2017-2018 | 2

Object

Titel

2017-2018 | 2

Collegejaar uitgave

2017 – 2018 Bekijk alleobjecten met deze waarde

Nummer

2

extracted text

太
狸
記

LVSJK Tanuki

35 주년 12월

三十五周年 / 十二月
December 2017

EDITORIAL
HOOFDREDACTEUR
Met Sinterklaas achter de rug en met Kerstmis in het vooruitzicht bevinden we ons even in
een cadeau-vrije periode. Althans, dat zou je denken, ware het niet dat jullie deze TaTanukiKi
gratis en voor niets van onskrijgen!
Wanneer je al die tentamens, paper deadlines en andere opdrachten even zat bent kun je
weer lekker met je neus ons blad induiken. Over deadlines gesproken, integenstelling tot de
behoorlijk vertraagde oktober-editie, is de deadline van deze journal met slechts één dag
overschreden.
Enfin, net als de vorige journal biedt ook deze journal weer een groot aantal pagina's aan
leesplezier. Lees bijvoorbeeld nog eens terug over dat geweldige Halloweenfeest, of smul
mee bij het artikel over de Pot Luck party van de eerstejaarscommissie. Kom helemaal in de
feeststemming door te lezen over hoe kerst wordt gevierd in Korea, of lees juist over hoe Oud
en Nieuw in Japan in z'n werk gaat. Bereid je vast voor op het WK en lees je in over het Japanse
voetbal elftal, of lees een leuk stuk over mascottes, Japans bijgeloof of de connectie tussen
Japanse folklore en de films van Studio Ghibli.
Voor deze journal hebben niet alleen huidige leden van de journalcommissie meegeholpen.
Op mijn verzoek hebben Sander en Jerry, met wie ik vorig jaar in deze commissie zat, ook een
steentje bijgedragen. Sander heeft vanuit Korea een interessant stuk over aardbevingen in
Zuid-Korea geschreven, terwijl Jerry je in Van Het Pad Af vertelt waarom een bezoek aan het
Zuid-Koreaanse Sado Island (niet te verwarren met het gelijknamige Japanse eiland) een goed
idee is.
Al met al ben ik wederom ontzettend tevreden met het eindresultaat, en ik hoop dat jullie bij
het lezen net zo van de stukjes zullen genieten als ik.
- Milan Boon

Foto genomen door Zeno Zonneveldt

OP DE
VOORKANT
Wederom hebben we op de voorkant
een foto staan waar het nieuwe
en het oude scherp tegen elkaar
afsteken.
We zien in de voorgrond het
kleurrijke dak van een traditionele
pagode, waarachter de, in 1971
gebouwde, N Seoul Tower te zien is.
Deze foto is gemaakt door flickrgebruiker yeowatzup en onder de CC
BY 2.0 license uitgegeven. De enige
wijzigingen die wij hebben gemaakt
zijn het afsnijden van de foto en het
bewerken van de kleur.

Heb je zelf nog ideeën voor artikelen? Heb jij fotografisch werk
dat je wilt delen met iedereen? Of wil je misschien helpen met
de strip? Stuur je ideeën en creaties naar journal@tanuki.nl
en wellicht siert jouw werk de volgende TaTanukiKi!

COLOFON
Journalcommissie
Voorzitter &
Hoofdredactie:
Vormgeving:
Eindredactie:
Secretaris:
Leden:

Milan Boon
Yume Productions & Milan Boon
Zeno Zonneveldt & Marie Groen
Ko Nakamori
Joosje Smit
Adrian Ortmann
Joachim van der Pol
Florentine Schoemaker
Charlotte de Haan

Bestuur van Tanuki
Praeses:
Ab-actis:
Quaestor:
Assessor Intern:
Assessor
Eerstejaars:

Britt Blom
Amber Trijssenaar
Hannelieke Soppe
Joosje Smit
Iris Taal

Commissievoorzitters
Eerstejaars:
Feest:
Journal:
Kamp:
Kunst- en Cultuur:
Reis (Japan):
Reis (Korea):

Iris Taal
Laura Noordermeer
Milan Boon
May Meike van den Goorbergh
Maartje Lankreijer
Steffen de Jong
Suzanne (Suzé) Klok

Raad van Toezicht
Leden:

Gise van den Wildenberg
Fred Dillmann

Kascommissie
Leden:

Steffen de Jong
Hannelieke Soppe

INHOUDSOPGAVE
“Als je nou sterft tijdens het tentamen
halen wij 'm allemaal.”
-Laura Noordermeer

“Waarom moet je me altijd op de foto
zetten als ik iets in mijn mond heb?.”
-Clara Debard

“Alle goeie shit ligt onder mn bed.”
-Kevin Siregar

“Ik huil mezelf meestal in slaap in
m'n vrije tijd”
-Oriana Gerritsen

“Ik heb een tweelingzus."
"Hoe oud is ze?"
-Robin van Vliet & Claudius Ninchritz

“Nieuwe generatie, nieuwe kansen.”
-Joosje Smit over de volgende lichting
eerstejaars

太狸記 ⋅ 十二月 2017

Tanuki Shinbun
Potluck Party
K-pop dans workshop
Trick or Tanuki
Meet and greet: Sakura High School
Tanuki on Ice

Rubrieken
08
09
10
11
12

Japan & Korea
(Bij)Geloof in Japan
Een Koreaanse Kerst
Aardbeving in Zuid-Korea
Het Nieuwe Jaar is in aantocht
De Blauwe Samurai
Japan: Land van mascottes
Studio Ghibli: youkai en folklore

06 / 07

Van het pad af: Sado Island
WTF Japan & OMG Korea
Geweest: Opening van FG Okonomiyaki
Tanukitchen
Katern: Japan
Ask Anky

35
36
38
40
42
45

Extra
13
16
19
22
24
28
32

Kortingsbon Sushi Bento
Cartoon

46
47

POTLUCK PARTY

12 Oktober was de tijd aangebroken; het
eerste evenement van de Sjaarsco! De
Potluck Party! Veel eten, veel vriendjes en veel
gezelligheid dus. In totaal zijn zo’n 17 mensen
(de heuse elite) ons komen vergezellen
om samen te smikkelen van zelfgemaakte
(of bestelde) gerechten. Koreaanse salade
(die echt heel lekker was. Recept graag!),
pizza, pannenkoeken, versgebakken scones
en taart. Zoals je al kunt lezen was het een
heus feestje. Japanologen, Koreanisten…
ondanks dat we elkaar niet zo vaak zien heeft
het samen eten ons toch dichter bij elkaar
gebracht, zoals alleen eten dat kan doen <3

Nadat de meeste mensen hun laatste college
hadden overleefd (wat altijd maar net de
vraag lijkt tijdens die laatste twintig minuten)
kropen ze moe en uitgehongerd richting
het bestuurshok, waar de eerstejaarsco
ze vrolijk ontving. Om de arme zielen toch
nog te sparen gaven we ze eten. En meer
eten. En nog meer eten. Net zo lang tot de
broeksknoopjes losgingen en we allemaal in
een voedselcoma terecht waren gekomen
(no tanukiaantjes were harmed in the making
of our foodbabies). Veel liefde naar iedereen
die is gekomen!
-Lynn Koolen en Kevin Siregar

