-
Titel
-
1995-1996 | 3
-
Nummer
-
3
-
extracted text
-
TANUKI
JOURNAL
Redactie-adres
Arsenaalstraat 1
23 1 1 CT Leiden
Redactie
Diedrik Oomens
Judith Peters
Viola Segers
Kaatje Vermeer
Tanuki bestuur
Voorzitter
Patrick Schouwenberg
071-5143597
~
Penningmeester
Eline Franck
071-5144467
Secretaris
Aasia Sukhraj
071-5126896
Bestuurslid
Viola Segers
071-5126649
TANUKIJOURNAL
JAARGANG 1995-'96
MAART 1996, NR.3
VAN DE REDACTIE ...
De dagen worden langer, de nachten worden korter, het
ruikt buiten weer naar de lente en dan krijg je ook nog
het lentenummer van de Tanuki Journal in handen! Wat
wil je nog meer?
In dit nummer kunnen jullie onder andere een prijsvraag
vinden. Laat je fantasie werken en win de prijzen die
door Tanuki uitgeloofd zijn! ·
Jullie kunnen je Japans weer oefenen met de
gebruikelijke Toyama-brieven en voor de
belangstellenden hebben we informatie over de
Monbusho-beurs van een Monbusho-winnaar die nu in
Japan zit.
Verder kunnen jullie wat lezen van prof. Walraven en
dr. De Ceuster, zoals we in de vorige Journal beloolä
hebben.
Als jullie reakties hebben op wat er in de Journal wordt
geschreven, dan zijn die natuurlijk welkom in het
postvakje van de redactie.
Schrijf! Typ! Knip! Plak!
•
Aikido vereniging Shi Zen Ryu
Lestijden Aikido
maandag
18.45 - 20.00 uur
20.15-21.30uur
beginners
algemeen
dinsdag
19.00 - 20 .15 uur
20 .30 - 21.J0 uur
beginners
algemeen
vrijdag
19.30 - 20.30 uur
20 .J0 - 21.J0 uur
algemeen
gevorderden
B. Walraven
Hoogleraar Koreanistiek
Docent: Tom Verhoeven
Dojo: Gymzaal molensteeg tussen nrs. 13a en 15
(zijslrzi,1I Doezaslraat) Leiden.
Lestijden T'ai chi chuan
woensdag
vrijd;ig
18.15 - 19.45 uur
17.30 - 19.00 uur
Docent:
Daniel Smith
beginners
gevorderden
Voor meer informatie over Aikido vereniging Shi Zen Ryu:
Diedrik Oornens : 071 - 5 76 00 95
Ed Smulcfors
: 071 - 5 12 46 82
Maaike /v\entink : 071 - 5 12 63 02
,
.J
Geen haar op mijn hoofd had er aan gedacht Koreaans lc
gaan studeren toen ik mijn studie (Japans) aan de Leidse
universiteit begon. Dat was niet zo vreemd. De
economische ontwikkeling van het land was net begonnen
maar had nog nauwelijks merkbare resultaten opgeleverd,
de kranten besteden geen aandacht aan Korea en veel
boeken waren er ook niet over te vinden. Van Korea wist
ik niet veel meer clan dat er toen ik een kleuter was een
oorlog was geweest die mijn grootmoeder op de zenuwen
werkte, omdat ze bang was dat het op een nieuwe
wereldoorlog uit zou lopen. Er was een persoonlijke
interventie voor nodig om mij aan het Koreaans te
krijgen, niet -zoals in het in het vorige nummer
'?eschreven geval van Allard Olaf- van een wat vaag en
schimmig type, maar van niemand minder dan onze
hoogleraar Professor Vos, die de gewoonte had om elke
student die door het succesvol doorlopen van het eerste
jaar getoond had bestand te zijn tegen de eenzame
inspanningen van het urenlang woordjes en karakters
opzoeken, vroeg of hij/zij er soms voor voelde ook wat
Koreaans te doen. Zo begon ik aan het college Koreaanse
grammatica. Professor Vos dicteerde en wij schreven, zo
snel als we konden. Het was een ouderwets degelijke
inleiding. Na een jaar zwoegen hadden we alle parli _kels
doorgewerkt. Toen we in het begin van het tweede jaar
voor het eerst college conversatie kregen van een
Koreaan die in Nederland filosofie was komen studeren,
was het even lastig dat we nog niet aan het werkwoord
toegekomen waren, maar met een leerboekje dat nog
tijdens de Tweede Wereldoorlog was samengesteld om de
Amerikaanse troepen die na de overgave van Japan voet
aan wal zouden zetten in Korea de beginselen van de
Koreaanse taal bij te brengen, leerden we heel langzaam
(wc hadden maar 1 uur college conversatie per week)
toch iets uit te brengen. Leerboeken in westerse talen
waren er in die tijd nauwelijks, vandaar dat we ons in het
daarop volgende jaar behielpen met een Japanstalig
boekje, dat "Koreaans in Vier Weken" heette. Die titel
ten spijt ben ik daarna nog jaren doorgegaan met
Koreaans leren, met steeds meer plezier.
