-
Titel
-
1999-2000 | 3
-
Nummer
-
3
-
extracted text
-
Tanuki
Redactie adres:
Arsenaalstraat 1
2311 CT Leiden
Tanuki@rullet.leideuniv.nl
Redactie Journal:
Erik van der Molen
06-22798396
bikkuri2@hotmail.com
bestuur:
Voorzitter:
Dominique Milet de
St. Aubin
071-5226865
d_milet_de_aubin@Ma
ilbox.leidenuniv.nl
Secretaris:
Ronald Hilhorst
06-50624250
r.hilhorst@stu.let.
leidenuniv.nl
Penningmeester:
Ingrid Oolman
071-5760286
I.Oolman@stu.let.
LeidenUniv.nl
Feestcommisie
“FC Guus & Chris”
Tamara van der
Hoek
071-5760762
Jessica Stoter
071-5760762
l.j.t.stoter@stu.let.
leidenuniv.nl
Tanuki Journal is een uitgave van Tanuki, studievereniging voor studenten in de
Japanologie en Koreanistiek aan de Universiteit Leiden. Jaargang 99-00. Nummer 3.
Oktober 1998.
Hallo leden!
Het einde van het semester komt alweer in zicht en hiermee ook de
laatste journal van dit semester. Sterker nog het is zelfs de laatste
journal van dit millenium! Omdat de collegevrije periode van een
kleine twee maanden weer voor de deur staat, neemt ‘Tanuki’ ook
een korte adempauze. Even kort een evaluatie van de activiteiten
van afgelopen semester: de borrels genieten nog steeds een goede
opkomst, alhoewel de eerstejaars nog steeds zwaar onder
vertegenwoordigd zijn. Andere activiteiten zijn helaas minder goed
bezocht. Toch gaat ‘Tanuki’ volgend semester gewoon door met het
organiseren van activiteiten buiten de maandelijkse borrels! Zo
proberen we bijvoorbeeld in februari een uitstapje te organiseren
naar de tentoonstelling “Dejima” in het Naturalis te Leiden. In
dezelfde maand lijkt het ons leuk om met een groep naar het MochiZuki festival te gaan wat op de Rotterdams Japanse school gehouden
wordt. Verder gaan we weer verscheidene films tonen. En dit is nog
maar een kleine greep uit de activiteiten die gaan komen!
Tot die tijd…
Prettige Kerstdagen en een Gelukkig nieuwjaar!
Enne veel suc6 met de tentamens!
Ik hoop jullie allemaal nog even te zien op het grote ‘Tanuki’ feest
in de Oude Harmonie (de kaartverkoop is nog steeds bezig!) en op
de ‘Nieuwjaarsborrel’ op 6 januari 2000 vanaf 17:00u in café
Cheers. We proberen Sake en Sushi te regelen (smullen dus!). Let
op je brievenbus voor de uitnodiging.
Maak je medestudenten lid van
Tanuki!
Vraag om een inschrijfformulier bij het
bestuur.
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
-
LET’S HAPPY ENGRISH!
Terwijl wij aan het zwoegen zijn om in 4 jaar
het Japans te beheersen, is het misschien een
geruststelling dat de Japanners ook hun best
moeten doen om zich een tweede taal eigen te
maken; vooral de beheersing van de Engelse
taal is in het algemeen niet een van hun
sterkste punten.
Overmatig gebruik van moeilijke woorden
en wetenschappelijke termen die zelfs als
je wel Engels begrijpt onbegrijpelijk zijn.
Een combinatie van deze…
In de twee jaar dat ik in Japan geweest ben,
heb ik een aardige collectie voorbeelden
aangelegd, en ook op internet is het één en
ander over Japlish te vinden, dus hier nog wat
van mijn favorieten:
Chocola en Snoepgoed:
Het is niet dat ze het niet proberen; op de
middelbare school krijgen alle kinderen
meerdere uren per week Engelse les. Ze
worden verondersteld bij hun afstuderen een
goed begrip van de grammatica en een
behoorlijk vocabulaire te hebben. Door een
nogal onpraktisch en verouderd onderwijs
systeem laat de realiteit echter toch vaak veel
te wensen over.