太狸記 ⋅ 十二月 2017

08 / 09

K-POP DANSWORKSHOP
Op 26 oktober werd een K-pop dansworkshop gegeven door Amber en Hanna van
4Real, georganiseerd door de KCC. Ongeveer vijftien enthousiaste Tanukianen
kwamen meedansen en zelfs het bestuur
onderbrak kort hun vergadering om even
mee te kunnen doen! Na een energieke
warming-up en wat stretchen (allebei op
K-pop uiteraard) was het tijd om te beginnen met dansjes leren! Het begon relatief
simpel met het refrein van “We Like” van
girlgroup PRISTIN. Steeds werden korte
stukjes aangeleerd die vervolgens aan
elkaar geplakt werden en op muziek geoefend. Toen iedereen het redelijk onder
de knie had werd er een ander dansje
geleerd. Het refrein van het nummer
“Mansae” van boygroup Seventeen was
aan de beurt! Deze dans was al een stuk
lastiger, maar was wel erg vrolijk en dus

ook erg leuk om te leren. Dit stukje dans
nam wat meer tijd in beslag dan de vorige, maar was desalniettemin erg leuk. Er
bleek nog tijd over te zijn, dus het laatste
halfuur is er een klein stukje van het begin
van Don’t Wanna Cry aangeleerd, wederom van Seventeen. Hier zat een stukje in
met ingewikkelde snelle handbewegingen.
Er werd langzaam begonnen en daarna
steeds een stukje sneller, totdat het uiteindelijk op volledig tempo werd gedaan.
Om af te sluiten werden alle dansjes nog
een keer willekeurig door elkaar gedanst
om te kijken of iedereen het nog wel wist
en dat bleek grotendeels zo te zijn! Na
nog even kort stretchen werd de workshop afgesloten en ging iedereen moe
maar voldaan naar huis. De workshop was
zeker een succes!
-Hanna Visser

TRICK OR TANUKI

Op 9 november vond alweer het tweede
feestje van het eerste semester plaats. Met
ons heftige thema “Trick or Tanuki” kwamen
de Tanukiaantjes in grote getale aan om te
feesten. Bier werd gedronken, opdrachten
werden uitgevoerd, snoep werd opgepeuzeld
en uiteraard werden er nog enthousiast
moves gebust.
Bij Oriana kon je je spierballen tonen door
een squat te doen terwijl ze op je rug zat. Dit
ging helaas niet iedereen even goed af maar
het zorgde wel voor de nodige hilariteit. En
maak je geen zorgen: Oriana heeft gelukkig
alle vallen gebroken met haar lichaam. Bij
Laura kon je je beste openingszin oefenen
zodat je later op de avond misschien wel een
mals Tanukiaantje aan de haak kon slaan. En

met mals Tanukiaantje bedoelen we natuurlijk
onze Tico die helemaal mals gemasseerd is
door jullie tedere en liefkozende handjes.
Één van de moeilijkere opdrachten was die
van Hannelieke, die niet snel onder de indruk
was van jullie grappen.
Rond een uur of 4 gingen de laatste ondoden
zwalkend naar huis en was de rust weer
wedergekeerd in het centrum van Leiden.
Of het door de online voorverkoop kwam
waardoor mensen niet meer in hun jaszakken
hoefden te graven naar kleingeld voor
goedkope kaartjes of doordat het gewoon
een goeie tijd was voor een feestje weten we
niet, maar het feest was zeer goed bezocht
.-Tico Nühn, Laura Noordermeer &
Hannelieke Soppe

太狸記 ⋅ 十二月 2017

10 / 11

MEET AND GREET: SAKURA HIGH SCHOOL
Op vrijdag 10 november was het weer zover:
de beste leerlingen van de Sakura High School
kwamen bij ons in Leiden langs! Aangezien de
studenten graag hun engels wilden oefenen,
werd er niet heel veel japans gepraat. Sommigen bleken zelfs geïnteresseerd te zijn in
het leren van de Nederlandse taal! Na even
bijgekletst te hebben in het Arsenaal, stond
er een kleine rondleiding op de planning. We
hebben de studenten onder andere de vernieuwe Asian Library, de Hortus Botanicus (van
buitenaf, want voor toegang was geen tijd) en
het plaatje bij Rapenburg 51, waar de Japanse
keizer Akihito tijdens een rondleiding in 2000
even gestopt is om een praatje te maken met
wat studenten die uit het raam hingen. De leerlingen keken hun ogen uit en stelden veel vragen over dingen zoals de Nederlandse cultuur
en hoe ons schoolsysteem in elkaar steekt. Ook
waren ze geïnteresseerd in onze persoonlijke
interesses en waarom we Japans studeerden.
We hadden ze nog graag veel meer van de stad
laten zien, maar helaas hadden we niet veel tijd
aangezien ze om 2 uur alweer bij het museum
van Volkenkunde moesten zijn. Ook het weer
zat niet erg mee, veel regen en koude, harde

windvlagen. We waren dus allemaal blij toen
we rond een uur of 1 lekker warm bij Oudt
Leyden zaten voor de lunch. De grootte van de
bestelde pannenkoeken wekte veel verbazing
op en nadat de ronde deeglappen uitgebreid
op de foto waren gezet, was de eerste vraag
“hoe kan ik dit het beste eten?”. Uiteindelijk
heeft iedereen met smaak de pannenkoeken
tot de laatste kruimel op te eten. De combinatie
spek en stroop bleek verbazend lekker, terwijl
we kaas en champignons en stroop maar niet
meer gaan doen.
Uiteindelijk was het tijd om de Japanners af te
zetten bij het museum van Volkenkunde en om
zelf afscheid te nemen. De laatste foto’s werden
genomen en telefoonnummers en facebook
gegevens werden uitgewisseld. Van de docenten kregen we nog een paar kleine cadeautjes
en van de leerlingen kregen we heerlijke snoepjes. Zelf hebben wij Tanuki pins uitgedeeld. Het
was een geweldige dag, ondanks de kou en de
regen. Mijn dank aan de mensen van Sakura
High School dat ze langs kwamen en aan de
vrijwilligers die ons hebben geholpen bij het
rondleiden. Ik hoop dat iedereen ervan genoten heeft!
- Hannelieke Soppe

TANUKI ON ICE

De bladeren vallen van de bomen, de dagen
verkorten en de kou sluipt de huizen weer
binnen. Winter is coming en dat betekent: tijd
om weer eens te schaatsen!
Dus
verzamelde
dinsdag
avond,
7
november, een groep Tanukianen zich in
het arsenaal voor een gezellige avond uit
eten en schaatsen, georganiseerd door de
eerstejaars-commissie. Eenmaal compleet
liepen we gezamenlijk naar de Shabu Shabu.
Daar werd er al snel druk besteld van de allyou-can-eat kaart. De Tanukianen konden
gelukkig goed overweg met de eetstokjes en
onder het genot van sushi, noedels, en calpis,
leerden de Koreanisten en Japanologen
elkaar kennen. Iedereen bestelde zoveel als
hij of zij op kon en de meeste Tanukianen
hadden daarna, als echte studenten, nog
volop ruimte voor dessert.
Met propvolle magen gingen we op weg naar

de Leidse ijshal. Daar aangekomen waren er
al druk schaatsende Tanukianen op het ijs.
Nadat sommige leden nog snel schaatsen
hadden gehuurd, gingen we op de schaatsen
via de loopbrug naar de krabbelbaan om
ons bij hen te voegen. Er was veel variëteit
aan schaatservaring en waar sommige leden
meteen pirouettes draaide waren er anderen
die dapper op het ijs stonden te wankelen.
Gelukkig waren er veel Tanukianen die wel
een schaatslesje wilde geven, of gewoon even
als pinguïn (balanssteuntje) wilde dienen. Al
met al waren er verrassend weinig valpartijen
en na anderhalf uur lekker schaatsen stond
iedereen weer heelhuids aan de kant. De
schaatsen werden ingeleverd of grondig
schoongemaakt en in de koude buitenlucht
werd er afscheid genomen. Lekker moe en
met een nog steeds volle maag keerden allen
terug naar huis.
-Floortje de Graaff

太狸記 ⋅ 十二月 2017

12 / 13

(BIJ)GELOOF IN JAPAN
Vanuit het Westers oogpunt gezien kan Japan
af en toe wel erg vreemd lijken. Het shintoïsme,
een van de oudste godsdiensten ter wereld, is
bijvoorbeeld een enigszins merkwaardig geloof
voor Europeanen. Dit komt omdat men binnen
het shintoïsme in kami gelooft, een soort goden,
maar dan wel van het soort dat werkelijk alle
verschillende soorten vormen kan aannemen.
Zo kun je in Japan beter niet tegen een boom
aantrappen als er een heilig touw omheen
hangt, dan is die boom namelijk een kami, en
je zou toch zeker Jezus ook geen trap verkopen
als je hem tegenkwam. Buiten het shintoïsme
zijn er ook nog aardig wat traditionele
bijgeloven waar je toch je wenkbrauwen bij
kunt optrekken. Waarschijnlijk heb je wel eens
gehoord van dat het nummer 4 vaak vermeden
wordt, omdat de uitspraak ervan hetzelfde is
als de uitspraak van het woord ‘dood’, maar
wist je ook dat je als Japanner ’s avonds je
nagels niet moet knippen? Dit wel doen is
vragen om ellende, want volgens sommige
Japanners zijn scherpe voorwerpen eigenlijk
beschermende geesten. Wanneer je dan iets
scherps gebruikt om te snijden, open je een
ruimte naar de geestenwereld en dan zouden
er zomaar wat geesten via je nagels je lichaam
in kunnen glippen.