Geleidelijk aan verschoof het focus van mijn
studie van Japan naar Korea. Toen ik mijn
al"stucleerscriptie moest schrijven, zou die gaan over twee
Koreaanse eilandjes waar ook Japan aanspraak maakte,
een onderwerp dat zowel historische als juridische
aspecten had en heel geschikt leek voor iemand die er,
zoals ik, over dacht om diplomaat te worden. Mijn
onderzoek vlotte evenwel niet zo. Ik kon niet zo erg veel
materiaal vinden en wat ik vond inspireerde me niet.
Toevallig kocht ik in die tijd bij De Slegte een boekje
van een Hongaar die in het communistische, antireligieuze Siberie pogingen had gedaan resten te vinden
van de oorspronkelijke inheemse godsdienst, het
sjamanisme. Ik was wild-enthousiast na lezing van dat
bock en wilde er absoluut meer over weten, al had het
met mijn studie niets van doen. Gelukkig drong het al
gauw tot me door dat ook Korea soortgelijke
verschijnselen kende en dus liet ik de eilandjes voor wat
ze waren en stortte me op de Koreaanse sjamanen. Ook
dat viel nog niet mee, want de sjamanenliederen
T R A I N I N (j
C E N T E Il
v,in du1vt·nbodt'slrJal 11 b
~313xsltidtn
lcldo1111 (071] 1~3 550
tdd,1~ I071J 133 Hll7
......
ZATERDAG 4 MEI
VAN 10 UUR TOT 18 UUR
CALLIGRAFIECURSUS
KANJI
VOOR STUDENTEN JAPANOLOGIE
EN JAPANKUNDE
DOCENT: MICHAEL HARTLEY
KOSTEN: f 75,00 INCL. JAPANSE LUNCH
LET OP! STUDENTEN JAPANOLOGIE EN
JAPANKUNDE KRIJGEN OP DE REGULIERE
CURSUSSEN VAN NIKI TRAINING CENTER
50 % KORTING!
:1
1
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - ~}
waarover ik wilde schrijven, waren zelfs voor native
speakers vaak onbegrijpelijk. Toch beviel het onderwerp
mij en dat is door de jaren niet veranderd; het neemt nog
steeds een centrale plaats in in mijn onderzoek. Wel is de
manier waarop ik tegen het onderwerp aankijk veranderd.
1n het begin wilde ik gewoon weten wat er aan de hand
. was : hoe de rituelen verliepen, waarvoor ze gehouden
werden, hoc iemand sjamaan werd, etcetera. Nu
interesseert het me bijvoorbeeld ook hoe oudere bronnen
(bijvoorbeeld van Japanse onderzoekers -toch niet voor
niets geleerd, dat Japans!) het Koreaanse sjamanisme
voorstellen. Hoc stonden de Japanse antropologen die in
de koloniale periode in Korea werkten tegenover het
kolonialisme, gingen ze in hun werk uit van koloniale
vooroordelen of deden ze zelfs hun onderzoek met het
expliciete doel om de koloniale politiek te ondersteunen?