Aan de andere kant is Engels wel ‘hot’ en elk
zichzelf respecterende fabrikant van softdrink,
snoepgoed, chocolade, schrijfartikelen en Tshirts zet daarom dan ook een Engelse tekst op
de verpakking. Zoals diegenen van jullie die
reeds in Japan geweest zijn, zullen beamen,
kan dit een bezoek aan de supermarkt tot een
behoorlijk komische ervaring maken.
Ahh, nu begrijp ik eindelijk waarom ik zo van
fruit hou…..
Hey, would you like to taste one of my creamy
balls???
(Is dit nu een personeels- of een contactadvertentie? )
Er zijn nog veel en veel meer leuke
voorbeelden te vinden tussen voedselartikelen.
Wat dacht je bijvoorbeeld van weinig
uitnodigende drankjes als POCARI SWEAT,
CALPIS (je wilt niet weten waar ze dat van
maken…) en CREAP voor in je koffie..
De Engelse teksten die je op artikelen vindt,
kun je vaak in enkele categorieën
onderverdelen:
-
-
Gewoon grammaticaal fout, maar wel
betrekking hebbend op het product.
Grammaticaal correct, maar verder totale
onzin met geen enkele connectie tot het
product.
Overmatig gebruik van woorden als
Happy, Together, Cheerful, Joy etc. etc.
(Zo vond ik op een verpakking thee eens
de tekst; “Lets together Happy teatime for
healthy life and much Joyfullness time…”
Ook een leuk drankje is POSTWATER,
“moistens your body rapidly and soften your
soul gently. POSTWATER is life us all.Newly
Tasty Improved Enhanced.”
2
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
En wat voor associaties krijg je bij “Little
Pocky” en “Men’s Pocky”?
Volgens de verpakking is het “a crispy pretzel
dripped in dark chocolate for the intelligent
connoisseur who enjoys the finer points in
life…”
Schrijfwaren:
Een van mijn favoriete categorieën is die van
schriften en andere schrijfwaren, waarop soms
de meest grote onzin gekalkt staat.
Zo ben ik de trotse eigenaar van een ‘Flower
Pussy”schrift, je raadt het al, met plaatjes van
bloemen en katten…
Huishoudelijke artikelen:
Dit vind ik nog steeds een van de vaagste, op
een pak met tissues:
Af en toe heb ik ook het idee dat dit soort
teksten expres gemaakt zijn door cynische
gefrustreerde Gaijin-leraren Engels, die
denken: “Ach, ze geloven toch alles wat ik ze
vertel”. Zo zag ik een keer iemand lopen met
een vrolijk kerstshirt met een lachende Santaclaus op de voorkant en daaronder vervolgens
de tekst; “FUCK THAT OLD MAN WITH THE
BEARD”. Dat zet je toch aan het denken….
Verder doen zelfs grote ondernemingen,
waarvan je mag verwachten dat ze toch wel
redelijk internationaal zijn, mee aan ‘Japlish’.
Wat dacht je bijvoorbeeld van autotypen als de
Mitsubishi Mini Active Urban Sandal, de
Mazda Bongo Friendee, en de Mazda Proceed
Marvie??
Wat te denken van ‘Naïve’Shampoo, voor de
simpele van geest?? (Overigens bestaat er ook
nog “Naïve lady”keukenpapier, makes you
happy and cheerful”
Er zijn natuurlijk nog veel meer leuke
producten op te noemen, dus als je zelf nog
leuke foto’s en voorbeelden hebt, stuur ze naar
me toe a.u.b. Tenslotte wil ik jullie dan deze
ook niet onthouden:
Erik van der Molen
3
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
22-01
MANGA MANGA!
Mangatentoonstelling in de
kunsthal Rotterdam. Tot 26
Maart.
010-4400300
22-01
Internationaal Filmfestival
Rotterdam, in het teken van
Japan.
25-01
DEADLINE Tanuki Journal.
AGENDA
01-11
01-12
Naturalis Leiden. Expositie
"Museum Dejima", de Japanse
collectie in Leiden, tot maart
2000.
Expositie van modern Japans
aardewerk van Yoko Takata, in
Zen-Centrum Suirenji,
Hogewoerd 162 Leiden.Tot 30
december.
01-12
Retrospectief Mizoguchi Kenji,
in het filmmuseum Amsterdam,
zie artikel Journal.
