodig hebben zijn
vage speeltjes en dingen
om mee aan hun trekken te
komen, want deze worden
in grote getalen geproduceerd en gaan als warme
broodjes over de toonbank.
Zo zijn er bijvoorbeeld de
real dolls, poppen speciaal
gemaakt om echt aan te
voelen. Deze komen compleet uitgerust met alle nodige gaten, en bij aankoop
kan je precies bepalen hoe
haar gezicht eruit gaat zien,
haar lengte, en hoe groot
haar prammen moeten zijn.
Een briljant iets natuurlijk
voor onze alleenstaande
otaku, het praat verder ook
niet terug en zal je nooit
weigeren, dus dat scheelt.
Er zijn er zelfs die zo ver
gaan dat ze hun pop overal
mee naartoe nemen, er veel
kleertjes voor kopen, of ze
gewoon allemaal verzamelen alsof het pokémon zijn.
Iets wat wijdverspreider is
in Japan is de ‘Tenga’, een
soort kleurig kokertje dat
net zo aan blijkt te voelen als
een vagina. Het zijn meestal
one-time-use dingen, en ze
komen in allerlei kleuren en
maten om gevoelen te simuleren, er is er zelfs eentje
die van beide kanten kan
worden gebruikt, en je kan
er een apparaatje bij kopen
die het gat voor je opwarmt.
De Tenga is overal voor
vrij weinig geld oppikken,
Real dolls; opblaasschaap op steroïden
第二巻
en veel gamecafe aangelegenheden verstrekken een
gratis supply Tenga als je
er een kamertje huurt. Aan
de verkoopcijfers te zien is
de Tenga in ieder geval echt
razend populair in Japan.
De Tenga in volle glorie!
Een erg vreemd broertje van
de Tenga is de Cup Nude.
Het is een pakje dat eruit
ziet als een Cup Noodle, dus
je kan het rustig overal mee
naartoe nemen, en als je
dan ooit zin hebt zeg je gewoon tegen je vrienden dat
je last hebt van je maag en
even naar het toilet moet.
Als mensen door je spullen
snuffelen kan je makkelijk
zeggen dat het een nieuw
soort roze smaak cup noodle is! Blijkbaar is er ook een
versie voor meisjes, maar ik
heb geen informatie kunnen
vinden over hoe die werkt…
Ik heb natuurlijk nog lang
niet alles gehad, zo kan je
ook een microscoop pakket
kopen op je eigen sperma
mee te bekijken, zijn er
stressballen in de vorm van
een tiet, en bestaan er een
soort vrouwen schoot dingen waar je met je hoofd op
kan gaan liggen als eer soort
kussen. Eerlijk gezegd blijven de producten gericht op
de otaku mij elke keer weer
verbazen, vooral omdat je
toch moet bekennen dat het
allemaal best wel inventief
is; vreemd, maar inventief.
太狸記
Door: Diana Kuijpers
Frostbite Party!
6 December ‘07
Afgelopen 6 december was
het dan zover: het winterfeest van Tanuki, Frost
Bite! De locatie was dit keer
D’oude Harmonie in de Breestraat. Na enige verwarring
over waar het nou precies
was ín het gebouw, besloten
Jennifer en Roxy beneden de
feestbeesten op te wachten.
De zaal op de bovenverdieping was mooi versierd met
dennenslingers, kerst-ballen en poedersneeuw op de
vloer (dank aan de Feestcommissie voor de moeite
en aan David voor de geleverde attributen!) en dit
bracht de winter-/kerstsfeer er goed in. Zelfs de
ramen hadden het moeten
ontgelden: de Feestcommissie had daar haar creativiteit op losgelaten en er
iets prachtigs van gemaakt.
Het feest begon om tien
uur, maar het aantal gas-
ten werd maar langzaam
groter. Het werd half elf,
elf uur en vlak daarna begonnen er steeds meer enthousiastelingen
binnen
te druppelen. Ieder had zo
zijn eigen interpretatie gegeven aan het winterthema.
Mutsen en sjaals kwamen
voorbij (ook kerstmutsen
natuurlijk), en ook mensen
die niet echt moeite hadden
Ook SVS was goed vertegenwoordigd
第二巻
gedaan om het thema te volgen. Natuurlijk sprongen er
ook weer wat verkleedpartijen uit, zoals die van Uub
(dat zilveren/witte haar
stond hem wel, of niet?) en
ook de berenmuts van Pyke
moet genoemd worden.
De bandjes die iedereen
ontving bij aankomst waren
trouwens een groot succes. Weer eens wat anders dan een stempel.
En mensen beleefden er
ook de grootste lol mee!
Zoals op het Yakuza feest,
was ook dit keer de muziek
weer niet om te gillen, en
hier en daar werden stille
hints gegeven dat er wel
eens wat Japans op mocht.
Maar toch gingen de mensen
langzaamaan los aan de
raamkant van de zaal. Er
kwamen ook wat bekendere
nummers langs die de stemming er goed in brachten.
Rond twaalf uur was het
drukker dan voorheen en
werd het nog gezelliger (zo
gezellig dat het feest onmogelijk kon stoppen vóór
vier uur…). Helaas moest
deze verslaggeefster er vandoor om de laatste bus te halen, maar volgens een verslag
uit een trouwe bron schijnt
het érg gezellig geworden te
zijn. Ijsklontjes, anyone?
太狸記
Door: Mattias van Ommen & Michiel Boerwinkel
Ingezonden Artikel:
Interview met D. Baron
een eigen team te hebben?
Het is een geheel nieuwe ervaring, vooral omdat ik nu
behalve aanvoerder ook de
rollen van coach en manager
moet vervullen. In dat opzicht zie ik het als een nieuwe
uitdaging die ik niet had in
mijn dagen bij TFC Bonsai.
D. Baron
Allereert hartelijk bedankt
voor
het
komen
ondanks uw drukte omtrent uw nieuwe project.
Geen probleem.
Om maar meteen met de
deur in huis te vallen: hoe is
het om als een echte Baron
Ja, en daar komen we natuurlijk op het volgende punt:
hoe reageerde uw oude team
toen u enkele sterspelers als
Pigmé en H. Harry meenam naar uw nieuwe team?
Ik dacht al wel dat die vraag
zou komen… Maar ik ben
ook niet de persoon die dat
soort dingen ontwijkt. De
reactie van mijn oude teamgenoten kun je wel raden.
Men was diep teleurgesteld,
en hoewel ze door goed intern management wel verder
zouden kunnen op de huid-
第二巻
ige weg, is hun team kwalitatief natuurlijk ontzettend
achteruit gegaan. Daarbij
is het een vreemd gevoel
om ooit tegenover je oude
teammakkers
te
staan
in
dezelfde
competitie.
Over die competitie: hoe
denkt u over de toekomst van TFD Baron?
We zijn natuurlijk nog in
de ontwikkelingsfase, en
we kijken nu wat onze doelstellingen op de korte termijn zullen zijn. Op de lange
termijn willen we uiteraard
met de top mee gaan doen.
Dank u voor uw tijd, en
veel succes met uw team!
Drommels.
Altijd al journalist of columnist
willen worden? Dat kan! Stuur
jouw foto/artikel/tekening/mening/vraag/wat-dan-ook
naar
Journal@tanuki.nl,
of spreek
stuursleden
een van
aan!
de beSucces!
AlmostCovers
太狸記
じゃ...
また今度！
TaTanukiKi 2007-2008--2