Verder onderzoek ik hoe de sjamanen zich aanpassen aan
de ontwikkeling van Korea van een land overwegend
boeren tot een geürbaniseerde en geïndustrialiseerde staat.
Verrassend genoeg hebben de sjamanen nog steeds een
plaats in die samenleving en worden hun rituelen door
veel Koreanen tegenwoordig gezien als de essentie van
de Koreaanse cultuur. Die visie wordt bijvoorbeeld naar
voren gebracht in een film van de bekende regisseur Im
K wón-t' aek, "De dochter van het vuur" (hier kort geleden
tijdens het Koreaanse filmfestival te zien geweest).
Vanuit het idee dat -in tegenstelling tot wat mensen vaak
denkenvolksgodsdienst
zoals het sjamanisme
voortdurend verandert en zich aanpast aan de historische
omstandigheden ben ik ook begonnen om de geschiedenis
van het Koreaanse volksgeloof te onderzoeken. Als ze in
nieuwe omstandigheden komen te verkeren passen
Koreaanse sjamanen de voorwerpen van hun verering
moeiteloos aan. In de laatste honderd jaar zijn zo Jezus,
Itö Hirobumi en Generaal Douglas McArthur de goden
uit het Koreaanse pantheon komen versterken.
Een van de redenen dat ik na al die tijd nog niet
ben uitgekeken op het sjamanisme is dat het zowel
traditionele als moderne aspecten heeft. Als iemand mij
vraagt of ik me met het oude of het twintigste-eeuwse
Korea bezighoud, kan ik naar eer en geweten zeggen
"met allebei," want terwijl ik aan de ene kant conflicten
onderzoek tussen regeerders en sjamanen in de Chosönperiode, heeft ook de manier waarop moderne Koreanen
met behulp van het sjamanisme proberen hun nationale
identiteit te bevestigen mijn belangstelling. Met dat
laatste onderwerp kom ik dan heel dicht bij het terrein
van mijn nieuwe collega Or. Koen De Ceuster, die een
specialist is in moderne geschiedenis en een bijzondere
interese heeft voor het verschijnsel nationalisme.
Boudewijn Walraven
\
.
.. '.Î~
j'
'
,.
K. De Ceuster
Docent Koreanistiek
AIGO
onze afdeling
Japanologie en Koreanistiek
vindje op
de eerste ,etage
@. Boekhandel Kooykef)
Breestraat 93, Leiden, tel. (071) 516 05 10
Een van de vragen waar je als Koreanist voortdurend
mee geconfronteerd wordt is waarom je die studies
gedaan hebt. Een variatie daarop heb ik tijdens de
Olympische Spelen in Seoul meegemaakt. Ik was toen
aan de Belgische ploeg verbonden als tolk/trouble
shooter. Officieel was ik evenwel geaccrediteerd als
atleet, ingeschreven op de 1500111.
Tijdens de duur van de spelen was ik goede maatjes
geworden met de vrijwil- ligers van de "Help Desk" in
het dorp. Dat was een soort logistieke EHBO in het
atletendorp .
. Nadat de Belgische ploeg het dorp verlaten had bleef
ik er nog wat rond- hangen en bracht o.a. de laatste
dagen van de spelen aan die help desk door. Alleen zat
ik toen aan de andere kant van de tafel. En hier begint
het ver- haal.
Op een namiddag kwam het delegatiehoofd van de
Oegandese ploeg met zijn tolke naar de stand verloren
voorwerpen. Toevallig zat ik op die plaats. Die tolke
vroeg clan ook enigs- zins verbaasd in het Koreaans aan
mijn buurvrouw waar de persoon verantwoordelijk voor"
de verloren voorwerpen dan wel was. Toen ik daarop in
het Koreaans antwoordde dat ik wel degelijk die persoon
was, schrok ze zich een bult en vroeg me hoe het kwam
dat ik "zo goed Koreaans sprak".