Niet alleen nagels knippen is ’s avonds
onveilig, maar voor kinderen is het in de
nacht laten zien van hun navel ook een
gevaarlijke zaak. Dit komt door Raijin, de
god van bliksem, donder en stormen, en
zijn metgezel de bliksemdemon Raijuu.
Raijuu zou volgens verhalen ’s avonds in
de onbedekte navel van een mensenkind
slapen. Wanneer Raijin hem wil wekken, gooit
hij simpelweg een bliksemschicht Raijuus
kant op, wat uiteraard in nadelige gevolgen
resulteert voor de jonge naveleigenaar.
Afijn, nu weer terug naar een wat serieuzer
onderwerp; het shintoïsme. Deze godsdienst
is namelijk nog steeds relevant in het
tegenwoordige Japan en valt dan ook zeer zeker
niet onder het kopje ‘bijgeloof’. Oorspronkelijk
komt het woord ‘Shinto’ van het Chinese woord
‘Shen-tao’ af, wat voor staat voor ‘de weg der
goden’. Over deze zogenaamde ‘godenweg’
was vroeger vrij weinig schriftelijke informatie
te vinden. Het shintoïsme kent namelijk geen
heilig boek. Pas aan het begin van de tiende
eeuw, in de Yengi periode, verschijnt de eerste
officieel geschreven bron over het shintoïsme.
Het betreft een document dat de rituelen der
shinto beschrijft. Dit document, dat de Yengishiki

Raijuu, enge bliksemdemon en metgezel van Raijin, god van de bliksem

heet, bevat allerlei norito, oftewel gebeden. Al
deze gebeden zijn gebaseerd kotodama, de
spirituele kracht die in woorden ligt. Volgens
kotodama brengen goede woorden goede
dingen teweeg, terwijl slechte woorden op hun
beurt het tegenovergestelde veroorzaken. Het
is niet verbazingwekkend dat het belangrijk was
dat norito in de juiste, elegante taal werden
gesproken en om deze reden werd het
correcte taalgebruik zelfs gedurende enige tijd
door de overheid voorgeschreven. Niet alleen
in vroegere tijden, maar ook tegenwoordig, in
het hedendaagse Japan, worden de rituelen uit
de Yengishiki toegepast. Een voorbeeld van een
ritueel festival uit de Yengishiki is de Toshigohi
no matsuri, het oogstfestival. Vroeger was dit
festival vooral om de kami te eren en werden
er verscheidene zaken, zoals zijde, vis en zelfs
paarden geofferd, maar inmiddels bestaat het
festival vooral uit bidden voor een goede oogst,
een processie en een groot feest.

Tegenwoordig spelen veel rituelen uit het
shintoïsme nog steeds een rol in de Japanse
samenleving. Zo worden voor trouwerijen
deze rituelen vaak uitgevoerd. Bij een
shintoïstische trouwceremonie zorgt een
kan’nushi, een shintoïstische priester, voor
de rituele reiniging van het toekomstige
echtpaar en de trouwgeloften. Ook rituele
kleding is van belang, zo draagt de bruid een
kap, de tsuno kakushi, die volgens het geloof
de hoorntjes van de vrouwelijke jaloezie zou
bedekken.
Een ander bekende gewoonte uit het shinto
is het ophangen van een shimenawa, een
heilig gedraaid touw, boven de deur van
je huis. Ieder jaar, op nieuwjaarsdag, is
het voor veel Japanners gebruik om een
shimenawa op te hangen in de hoop dat
deze tegen boze geesten zal beschermen
en tegelijkertijd ook geluk het huis in brengt.

太狸記 ⋅ 十二月 2017

Al zijn de voorgenoemde rituelen wel leuk,
veel buitenlanders zullen ze niet kennen.
Hoe anders is dat voor het volgende
ritueel: sumo worstelen. Al is sumo
wellicht het bekendste shintoïstische
ritueel in Japan, veel buitenlanders weten
vaak niets van alle shintoïstische rituelen
die schuilgaan achter deze sport. Sumo
ontstond al in de Tumulus Periode (250552) van Japan. De het verhaal gaat dat
de sport kwam van een zekere donder- en
zwaardenkami genaamd Takemikazuchi.
Hij zou volgens de mythe een vijandige
kami in een sumo-wedstrijd hebben
verslagen en zo de Japanners hebben
geholpen met het winnen van macht
in Japan. Sumo worstelen begon van
origine in Japan als een manier om kami
te eren, opdat deze voor goede oogst en
bescherming zouden zorgen, maar dit
veranderde al snel naar een sport puur

14 / 15

voor gericht op het vermaak van de kami.
Het hedendaagse sumo is nog steeds
zwaar onderhevig aan de oude gebruiken.
De worstelaars horen bijvoorbeeld een
purificatie-ritueel te ondergaan voordat
ze de ring betreden en de scheidsrechter,
de gyoji, draagt kleding die erg veel lijkt op
de traditionele kleding van een kan’nushi.
Zelfs iets als het stompen op de grond
met de voeten heeft een reden. Dit wordt
namelijk van origine gedaan om kwade
demonen weg te jagen.
Zo zien we dat toch veel oude elementen uit
het shintoïsme nog steeds relevant zijn voor
de moderne Japanse samenleving en dat we
voortaan voor de zekerheid toch maar niet
meer ’s avonds met het nagelknippertje in
de weer moeten gaan.
-Charlotte de Haan

EEN KOREAANSE KERST
Het is december en daarmee officieel bijna Kerst. Voor veel mensen in Nederland betekent dat
de kerstboom opzetten, het huis en/of de tuin versieren met lampjes en andere decoraties en
eindelijk zonder schaamte de kerstnummers kunnen opzetten (en doen alsof je niet al in juni
naar kerstmuziek luisterde). Kerstmis is in Zuid-Korea niet zo groot als in, bijvoorbeeld, Amerika, maar toch vieren veel mensen de feestdag wel. Het is ook een officiële feestdag, waarop
mensen vrij hebben. Zoals te verwachten valt, is er een aantal overeenkomsten, maar ook een
heel aantal verschillen tussen Kerstmis zoals wij het kennen en zoals het is in Zuid-Korea. In
welke opzichten is een Koreaanse Kerst hetzelfde en in welke is het anders dan de onze?
Christmas Eve en Christmas Day
In Nederland zijn de kerstdagen vooral dagen
die je doorbrengt met je familie. In Zuid-Korea
is dit een ander verhaal. Op Christmas Eve
zijn mensen vaak samen met hun vrienden.
Ook is de dag zeer populair onder stelletjes.
Op de officiële Zuid-Koreaanse website
voor toeristen, VisitKorea, wordt dit idee
ook gepromoot, met artikelen zoals ‘Enjoy a
Romantic Christmas in Korea’.
Christmas Day wordt wel door meer mensen
gevierd met familie. In Zuid-Korea zijn veel
mensen atheïstisch, maar zo’n 30% van de Koreaanse bevolking is christelijk en is op Christmas Day met familie te vinden in de kerk. Toch
is Christmas Day niet per se voor familie, zoals
bijvoorbeeld het Koreaanse Nieuwjaar wel is.