09-12
Tanuki: MEGA ASIAN
DANCE EXPERIENCE, het
grote Tanuki feest in De Oude
Harmonie, Breestraat 16, vanaf
20:00. Kaartverkoop tot 08-12!
12-12
Lezing georganiseerd door de
Nederlands-Japanse Vereniging.
Prof. Van de Walle
(Universiteit Leuven), over Zen
als Clichébeeld van Japan.
14:30; Café De Burcht, Leiden.
21-12
Portret van componist
Takemitsu Toru,
Concertgebouw A’dam.
020-5730573.
27-12
Kink FM. 4 dagen lang live
uitzendingen vanuit Tokio en
Nagasaki, Japanse Muziek, en
een verslag van de Countdown
show in Huis ten Bosch!
06-01
Tanuki: Nieuwjaarsborrel,
17:00; Café Cheers. Let op je
brievenbus voor de uitnodiging!
06-01
Voorstelling Rashomon, in het
Muziektheater in Amsterdam.
020-6255455
Ook Tanuki houdt winterslaap in de
collegevrije periode. De volgende Journal
komt begin februari uit, en ook de activiteiten
zullen dan weer beginnen. In de tussentijd zijn
er zoals je kan zien genoeg andere aan Japan
gerelateerde activiteiten om jullie van de
studie af te houden.
Tips voor de agenda of suggesties voor
activiteiten? Mail, schrijf of zeg het ons!
4
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
TANUKI BIJ TANUKI
Ik moet toegeven, het eten was lekker en het
was heel gezellig, maar ik blijf erbij dat een
vork en mes toch veel handiger is.
Ik zal hard blijven oefenen en ben er zeker van
dat ik volgend jaar (of misschien het jaar
daarna) net zo snel kan eten als de rest!
Annika
Aan mij, als groentje, deze keer de eer om
verslag te doen van het Tanuki-etentje, op
maandag 1 november bij Japans eethuis
Tanuki in Amstelveen. Ik maakte kennis met
het Japanse eten en werd volledig ingewijd en
ondergedompeld in de gewoonten en tradities
van de Japanners aan tafel.
Om 18:00 verzamelen we op het station in
Leiden en na een kleine vertraging vertrekken
we, 12 man sterk, richting Amsterdam WTC.
Vandaar uit een stukje met de sneltram en
zonder enige moeite (door de perfecte leiding
van Tamara en Jessica) bereiken we op tijd
restaurant Tanuki in Amstelveen. Jassen uit,
schoenen uit, en aanschuiven maar! Voor
velen meteen al een opluchting (ik moet
toegeven, voor mij ook): je hoeft niet op je
knietjes, want ze hebben hier heerlijke
bankjes.
(NB. In het tweede semester zal er weer een
etentje zijn. Red.)
Homepage Projectgroep
Zoals jullie weten heeft de opleiding
Japanse en Koreaanse taal en cultuur
sinds afgelopen jaar een eigen
homepage;(www.let.leidenuniv.nl/tcjk).
Nu zoekt men nog studenten die zin
hebben hieraan mee te werken en bereid
zijn hun mening en suggesties te geven.
Voor informatie, zie het prikbord boven of
vraag Oscar Veltink.
Tja, dan komt de kaart en de vraag wat ik ga
bestellen, dus vertrouw ik maar op het advies
van anderen en bestel Schnitzel (Tonkatsu ka
na? Red.) met rijst en Miso-soep. Een half uur
later en een paar sake's verder komt hier en
daar een deel van het diner op tafel, de rijst
hebben ze voor het gemak even vergeten.
5e JETRO Business Japanese
Proficiency Test.
Zaterdag 3 Juni 2000 Rotterdam
De test toetst door middel van
meerkeuzevragen de praktische luisteren leesvaardigheid in de Japanse taal.
De vragen komen uit veel voorkomende
taalsituaties en de test wordt erkend door
de Japanse ministeries van Onderwijs,
Economische- en Buitenlandse Zaken.
Ja, en dan begint het feest; hoewel ik thuis al
heel hard geoefend had in het eten met hashi
gaat het me nog niet echt gemakkelijk af,
ondanks alle goedbedoelde aanwijzingen van
mijn tafelgenoten die af en toe hun lachkick
ook niet konden onderdrukken. Dus terwijl
iedereen al voor de derde keer besteld heeft,
ben ik nog steeds paniekerig bezig het één en
ander naar binnen te werken.