Mijn antwoord was het volgende: Mijn ouders hebben
mij altijd verteld dat de eerste kreet die ik - tot hun grote
verbazing overigens - bij mijn geboorte slaakte AIGO
was. Mijn hele leven had er tot dan toe in essentie in
bestaan de taal te vinden waartoe die kreet dan wel
hoorde. Nederlands was het zeker niet. Pas toen ik als
atleet in Seoul aankwam om deel te nemen aan de
Spelen, bleek dat ik al dat Koreaans verstond. Ik had
voordien nog nooit Koreaans gehoord, laat staan
gestudeerd. Toen wist ik natuurlijk dat mijn eerste kreet
Koreaans was geweest. Ik had mijn taal teruggevonden!
Enige dagen later, op de sluitings- ceremonie van het
Olympisch Dorp kwam ik die tolke opnieuw tegen. Ze
vroeg me toen of het verhaal dat ik haar verteld had echt
waar was .. .
Koen de Ceuster
00
Grilled chicken on
skewers
[Yakitori m~l--- 1) ]
INGREDIENTS
400 g chicken thighs (tori momoniku l-- 1)i:,i:,~
2 long onion sticks (naganegi !lil~~ )
Yakitori sauce (tare t:tt )
4 tbsps soy sauce
4 tbsps mirin
2 tbsps sugar
8 bamboo skewers (take gushi t'.r$ ) 12-cm long
1)
2)
3)
4)
Put ingredients for yakitori sauce into a saucepan
and simmer until the amount is reduced by half
Soak bamboo skewers in salted water to prevent
them from burning.
Cut chicken into 3-cm cubes. Cut long onion into
3-cm lengths. Thread three pieces of chicken and 3
pieces of onion alternately onto skewers.
Preheat oven to 200° C. Arrange skewers in a
single layer in greased baking pan and cook for 5
minutes. Dip chicken and long onion into yakitori
sauce, return to pan and cook until done. Before
serving, pour the leftover sauce over chicken.
NOTE
)
• Green pepper (piiman) or Chinese black mushrooms
(shiitake) can be used instead.
l
)
-------- - - {/~ - ,Jr~ · --- IJ•r ___
4 7 n1anieren 01n in Japan te ko1nen
. fi
Prijsvraag
Voor elke Japanoloog is het belangrijk dat hij/zij in
Japan komt, maar helaas is dat niet altijd even makkelijk. Als je na je eerste jaar niet naar Huis ten Bosch
kunt, heb je nog een kans van I op 1000 dat je een
monbusho-beurs wint. Lukt dat ook niet, dan komt het
op je eigen creativiteit aan .
Als verstekeling op een schip mee, als machinist op de
transsiberië expres of, iets serieuzer, een stageplaats of
een homestay regelen in Japan. Hoe zou jij het aanpakken, oftewel hoe creatief ben je?
Sea
of
Japan
""
HITA C HI
::
KANTQ(Ka~h,ma &
Kantori shrm{'~)
Verzin de meest originele of realistische manier om in
Japan te komen en win een fles hele goede sake of één
van de andere mooie pri}zen. Stuur je ideeën op naar
de Tanuki-journal. De beste 4 7 inzendingen worden
geplaatst zodat alle minder creatieve japanologen er
ook van kunnen profiteren.
\ Ec10
0
f
/>({cific Oct(/11
Tot ziens m Japan!!
0
l
1·
0
mtles
200
----1·=-==_J___'==-=== =km
300
Toyama Homestay 1995
Vorig jaar organiseerde Tanuki weer een homestay
programma voor de Japanse scholieren uit Toyamaken. Elke scholier logeerde vijf dagen bij een Leidse
student, om zo het leven in oranda te leren kennen.
Bij terugkomst in Japan schreven ze allemaal een
brief over hun ervaringen op deze reis, en deze brieven werden in een uitgave van de Toyama-ken Kyóiku
I 'inkai gebundeld. In elke Tanuki Journal drukken we
één of twee van deze. brieven af. Op deze manier kan
iedereen zijn Japans oefenen en hopelijk lopen jullie
clan ook meteen warm voor de volgende Toyama
homestay. Die wordt gehouden van 21 maart tot 25
maart en zal net zo'n succes worden als die van vorig
Jaar.