De Kerstman en cadeautjes
De Kerstman in Zuid-Korea heet ‘산타 할아
버지: Santa Haraboji’ (Kerstman Grootvader).
Veel jonge kinderen geloven in het bestaan
van deze Kerstman en veel ouders kopen
dus ook cadeaus voor hun kinderen. Dit zie
je ook in veel andere landen, zoals de Verenigde Staten. In Zuid-Korea komen kinderen
er echter al vrij snel achter dat de Kerstman
niet echt bestaat. Onder volwassenen en oudere kinderen is het geven van cadeaus niet
zo groots als in, bijvoorbeeld, de VS of het
Verenigd Koninkrijk. Als er al cadeaus worden
uitgewisseld onder vrienden en familie, zijn
dit vaak kleine cadeautjes, waarbij het meer
gaat om kwaliteit dan kwantiteit.

Een straat met kerstversieringen in Busan

太狸記 ⋅ 十二月 2017

Kerstdecoratie
In veel huizen in Nederland, en veel landen
in de “westerse” wereld, is kerstversiering te
vinden. Een kerstboom is voor veel mensen
een must have. In onder andere Amerika zijn
soms in hele straten huizen versierd met kerstlampjes en –versiering en ook in Nederland
zie je regelmatig tuinen versierd met lichtjes.
In Zuid-Korea is dit heel anders, aangezien
de meeste mensen hun huis niet versieren
voor Kerst. Grote kerstbomen zijn lastiger te
verkrijgen, maar in veel winkels zijn wel kleine
kunstkerstboompjes te kopen. Winkels en horecagelegenheden in grote steden gaan echter
wel “all out” met lichtjes in allerlei kleuren, kerstbomen, et cetera. In wijken zoals Myeongdong
en Gangnam zijn vaak hele straten zo versierd.

16 / 17

Kersttaart
Er zijn geen echte kerstmaaltijden in
Zuid-Korea, zoals je kalkoen, ‘Christmas
pudding’ en ‘mince pies’ hebt in veel
andere landen. In Zuid-Korea heb je wel
de zeer populaire kersttaarten. Deze
taarten, soms ijstaarten, zijn uitgebreid
versierd en verkrijgbaar in veel winkels.
In de afgelopen jaren zijn de cakes
populairder geworden en tegenwoordig
vind je in bakkerijen de meest complexe
en bijzondere kerstcakes. Onder de
verschillende bakkerijen, zoals Baskin
Robbins en Paris Baguette, is er veel
competitie om de mooiste taarten te
maken.

Een typische kerstcake wordt tentoongesteld in een bakkerij

Kerstliedjes
Zoals in de “westerse wereld” artiesten
vaak speciale kerstliedjes opnemen, zie je
dit ook in Zuid-Korea. Artiesten als Girls’
Generations TTS, NU’EST en After Schools
Orange Caramel en B1A4 hebben allemaal
kerstnummers uitgebracht. Ook brengen
sommige groepen, zoals TWICE en GOT7
speciale kerst- of winteredities van hun
albums uit. Hoewel kerstclassics van
artiesten zoals Mariah Carey in de kersttijd
ook veel te horen zijn op straat, zijn de
K-Pop kerstnummers nog populairder.

Kerstfestivals & -markten
In veel grote steden in Zuid-Korea zijn
allerlei kerstfestivals te vinden. Zeer
drukbezocht is, bijvoorbeeld, het Busan
Christmas Tree Festival. Dit festival
wordt al acht jaar gehouden en er is
elk jaar weer van alles te doen. Zo is
er de grote kerstboom waar je een
wens kunt doen, er zijn optredens, een
fotowedstrijd en nog veel meer. Ook zijn
er, in onder andere Seoul, verscheidene
kerstmarkten te vinden waar bezoekers
kunnen winkelen of genieten van
optredens en de algehele kerstsfeer.
Al met al is er een aantal overeenkomsten te vinden tussen Kerstmis in
Zuid-Korea en Kerstmis zoals wij het
kennen. Zo brengen ook in Zuid-Korea
artiesten kerstliedjes uit en krijgen veel
kinderen cadeautjes van de Kerstman.
Toch zijn er ook veel verschillen, onder
andere in met wie men de kerstdagen
doorbrengt, waar er wel en niet wordt
gedecoreerd voor Kerst en wat er wordt
gegeten met Kerstmis. De Koreaanse
Kerst draait net als die van ons om het
doorbrengen van tijd met de mensen
waar je om geeft.
메리 크리스마스 (Merry Christmas) medeTanukianen!

De kersteditie van TWICEs ‘TWICEcoaster: LANE 1’

- Florentine Schoemaker

太狸記 ⋅ 十二月 2017

18 / 19

AARDBEVINGEN IN ZUID-KOREA
TOELATINGSEXAMENS EN ZORGEN OVER DE TOEKOMST

In de middag van 16 November zorgden
plotse bevingen in de bibliotheek van
Chungnam National University in Daejeon
voor schommelende beeldschermen en
schuivende bureaustoelen. Voordat ik en alle
andere studenten goed en wel door hadden
dat het om een aardbeving ging, was het
alweer voorbij. Toch werd uit voorzorg de
gehele bibliotheek ontruimd, maar verdere
merkbare bevingen bleven uit en er bleek
weinig aan de hand.
Het epicentrum van de aardbeving lag
aan de oostkust van Zuid-Korea, nabij de
havenstad Pohang. In tegenstelling tot
het westelijk gelegen Daejeon, richtte de
aardbeving met een schaal van 5.4 wel veel
vernieling aan in Pohang en omstreken.

Bijna twee duizend huizen, tientallen
commerciële gebouwen, auto’s, openbare
faciliteiten en watervoorzieningssystemen
raakten beschadigd. 1,124 inwoners in de
omgevingen moesten tijdelijk verhuizen
naar opvangcentra vanwege mogelijk
instortingsgevaar en 82 mensen raakten
gewond, gelukkig geen enkele van
levensbedreigende aard. Bijna 20.000 man
werd op de been gebracht, voornamelijk
militair, om de schade aan gebouwen zo snel
mogelijk te herstellen.
Naast de schade in Pohang had de aardbeving
ook nog gevolgen voor Zuid-Koreaanse
scholieren die zich aan het voorbereiden
waren op de nationale toelatingsexamens
voor Zuid-Koreaanse universiteiten. Deze

examens, oorspronkelijk gepland dit jaar
op 17 november, worden zeer serieus
genomen in Zuid-Korea en uit vrees voor
naschokken tijdens het examen werd deze
met een week uitgesteld.
Aarbevingen komen, in tegenstelling
tot buurland Japan, amper voor op het
Koreaanse schiereiland en het ligt niet op
een van de traditionele breuklijnen. Dat
dit niet betekent dat Zuid-Korea compleet
veilig is van aardbevingen is al bekend.
Zo’n 100 km onder het oppervlakte van
oostelijk Zuid-Korea ligt namelijk een breuk
van zo’n 170 km lang genaamd de Yangsan
Breuk (Yangsan DanCheung; 양산단층).
Deze breuk is al eeuwenlang oorzaak van

aardbevingen in het gebied. Dit blijkt uit
geschriften van het Silla koninkrijk waarin
in het jaar 779 ruim 100 mensen stierven
door instortende gebouwen als gevolg
van aardbevingen in de oude stad van
Gyeongju. In de gehele geschiedenis van
het Koreaanse schiereiland zijn er zo’n
2.400 aardbevingen genoteerd.
Aardbevingen komen dus al voor sinds het
begin van de Koreaanse geschiedschrijving.
Toch zijn er redenen om bezorgd te zijn.
Aardbevingen werden na zo’n rond 1800
steeds minder vaak waargenomen. Ook
zijn sinds de introductie van de eerste
seismograaf in Korea in 1905 er tot op
heden niet zoveel zware aardbevingen