Er zijn 3 verschillende niveaus.
Kosten voor deelname zijn ƒ100,-.
Uiterlijke inschrijfdatum: 31 Maart 2000.
Gelukkig heb ik tafelgenoten die erg
behulpzaam zijn (vooral met opeten) en kan ik
gelukkig wel gelijk met de anderen mee terug.
Maar voor we vertrekken, moet er natuurlijk
wel een souveniertje mee. En dan gaan we
weer met de tram en de trein. Uiteindelijk rol
ik rond kwart over elf uitgeput met een rood
hoofd (of dat nou van de sake komt of van
mijn gestuntel met stokjes? Ik weet het niet) in
mijn bed.
Voor informatie bel: mw. M. Lageman,
HES/O&O Tel.010-4532451
of Mw. C. van Wanrooy, JETRO
Amsterdam Tel. 020-6765075.
Of kijk op: http://www.jetro.go.jp onder
"International Interaction".
5
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
they were greeted on his front steps, the rich man
didn't know who the young couple were. Soon he
realised they were the old couple from next door
and he asked what had happened to them. The
couple told him about the mysterious traveller and
the miracles he gave them.
The rich man waited until the young couple left,
then went off to find the traveller. He soon found
the traveller on the street and invited him to his
house. The rich man brought the traveller a big
New Years feast.
WHY MONKEYS HAVE RED
BUTTS,
AN OKINAWAN FOLKTALE
Long, long ago, on a New Years Eve, a shabbily
dressed traveller came to a village. The traveller
went to the richest man in the village and asked if
he could spend the night in his house. The rich
man looked at the traveller and yelled, "This is
New Years Eve and we are preparing a big feast
for tomorrow. A dirty hobo like you will spoil the
feast. Go away".
"Please, help yourself to all this food. I apologise
for being so rude last night. My neighbours told me
about you and now I understand you are a man of
great powers. If you would kindly do the same for
me as you did for them, I would be ever so happy.
And I would reward you with a great treasure.
The rich man did. But this time, as the water
started to bubble and before the traveller began to
chant his spell, the rich man and his whole family
grabbed the pot of water and poured it on
themselves. The rich man turned into a monkey,
his wife a dog, his son became a goat and his
daughter became a crow.
"Maaa-maaa!" Said the goat.
"Bow wow!" Said the dog.
"Eek eek!" Squealed the monkey.
"Caw, caw!" The crow flapped its wings and all
the animals went out of the house and quickly
disappeared into the mountains.
The traveller went the house next door, which
looked rundown. He knocked on the door and
repeated his request for a place to stay. The old
couple that lived in the house were so poor that
they were just having a cup of hot water for dinner.
Even though they had nothing to offer the traveller,
they gladly opened the door and invited him in.
The traveller sat in front of the fireplace, called a
jiiru, and looked at the pot that hung there.
"Put more water in the pot and let it boil." He
instructed. The couple thought it was a strange
thing to do, but did as he said. The traveller began
to chant a spell and suddenly the pot was filled
with food. The old couple was astounded at what
had happened in front of their very eyes.
"Well, let’s eat. This looks delicious." The traveller
said. The old couple began to eat and thanked the
traveller many times. The traveller didn’t eat a
thing and just kept smiling as he watched the old
couple eat. Soon the old couple had filled their
bellies and sat back to rest.
Now there stood a rich man’s house, empty. The
traveller suggested that the young couple moves in
and they did. The rich man, now a monkey, came
back to the house one day and sat on a black stone
in the front yard of his former house. "Get out of
my house, this is my house!" The monkey shouted.
"You have no right to live here, get out, get out!"
The young couple ignored the monkey because
they knew it could do no harm to them other than
shouting louder. From that day on, the monkey
came back every day and sat on the black stone
and harassed the couple with his shouts until he
couldn’t shout any more. And every day his shouts
began to fill with more and more obscene language
until the young couple got so worried they called
on the traveller to help them.
"Tell me what you would wish for. I could make it
come true." The traveller said. The old couple sat
thinking for a long while and finally agreed on a
single wish. "We want to be young again." They
said at the same time.
"All right then, put more water in the pot and heat
it up so it’s not too hot." The old couple did as they
were told and when the water was warm, the
traveller chanted a spell, then took the pot and
showered the old couple’s heads. As the water
trickled down their bodies, they began to grow
younger until they became a young man and
woman.