De redactie
In dit nummer de brieven van Shimoda Tomoe, die
logeerde bij Liva Lugat, en van Matsui Natsue, die bij
Astrid Harmse verbleef.
Informatie over de 1-jarige
monbushö-beurs.
~ ~ 2- 2 ~ ( 4(_) :
q: oo ~ K
~~~~r~r;·~ \~1fi\~i__lfy \. ~Îf\'t''t tl,_tl q:tot:
~~1 lt,, {\,1:. ::ui '9~~ \-t"lt tl1q°:By(: Rfy~a~ l=-11L-C
~r:· ,~ r1 t,· M"f;.c7) -c. Ä ~, lf ,1q_l1- l,1 7,! "' 't
1v-i1Jl<1J Vilt r.)-t ·( if:J--~1 {1- 1)/~ ?l uf: dJ t< ?l:l t 1<1>::.t
1
,l
~;ttt·\ ~1- 1) ~.,-z \.\ î:_ J'jl ¾._Ci'l ~/i 11,... --t iLLtt 1 ll
\.' \1r~ "' 'J. ~ n~ r~ l : tl ,K 1 L1~ t '- 1 1'7> l 1 \ 11 , ·
'1 ~ "'t\,t: 1I.t~ -('q• ~;1t~:iti1\ =b '7~ oS[: À,_l).
,\<ifJ ~7 7''t\,, 11,· ,ll_ ~ j~ ~ Z "' ~ l ti) {,_ ~lv{, t t),r\ 1
(\ll, f:o ,~-\, (•·~\,llJ \,\\.\ '\ 't \.\ 1 :;.{ f\l fJ.<
~ ~ '-, rL :. t 1:·· 1i, ~ ~ ~ ~ i f,. \. 1 \, \ ~ l:: , , r Yfl-- \., 11.. r:. •
::.<l) çl Q) A. . tL-.lî
~~a1i,~ hoVne >171:
/\ ~ 't \. \ ½d) l: . )i~JH
"-"'-\ 1 l î \.d-ll:.
{i,.. "l 1~ l: t 2 ~ .
~ ~~ 1 ~ Vt ", h 1:.,
IY\411.lll
fo'~~A,.,, '1i: /H..J.''
~oit:~.
Studeren aan de universiteit van Hiroshima is me goed
bevallen. De stad waar ik woon (Higashi-hiroshima) is
niet wat je Tökyö kunt noemen, maar het heeft alles
wat je nodig heeft. De winkels zijn zelfs langer open
dan in de grotere steden. Ik woon in een
apaato manshion op de tiende verdieping (op z'n Japans). Het appartement is geheel gemeubileerd, inclusief ijskast, badkamer, keuken en een balkonnetje.
Op een Nederlandse doctor en zijn vrouw na ben ik
de enige Nederlander die hier in Saijö 1 rondloopt,
maar ik sta al bekend om mijn meertaligheid, bierliefhebberij , liefde voor Japan (de meisjes in het bijzonder) en kennis van Japanse dialekten.
Het lesprogramma is best leuk, maar soms pittig. Er is
geen verplichting om naar colleges te gaan, maar je
aanwezigheid wordt wel bijgehouden. Na een half jaar
krijg je een test (hoewel ook weer niet verplicht).
Verder word je geacht een onderzoek te doen naar
eigen keuze. Voor je teruggaat ben je verplicht een
rapport schrijven over je onderzoek. Je wordt bijgestaan door een begeleider en in het begin ook door
iemand die ze hier een "tutor" noemen . Deze persoon
zorgt ervoor dat je dagelijks leven zijn loop
krijgt. Voor problemen met bijv. rekeningen etc. kun je
bij deze persoon terecht.
1 Saijö is de echte naam van deze stad, die bekend staat
om zijn sake.