太狸記 ⋅ 十二月 2017

in korte periode waargenomen als in de
afgelopen jaren. Sinds 1978 zijn er negen
aardbevingen geweest met een kracht
van 5.0 of hoger op de schaal van richter,
vier hiervan in de afgelopen drie jaar. De
krachtigste aardbeving vond plaats in
september 2016 met een kracht van 5.8 en
de aardbeving deze november volgt met
een kracht van 5.4 op de schaal van richter
als tweede.
De toenemende frequentie en kracht
van de aardbevingen vormen een
ongemakkelijk probleem voor de ZuidKoreaanse overheid. In het oostelijke
gebied van Zuid-Korea bevinden zich
de meeste kerncentrales in het land.
Nucleaire energie is goed voor bijna 30%
van het landelijke energie opbrengst en
is daarmee een essentieel onderdeel.
Sinds 2014 worden er nog twee nieuwe
kerncentrales in de regio gebouwd, wat
het totaal zal brengen op 16 op en rond
de Yangsan breuk. Hiermee heeft de regio
de hoogste dichtheid van kerncentrales ter
wereld. Alhoewel de centrales gebouwd
zijn om op veiligheid te garanderen bij
aardbevingen tot een kracht van 6.5
op schaal van richter zijn er zorgen om
deze veiligheid. De populariteit van de
antikernenergiebeweging is toegenomen
na de verschrikkelijke aardbeving met een
schaal van 9.0 en daaropvolgende tsunami
in Oost-Japan in maart 2011 die niet alleen
bijna 20,000 mensen het leven kostte,
maar ook nog eens leidde tot het falen

20 / 21

van de nucleaire reactor in Fukushima. De
reactor en regio zijn nog altijd niet onder
controle en radioactief materiaal blijft nog
altijd de zee in lekken.
Aardbevingen zullen naar verwachting de
komende jaren vaker voorkomen, maar
in hoeverre de aardbevingen nog kunnen
toenemen in kracht is onduidelijk. De
Zuid-Koreaanse overheid heeft historisch
gezien weinig interesse gehad in het
lokaliseren van de breuken onder eigen
grondgebied. Ondanks rapporten van
Koreaanse seismologisch instituten die het
aanraadden om er onderzoek naar te doen
is er nooit een budget gegeven om de
breuken in Zuid-Korea in kaart te brengen.
Dit betekent dat het niet eens zeker is dat
de aardbeving van afgelopen november
afkomstig zijn van de Yangsan breuk zelf,
of van een kleinere aftakking ervan. In
de nasleep van de Pohang aardbeving is
eindelijk een plan opgesteld om de regio
in kaart te hebben tegen 2021, maar een
kaart van mogelijke breuken door het
gehele land zou pas volledig kunnen zijn
in 2041. Zuid-Korea loopt waarschijnlijk
geen groot gevaar om een aardbeving
van Japanse proporties mee te maken,
maar om de mogelijkheid tot slachtoffers
te minimaliseren is het nodig dat de ZuidKoreaanse overheid de bestaande dreiging
serieus neemt.
– Sander Breeuwer

HET NIEUWE JAAR IS IN AANTOCHT
Inluiden van een nieuw jaar
Het nieuwe jaar is in aantocht. Nieuwjaarsartikelen vinden hun weg naar de
schappen en de geur van verse oliebollen
vult de straten. Voordat menig Nederlander
haar inkopen heeft kunnen doen wordt er
hier en daar al vuurwerk afgestoken. Op TV
wordt volop reclame gemaakt voor de oudejaarsloterij en andere uitzendingen die
tijdens oud- en nieuw te volgen zijn. Links
en rechts verteld men over hun goede
voornemens voor 2018; dit jaar gaan we ze
wél volhouden.
Waar we in Nederland oud- en nieuw voornamelijk binnenshuis vieren kent Japan ook
verschillende tradities buitenshuis. Als je
ooit tijdens oud- en nieuw in Japan bent
geweest is je misschien ook wel opgevallen
dat het enorm druk is bij tempels en schrijnen. Tempels worden voornamelijk tijdens
oudjaar bezocht, en schrijnen in de dagen
na nieuwjaar. Deze twee tradities heten 除
夜の鐘(joya no kane) en 初詣(hatsumoude).

Oud- en (een beetje nieuw)jaar 除夜の鐘
Joya no kane is een traditie die op oudjaarsavond 除夜(joya) wordt gehouden in Boeddhistische tempels. Het wordt gekenmerkt door het
nummer 108. Over de precieze oorsprong van
dit nummer bestaan verschillende theorieën.
De meest populaire hiervan heeft te maken
met het concept van 煩悩(Bonnou: negatieve
gedachten; ‘verlangen’). Dit is een Boeddhistisch
concept welke verwijst naar gedachten die leiden tot het lijden van de mens. De oorsprong
van deze gedachten kan teruggeleid worden tot
zes ‘organen’, ook wel 六根(rokkon( genoemd
(ogen, oren, tong, neus, lichaam, en geest).
Wanneer deze organen hun werk doen zijn er
vijf situaties, opgedeeld in drie en twee, waarin

we terecht kunnen komen. De eerste drie bestaan uit het hebben van een ‘goed’, ‘slecht’,
of ‘neutraal’ gevoel. De laatste twee bestaan
uit het gevoel van ‘rein’ en ‘onrein’ zijn. Tot slot
zijn er drie vormen van bestaan. Namelijk het
vorige bestaan, het huidige bestaan, en het
toekomstige bestaan. Als we vervolgens al
deze cijfers vermenigvuldigen komen we op
108 uit (6 x 3 x 2 x 3). Uiteraard is het moeilijk
om zulke concepten te vertalen, vandaar ook
het gebruik van haakjes.
Tijdens joya no kane wordt de bel 鐘 (kane)
in de tempel 107 keer geluid tijdens oudjaar,
en 1 keer tijdens nieuwjaar. Het luidden van
de bel tijdens oudjaar wordt gedaan met
het idee je te bevrijden van de negatieve
gedachten die je dat jaar hebt opgebouwd.
Het eenmalige luidden van de bel tijdens
nieuwjaar symboliseert dat je je geen zorgen
hoeft te maken over de problemen van het
jaar daarvoor. Het luidden van de bel wordt
soms gedaan door monniken, maar het komt
ook voor dat bezoekers dit mogen doen.

太狸記 ⋅ 十二月 2017

Nieuwjaar 初詣
De bekendere van de twee tradities is wellicht
hatsumode. Dit is het eerste bezoek aan een
Shinto schrijn in het nieuwe jaar. Een van de
populairste schrijnen tijdens hatsumode is
de Meiji Jingu schrijn in Tokyo. Hier komen in
de eerste drie dagen van het jaar, wanneer
de meeste mensen hatsumode vieren, meer
dan 3 miljoen mensen naartoe!
Bij het betreden van een schrijn zijn er een
aantal belangrijke regels en gewoontes.
Zo symboliseren de bekende 鳥居(torii)
poorten de grens tussen onze wereld en de
wereld van de 神(kami: (goddelijke wezens).
Voordat je de grond van de schrijn betreed
is het dan ook de gewoonte om voor de torii
poort te buigen, om zo je respect te tonen.
Vervolgens zal je de 手水舎(chouzuya) tegen
het lijf lopen. Dit is de plek waar je je handen
en mond wast. Eerst pak je de 柄杓(hishaku:
een houten ‘lepel’) met je rechterhand
vast en giet je water over je linkerhand.
Vervolgens wissel je dit om; vasthouden

22 / 23

met je linkerhand en water gieten over je
rechterhand. Dan pak je de hishaku weer
in je rechterhand en giet je water in de palm
van je linkerhand. Met dit water spoel je je
mond, waarna je nog een keer water over je
linkerhand giet en het restant over de hendel
van de hishaku laat lopen. Tot slot leg je de
hishaku terug.
Wanneer je klaar bent om de schrijn
te betreden is er nog een regel waar
je rekening mee moet houden. Het is
namelijk zo dat het midden van het pad
wordt gezien als de weg van de kami. Het
is dus belangrijk om aan de zijkanten van
de paden te lopen.
Eenmaal binnen kun je bidden. Je gooit
geld in de daarvoor bestemde bak, en luid
de 鈴(suzu: bel). Zoals je misschien aan
het karakter kunt zien is dit niet hetzelfde
soort bel als bij joya no kane. Zowel het
materiaal waarvan de bel is gemaakt als
de vorm en het geluid zijn anders. Na de
suzu geluid te hebben maak je twee diepe
buigingen, klap je twee keer, en bid je.
Tot slot maak je na het bidden nog één
diepe buiging. Dit word ook wel 二礼二拍
一礼(nireinihakuichirei) genoemd, oftewel 2
buigingen, 2 keer klappen, 1 buiging.
Uiteraard is oud- en nieuw iets waar veel
over geschreven kan worden. De verschillende TV programma’s, de countdowns die
aan populariteit winnen, decoraties die
je tegen het lijf zal lopen. Zelfs eten zoals
ozouni en osechi zijn een eigen artikel
waardig. Ook over joya no kane en hatsumode valt nog een hoop te vertellen, maar
dat bewaren we voor een volgende keer.
– Joachim van der Pol