"Boil the black stone until it is hot," the traveller
told them, "then put it back in the yard just before
the monkey comes."
The couple took the stone and boiled it until it was
too hot to touch and carefully put it back in the
yard in the morning. The monkey arrived and
looking at the couple inside of the house with its
Morning came and it was New Years Day. The
traveller left the house and the young couple went
out to give New Year’s greetings to their
neighbours. They first visited the rich man and as
6
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
mean little eyes, sat on the black stone. He
instantly flew in the air, screaming in pain.
"Ouch! Ouch!" The monkey screamed. "Help me!
My buttocks are burning!"
The monkey ran back to the mountains and never
returned. Now you know why a monkey’s butt is
red.
Taken from:
Http://www.virtualginza.com/okinawa.htm
werd als een 'feministische' filmmaker, die de
ondergeschikte positie van de Japanse vrouw
aan de kaak probeerde te stellen. Dit was reeds
te zien in films als "Osaka Elegy"(1936), "The
Sisters of Gion" (1936), en "The Story of the
Last Chrysanthemums(1939)". Hij bleek ook
een uitermate veeleisend regisseur te zijn. Zo
gaat het verhaal dat hij de acteur Yamaji
Fumiko eens dwong een scène meer dan
700(!) keer over te doen..
In de oorlogsjaren werd hij gedwongen wat
minder geëngageerde films te maken. Hij
regisseerde in deze periode wat samurai-films
als "The Loyal 47 Ronin"; een verfilming van
het klassieke Chushingura verhaal, "The
swordsman"; over het leven van Miyamoto
Musashi etc. Hoewel ze misschien wat minder
karaktervol zijn, zijn het zeker schitterende
films.
Pas na de oorlog brak Mizoguchi ook in het
Westen door met meesterwerken als het
mysterieuze "Ugetsu Monogatari"(1953), "The
Life of Oharu"(1952) en "Sansho the Bailiff",
die geprezen werden voor het camerawerk,
esthetiek en emotionele kracht. Waar
Kurosawa het publiek weet te boeien door
close-ups en montagewerk, weet Mizoguchi
nog sterker emoties over te brengen door
gebruik van licht en vloeiende en langzame
camerabewegingen.
Hoe dan ook, ieder enigszins in film
geïnteresseerd zichzelf respecterend
Japanoloog raad ik aan enkele van de films te
gaan zien. Mijn persoonlijke aanraders zijn:
MIZOGUCHI KENJI
In de maand december zal het Filmmuseum in
Amsterdam 24 films laten zien van Mizoguchi
Kenji (1898-1956).Deze was samen met
Kurosawa en Ozu één van de onbetwiste
grootmeesters van de klassieke Japanse
cinema. Zijn films blinken behalve door
sociale bewogenheid ook uit door briljant
camerawerk met veel langzame en vloeiende
shots en schitterende landschappen en
omgevingsbeelden.
Mizoguchi werd geboren in een middenklasse
wijk in Tokio in 1898, maar nadat zijn vader
het familiekapitaal verspeelde, werd de familie
gedwongen te verhuizen naar een armere wijk;
een plotselinge daling in stand die later in zijn
films ook vaak terug zou komen. Gesteund
door zijn zus, die aan een Geishahuis was
verkocht, ging Mizoguchi zich verdiepen in de
kunst. Na omzwervingen als schilder, acteur,
en decorbouwer, maakte hij reeds in 1923 zijn
regiedebuut met "The Resurrection of love".
Life of Oharu.
Over het leven van een jonge courtisane die
een gevierde Geisha word, maar uiteindelijk in
de goot beland.
The Loyal 47 Ronin.
Mizoguchi's verfilming van het Chushinguraverhaal over 47 samurai die de moord op hun
heer willen wreken.
Sansho the Bailiff.
Een hartenbrekend Samurai-epos, vol met
geweldig mooi camerawerk en schitterende
sfeerbeelden.
Erik van der Molen
Een belangrijke plaats in Mizoguchi's films is
weggelegd voor de rol van de vrouw in de
Japanse maatschappij, waardoor hij gezien
7
Tanuki Journal – Jaargang 99-00 – Nummer 3 – December 1999
8
TaTanukiKi 1999-2000--3