Daarnaast zijn er verschillende welkomstfeestjes om
je in contact te brengen met Japanse studenten. Ik heb
er een vrij grote en goede Japanse vriendenkring aan
over gehouden. Het is makkelijk een "exchange" op te
bouwen .
Wat de beurs betreft: er wordt elke maand ongeveer
140.000 yen op je bankrekening gestort, waarvoor je in
de eerste week van de maand een handtekening moet
zetten . Soms krijg ik een vergoeding van 23.000 yen
om een studiereis te maken. Mijn studentenkaart geeft
me korting of vrije toegang tot musea binnen de ken
waarin je studeert. Bovendien heb ik op aanvraag een
e-mail adres gekregen. Ook heb ik vernomen dat ik, als
ik terugga, een abonnement kan nemen op Japanse tijdschriften ( educational) of boeken voor een periode van
3 jaar.
Zoals jullie kunnen lezen is het beslist aan te raden om
te proberen deze beurs van het Japanse Ministerie van
Onderwijs te bemachtigen.
Harold Kusters.
SPEED
CopyCe11ter
Hogewoerd 4b
2311 HM Leiden
tel: 071-5143393
fa"x:071-5120247
Yokoso Zaisuto e!
Zo luidde de, voor Nederlanders onbegrijpelijke, tekst op
de poort van een scholengemeenschap in Zeist. Op
verzoek van het Christelijk College Zeist gingen wij op
woensdag 7 februari een handje helpen op de school , om
zo het verblijf van acht 14-jarige scholieren uit Yamada,
I wate-ken, gemakkelijker te laten verlopen. Voor ons was
Doe-Het-Zelf I(opieën
IGeurlzopieën
Inbinden
Textielbedrul<lcing
Cotnputerservice
het een prachtige gelegenheid om weer eens een hele dag
Japans te kunnen spreken en voor de school kwam het
goed van pas dat de communicatie tussen de Japanse en
de Nederlandse scholieren soepel verliep. Het doel van de
reis, het bevorderen van de wederzijdse kennis van
elkaars volstrekt andere taal, cultuur en gewoonten, kon
op deze manier bereikt worden.
Ingrid, Judith, Viola en ik moesten onze krachten
verdelen over twee verschillende afdelingen van de
school, een mavo/havo en een vwo. Op beide scholen
waren er allerlei workshops georganiseerd die werden
A2 ltopieën
Full-Color laserprints
DTP
gegeven door Japanners die in Nederland wonen. Zo
High Volume steunkleur kopieëren
de Japanse uitleg en de vragen van de Nederlandse
and tnuch riiore ........ .
konden de Nederlandse scholieren kennis maken met
bijvoorbeeld ikebana, calligrafie en origami. Verder
gaven de Japanse scholieren tijdens de lessen
demonstraties van kendo, judo, calligrafie en Japanse
spelletjes. Onze taak was deze lessen te begeleiden, door
scholieren (uit de onderbouw) te vertalen. De interesse
voor elkaars cultuur was, zowel bij de brugklassers als bij
de scholieren uit Yamada, erg groot.
Omdat het voor de Japanse scholieren de laatste dag
was en zij de volgende ochtend alweer naar de Japanse
school in Rotterdam zouden gaan (zoals gewoonlijk bij
Japanse reizen hadden de kinderen een druk bezet
programma!), zijn we ter afsluiting van hun verblijf in
Zeist 's avonds gaan dineren in een kaasboerderij, samen
met alle organisatoren en de gastgezinnen, die met behulp
van een inventieve gebarentaal op een leuke manier
wisten te communiceren met hun Japanse gasten.
Eline Franck
'--"--
r------------------------ - -------------------------------------------------71
1
1
BOEKVERKOPERS
I·
1
1
1 '
1
:
f'
1 '
VAN STOCKUM
1
1
1
1
••
BREESTRAA T 54
2311
LEIDEN
TEL: 071 - 5124862
FAX: 071 - 5146836
es
1. '
1
1
1
1
1
1
1
:.
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1"
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
L---------------------------------------------------------------~ _________ J
1
TaTanukiKi 1995-1996--3