DE BLAUWE SAMURAI
Het is pijnlijk maar waar. Onze Oranjemannen ontbreken voor het eerst sinds 2002 weer op het
WK. Als Oranjefans doet ons dat natuurlijk pijn in het hart, maar ook zonder ons zal volgende zomer
in Rusland de strijd om belangrijkste prijs in het voetbal losbarsten. Gelukkig voor wij Japanologen
en Koreanisten hebben Japan (nummer 44 op de wereldranglijst) en Zuid-Korea (nummer 62) zich
wel weten te kwalificeren. In dit artikel zal ik jullie proberen wegwijs te maken met het een aantal
belangrijke personen van het Japanse team dat straks een gooi zal gaan doen naar de Wereldbeker!
Kwalificatie en WK-geschiedenis
Professioneel voetbal mag dan een relatief
jonge sport zijn in Japan, sinds het WK in Frankrijk van 1998, is het nationale elftal een vaste
klant, met de achtste finaleplaatsen op de WKs
van 2002, dat in Japan en Zuid-Korea werd gehouden, en 2010 in Zuid-Afrika als hoogtepunten. Ook deze meest recente kwalificatiereeks
verliep soepel voor SAMURAI BLUE, met alleen
nederlagen tegen de Verenigde Arabische
Emiraten, en het Saudi-Arabië van oud-Oranje
bondscoach Bert van Marwijk, toen kwalificatie
al veilig was gesteld. Het doelsaldo van +37
over 18 wedstrijden mocht er ook zijn. Voor
het als 4e geplaatste land zijn de verwachtingen om na de mislukte campagne van 2014
in Brazilië voor de 3e keer de knock-out fase
te bereiken hooggespannen, en dit zijn de
mannen die het straks zullen moet gaan doen:
Spelers
Een van de meest bekende actieve Japanse
voetballers is Honda Keisuke (32), die in Nederland bij VVV Venlo de bijnaam Keizer Keisuke kreeg. Met zijn opvallende blonde haar
en fijne traptechniek baarde de aanvallende
middenvelder in Japan en internationaal
opzien door Japan in 2010 naar de achtste
finales te leiden in een groep met Nederland, Kameroen en Denemarken en pakte in
2011 met Japan de Asian Cup als Speler van
het Toernooi. Ook speelde hij voor de grote
Europese clubs CSKA Moskou en AC Milan.
Aangezien Honda, die tegenwoordig uitkomt

bij Pachuca in Mexico, nu in de herfst van zijn
carrière zit, zal het WK aankomende zomer
zijn laatste kans zijn om nogmaals zijn stempel te drukken op het hoogste internationale
podium. Met deze extra motivatie en honger
naar succes zullen we deze grootheid van het
Japanse voetbal hopelijk nog één keer zien
schitteren.

Honda Keisuke, bij VVV Venlo ook bekend als "Keizer Keisuke

Mocht Japan straks het onmogelijke doen en het
WK winnen, zal Hasebe Makoto de eer krijgen
om de eerste Wereldbeker gewonnen door een
Aziatisch land in de lucht te mogen tillen. Met
meer dan 100 interlands onder zijn riem gaat
aanvoerder al meer dan 10 jaar mee voor het
Japanse elftal. Deze ervaren rot zal straks de
boel achterin waterdicht moeten houden, iets
waar hij met zijn team al met verve in slaagde
tijdens de kwalificatie: in 18 wedstrijden kreeg
Japan in totaal slechts 7 doelpunten tegen. Net

太狸記 ⋅ 十二月 2017

als Honda zal Hasebe naar alle waarschijnlijkheid
volgend jaar juni zijn 3e en laatste WK spelen, maar
aangezien hij nog steeds wekelijks actief is voor zijn
club Eintracht Frankfurt in de Duitste Bundesliga,
zal hij ook na het WK nog steeds kunnen door
blijven spelen in een van de sterkste competities
ter wereld. Als je aan wie dan ook met verstand
van voetbal vraagt wie op dit moment de beste
Japanse is, zal iedereen die vraag beantwoorden
met een volmondig “Kagawa Shinji”. Een architect
op het middenveld van de Duitse topclub Dortmund, waar hij speelt onder ex-Ajaxtrainer Hugo
Bosz, en genomineerd voor Aziatisch Speler van
het Jaar 2017, Kagawa Shinji is het kroonjuweel
van het Japanse voetbal.

Kagawa Shinji (links)

Zijn techniek is ongeëvenaard vergeleken
met de rest van de Japanse voetballers,
en de druk die op schouders zal rusten
zal dat ook zijn. Veel zal afhangen van zijn
geniale ingevingen als spelverdeler om
die broodnodige goals te maken. Ook al is
Kagawa pas 28, hij heeft al een heleboel
ervaring op het hoogste niveau in Europa.
Zo is hij bijvoorbeeld de meest scorende
Japanner in de Bundesliga en ook in het
nationale team weet hij gemakkelijk het

24 / 25

net te vinden met 29 goals in 89 interlands.
Mocht geïnteresseerd zijn geraakt in deze
typische ‘nummer 10’, hij houdt een LINEblog bij in het Japans. Kun je gelijk oefenen
met lezen!
Trainer
Als er een iemand is die verstand heeft
van het halen van de achtste finales op
een WK, is het de huidige trainer van
Japan Vahid Halilhodžić. En laat dat nou
juist het hoofddoel zijn van onze samurai
in het blauw. Op het WK van 2014 zorgde
Algerije, met Halilhodžić aan het roer
als bondscoach, voor een enorme stunt
door de achtste finales te bereiken,
waarin het pas in extremis na verlenging
werd uitgeschakeld door de latere
wereldkampioen Duitsland. Naast de
nationale elftallen van Algerije en Ivoorkust
onder zijn hoede te hebben gehad, was
de Bosniër ook eindverantwoordelijke
bij bekende clubs als Dinamo Zagreb en
Paris Saint-Germain. Onder Halilhodžić’
leiding zijn de resultaten goed geweest,
met goede overwinningen op SaudiArabië en Japans grote rivaal Australië in
de kwalificatiereeks, maar hij zal het in
Rusland pas echt moeten bewijzen. Lukt
het Halilhodžić dit keer wel om met zijn
Japanse team de kwartfinales te halen,
dan gaat hij in de boeken als eerste trainer
die dat ooit gelukt is, aangezien Japan nog
nooit voorbij de achtste finales is gekomen
op een WK. De oefenmeester Jablanica
zal er in ieder geval op gebrand zijn, na
in 2014 zó dichtbij te zijn gekomen. Gaat
het hem lukken om ook van Japan een WKsensatie te maken?

Verwachtingen
Nu is het leuk en aardig dat een je boel bent
opgestoken over het Japanse elftal door dit
artikel, maar je zit nog steeds met die ene
prangende vraag: gaat Japan winnen? Het
antwoord is lastig. In voetbal kan heel veel
gebeuren, dus een glorieuze opmars naar de
achtste finale en daar voorbij, maar ook een
roemloze aftocht in de groepsfase zoals in
2014 behoren tot de mogelijkheden.
Japan zit in Groep H ingedeeld bij Colombia
(wereldranglijst nummer 13), Polen (nummer
7) en Senegal (nummer 23) en tenminste als
tweede eindigen om zich te plaatsen voor
die felbegeerde plek bij de beste 16 van de
wereld. Jammer genoeg zal dat makkelijker
gezegd worden dan gedaan. Colombia was
in 2014 namelijk de ploeg die Japan de das
om deed in de laatste groepswedstrijd; het
eindigde in een vernederende 4-1 nederlaag
voor onze mannen in het blauw. Dat gezegd

Poolse topspeler, Robert Lewandowski

hebbende, de aanloop van Colombia naar WK
is ook bepaald niet vlekkeloos verlopen. Van
de 11 wedstrijden die de Zuid-Amerikanen
speelden in 2017 werden er slechts 4
gewonnen. Recentelijk is het zelfs ZuidKorea, dat 46 plaatsen lager genoteerd staat
op de wereldranglijst, gelukt om Colombia te
verslaan. Er is dus hoop op een stunt en zoete
wraak voor wat er in Brazilië plaatsvond.
Met Polen stuit Japan op de hoogst genoteerde
tegenstander uit de groep. Op de schouders
van een al heel degelijk team staat bij Polen
een van de allerbeste spitsen van de wereld:
Robert Lewandowski. De aanvaller van Bayern
München doet in vrijwel elke wedstrijd maar
één ding, namelijk scoren. Vorig seizoen was
hij bij zijn Duitse werkgever goed voor liefst
43 doelpunten in 47 wedstrijden in 2017 en
bij het nationale team van Polen zijn cijfers
zover mogelijk nog krankzinniger. In de slechts

太狸記 ⋅ 十二月 2017

6 wedstrijden die hij speelde voor Polen in
2017 wist hij 9(!) keer het net te vinden. Het
zal ongetwijfeld een hels karwei worden voor
Hasebe en zijn mannen achterin om het
schijnbaar onmogelijke te doen en de Poolse
aanvoerder van scoren af te houden. Alleen
als dat lukt zal Japan op gelijke voet met Polen
kunnen strijden, en dan is opeens alles weer
mogelijk.
Dan Senegal, het sterkste team van Afrika,
als we de wereldranglijst mogen geloven.
Alhoewel Senegal geen spelers heeft spelen
bij de topteams van Europa, is er aan
spelers in de Europese topcompetities geen
gebrek. Spelers van teams in onder andere
de Engelse, Duitse, Franse en Italiaanse
competities hebben ervoor gezorgd dat
Senegal ongeslagen is gebleven in de
kwalificatie. Toch zou Senegal een prooi van
Japan moeten worden als SAMURAI BLUE

26 / 27

enige kans wil maken op de knock-outfase,
en ook Senegal heeft zwakke plekken. Een
van die punten is bijvoorbeeld ervaring, want
de laatste 3 WKs waren de Senegalezen,
in tegenstelling tot Japan, niet van de
partij. Dat niet alleen, ook als het gaat om
internationale caps (wedstrijden gespeeld),
heeft Japan het overwicht. Van de recentelijk
geselecteerde spelers van Senegal is Idrissa
Gueye, 58 caps, het vaakst opgeroepen.
Dat staat in schril contrast met Japans vaste
krachten als Kawashima Eiji (80), Nagatomo
Yuuto (101) en ook onze Hasebe Makoto
(106). Als Halilhodžić ervoor kan zorgen dat
dit verschil in ervaring wordt uitgebuit, heeft
Japan zeker een goede kans tegen Senegal.
Ik hoop dat je hebt genoten van dit artikel en
dat je aankomende zomer Japan goed zult
aanmoedigen! Nippon Ole!
-Zeno Zonneveldt

JAPAN: LAND VAN MASCOTTES
Je hebt ze misschien wel eens eerder
gezien: kleurrijke personages in de
straatbeelden van Japan. Als je in Japan
bent, ontkom je er niet aan. Ze worden
namelijk gebruikt om van alles, van
bedrijven en producten tot dienstverlening
en regio’s, te promoten of te identificeren.
De meeste mascottes zijn ご当地キャラ:
gotouchikyara (lokale karakters). Niet
alleen heeft elk prefectuur een mascotte,
er zijn ook mascottes in steden en
woonwijken van het prefectuur zelf. De
mascottes worden vaak ontworpen door
amateuristische ontwerpers en worden
zo ontworpen dat het kostuum van top
tot teen vastzit met alleen een rits aan
de achterkant. De reden daarvoor is om
de acteur, die daarin zit, zich helemaal
uit te laten leven in het karakter. De
mascottes zijn zo populair geworden dat
de mascottes, die in Japan yuru-kyara (ゆ
るキャラ) worden genoemd, elk jaar een

eigen Yuru-kyara Grand Prix hebben waar
het meest geliefde en het meest populaire
mascotte wint en daarmee een boost krijgt
in populariteit en in nationale aandacht.
De populariteit van yuru-kyara wordt
gelinkt aan de emotionele band van het
verleden naar niet-menselijke karakters
zoals de kappa en de tanuki. Sommige
Youkai in Japanse volksverhalen worden
ook gebruikt door de ontwerpers
als
basis
voor
het
personage.
Hoewel het concept van yuru-kyara al langer
bestond, is de populariteit pas ontstaan in
2007. In dat jaar werd Hikonyan (ひこにゃ
ん) ontworpen om het 400-jarig bestaan
van Hikone Castle te vieren. Hikonyan is
gebaseerd op het volksverhaal dat Ii Naotaka
(derde landheer van Hikone) gered is van
een blikseminslag door een maneki-neko. De
populariteit van Hikonyan zorgde ook voor
een toename in toerisme en merchandise
verkoop voor het kasteel en voor de stad.

太狸記 ⋅ 十二月 2017

Vanwege de stijgende populariteit is er
een online database gemaakt die bijhoudt
hoeveel lokale mascottes, yuru-kyara’s en
lokale helden er zijn. De database heet
ご当地キャラカタログ: gotouchi-katarogu
(Gotouchi-chara Catalogue) en het wordt
bijgehouden door middel van inzendingen
van gebruikers Op dit moment zijn er
meer dan 3000 mascottes geregistreerd.
Er zijn super veel yuru-kyara’s, maar wat
zijn de criteria om het een yuru-kyara
te noemen? Het begrip was verzonnen
door de illustrator en cultuur-criticus Jun
Miuara in begin 2000. Ondanks negatieve
reacties, wordt zijn criteria voor yurukyara omarmt door de fans en promotors.
Zijn criteria zijn als volgt: 1. Het moet
een sterke boodschap van liefde voor
de geboortestad of voor de lokale regio
bevatten. 2. De bewegingen of het gedrag
van het karakter moet uniek, instabiel of
raar zijn. 3. Het karakter moet simpel of
relaxed (緩い: yurui) en schattig zijn.
Je zou nu misschien denken dat door de
criteria van Miuara veel schattige yurukyara’s zijn die hun geboortestad of hun
lokale regio vertegenwoordigen, maar dat
is niet altijd het geval.
Onder andere de mascotte van Sado
eiland in Niigata genaamd Burikatsukun (ブリカツくん) is hier een voorbeeld
van. Hij is ontworpen om Burikatsu-don
te promoten. Burikatsu-don is gefrituurde
geelvinmakreel met ago-dashi sojasaus
geserveerd op rijst en het wordt erkend
als een nieuwe lokale specialiteit.
Dat is ook de reden voor het uiterlijk
van Burikatsu-kun. Hij is namelijk half
geelvinmakreel en half mens. Volgens zijn

28 / 29

profielomschrijving is hij single en is hij op
zoek naar een vrouw. Heb je interesse?

Naast een vis bestaat er ook een
mascotte voor een brug. Kyoto heeft
namelijk voor de Togetsukyo brug (渡月
橋) een mascotte, genaamd Tsukihashi
Wataru (月橋 渡). De lezing van de kanji
is bijna hetzelfde als van de brug zelf en
hij is ontworpen met een open mond en
met een brug op zijn rug. Daarnaast is
hij ongeveer even oud als de brug zelf,
hij is namelijk ongeveer 1180 jaar oud.

Dat beren niet altijd schattig hoeven
te zijn bewijst de mascotte van de stad
Okazaki (岡崎) in het prefectuur van Aichi.
Zijn naam is Okazaemon (オカザえもん) en
de kanji op zijn hoofd en lichaam spelt de
naam van de stad. Hij staat ook bekend
als een van de mascottes die kinderen
afschrikt. Er was zels een krantenkop
waarin letterlijk ‘’Okazaki’s mascotte maakt
een kind aan het huilen’ stond’. Poor girl…
Wat gebeurd er als je een beroemd dier
van je prefectuur combineert met het
boeddhisme? Juist, je krijgt Sento-kun (
せんとくん)! Een jonge jongen met de
hoorn van Nara’s populaire hert. Hij werd
ontworpen om de 1300-jarige bestaan
van Heijo-Kyo te Nara te vieren. Heijokyo was ook de oude hoofdstad van
Japan in 710-740 en in 745-784. Sentokun werd gekozen als verpersoonlijking
van energie van de oude hoofdstad
met tempels, tuinen en schrijnen.
En last but not least, de mascotte van de stad
Fukusaki in de prefectuur Hyogo met als naam
Gajirou (ガジロウ). Hij heeft lang zwart haar
net als Sadako van the ring, scherpe tanden
en hij is een soort van reptiel. Zijn ontwerp
is gebaseerd op de mechanische Kappa
dat woont in een vijvertje in Tsujikawayama
Park dat bekend staat om kinderen weg te
houden van het park. Waarom zou men
daar een mascotte van maken? Nog één
ding, hij verstopt zich in rivieren en steelt
shirikodama’s (een mythische bal in de bil)
van kinderen die durven te spelen dichtbij
rivieren. He is pretty scary…
-Ko Nakamori

太狸記 ⋅ 十二月 2017

30 / 31

DE WERELD VAN STUDIO GHIBLI:
YOUKAI EN FOLKLORE
Dus, jij studeert Japanologie of Koreanistiek? Grote kans dat je wel eens een Ghibli
film hebt gezien, en anders heb je er wel van gehoord en schamen je vrienden zich
dat je ze nog nooit hebt gezien (Amber Trijssenaar ik kijk naar jou). Doet de naam Ghibli
geen belletje ringen? Dan vast Hayao Miyazaki, Milans Totoro-onesie, of Spirited Away.
Enfin, nu we dat hebben vastgesteld kunnen
we met het verhaal gaan beginnen. De films
van animatiestudio Ghibli bevatten vaak magie
en magische wezens, dat moge duidelijk zijn.
Wat je misschien niet weet, is dat een deel van
de figuren en elementen uit de films van deze
beroemde studio niet door hen zelf zijn bedacht,
maar uit eeuwenoude verhalen stammen die in
Japan nu nog steeds populair zijn, of in ieder
geval gerecycled worden in de hedendaagse
samenleving. In de geest van een waar essay ga
ik nu uitleggen wat ik ga doen, dan ga ik uitleggen
wat youkai eigenlijk zijn en hoe folkloristische elementen nog steeds een rol spelen in deze tijd en
tenslotte bespreek ik twee Ghibli films (Pompoko
en Mononoke Hime, ik had geen ruimte voor
meer films waar dit soort zaken in voorkomen.
Zo, 始めましょう！
Wat zijn youkai nou eigenlijk? Youkai bezitten meestal bovennatuurlijke krachten en
kunnen verschijnen in vele uiteenlopende
gedaantes. Zo zijn er youkai in de vorm van
mensen, dieren, personificaties van natuurlijke fenomenen en voorwerpen. Youkai
kunnen zowel kwaadaardig als vriendelijk zijn
(eet een Snickers, dude). Een bekende categorie youkai zijn de (meestal) kwaadaardige
oni, monsters met horens die in vele verhalen
voorkomen, en tengu, die rode units met die
grote neuzen. Een andere categorie bevat de
dieren die van gedaante kunnen veranderen
waarvan de meeste bekende de tanuki (TANUKIIII) en de kitsune (vossen) zijn. Ook is er
het type youkai dat ooit mens was, maar door
omstandigheden zoals bijvoorbeeld heftige

emoties is veranderd in youkai. Deze categorie valt te vergelijken met westerse klopgeesten, spoken en personages uit GTST. Youkai
in de vorm van voorwerpen met menselijke
trekken heten tsukumogami. Er zijn vele soorten tsukumogami, aangezien elk voorwerp
in feite gebruikt zou kunnen worden. De
bekendste voorbeelden zijn de oude paraplu
met een voet en oog, de levende sandaal en
de vliegende, brandende lantaarn. Het klinkt
als een hele nare trip, maar het is gewoon
Japanse folklore. Naast deze uitgesproken
soorten zijn er nog ontelbaar veel youkai die
niet te categoriseren vallen.
Is het, op Ghibli na, nou allemaal oude zooi
dan? Het antwoord is NEEN! Magische wezens en bovennatuurlijke krachten zijn van
alle tijden en blijven gewoon lekker tot de
verbeelding spreken. Een goed voorbeeld is
Godzilla, die in de jaren 50 opkwam als moderne youkai, ontstaan uit nucleaire krachten. Een soort ideale mix van oud en nieuw.
Ook kwam er eind jaren 70 van de vorige
eeuw de ‘urban legend’ van Kuchisake-onna
(de vrouw met de doorgesneden mond) op,
die paniek zaaide onder schoolkinderen, hun
ouders en zelfs de politie. Niet heel prettig.
Dus nu: youkai en folklore in films van
Ghibli. Sommige films bevatten al bestaande
verhalen, zoals de laatste film van regisseur
Takahata Isao The Tale of Princess Kaguya
(Kaguya-hime no Monogatari), die gebaseerd
is op het eeuwenoude verhaal The Tale of the
Bamboo Cutter (Taketori Monogatari). Andere
films maken gebruik van folklore-elementen

太狸記 ⋅ 十二月 2017

zoals de tanuki (YAAAAY), die de hoofdrol
spelen in de film Pompoko , óók weer van
Takahata Isao. Over deze tweede categorie
ga ik jullie nu onderwijzen en... dwazen die
dachten dat Ghibli films alleen van de hand
van Miyazaki Hayao kwamen! FOOOLS!
Allereerst: Pompoko! Zoals ik letterlijk net
zeg, speelt de tanuki (WOOO) de hoofdrol in
deze film. Tanuki zijn net als vossen, katten
en enkele andere dieren veel voorkomende
figuren in de folklore. De tanuki in de
folklore houden erg veel van plezier maken,
eten, hebben magische ballen (wat), en zijn
een tikkeltje naïef, en Takahata Isao is hier
ontzettend trouw aan gebleven. De tanuki
staan erom bekend dat zij van gedaante
kunnen veranderen, en houden graag
mensen voor de gek. In deze film gebruiken
ze hun gedaanteverwisseling voor een
goed doel, namelijk de bescherming van
hun bos tegen de stedelijke uitbreiding
van Tokyo. Ze proberen de mensen bang
te maken zodat ze denken dat het in dit
gebied spookt, en dit doen ze met NOG
MEER FOLKLORE!!!11!!!EEN! (en magische
testikels!!!). Zo verandert een tanuki in een

32 / 33

dame die langs de weg aan het huilen is.
Wanneer een agent haar op de schouder
tikt, draait ze zich om en heeft ze geen
gezicht, waardoor de agent zich kapot
schrikt natuurlijk. De youkai zonder gezicht
zijn trouwens geen traditionele youkai, dus
waarschijnlijk is dit een nieuw ontwikkelde
soort. Er zijn meerdere films en verhalen die
in de afgelopen 40 jaar zijn geschreven die
gebruik maken van de ‘geen gezicht’ youkai.
Wanneer dit niet lukt, gaan de tanuki over op
operatie ‘youkai’. In deze act transformeren
de tanuki zichzelf in bekende monsters uit
de folklore, zoals oni, tsukumogami, geesten,
dwergen enzovoorts. Dit schouwspel
vermaakt de mens echter alleen, en een
pretpark uit de buurt claimt dat het hun
publiciteitsstunt was. De tanuki worden
uiteindelijk verslagen. De tanuki die kunnen
transformeren veranderen in mensen om
mee te kunnen draaien in de menselijke
gemeenschap, de ultieme aanpassing. De
tanuki die niet kunnen transformeren blijven
of achter in de overgebleven stukken natuur,
of zeilen mee op een hemels schip naar hun
dood (???okee???leuk??FOLKLORE???).

Zowel in oude ukiyo-e prenten als in de modernere Studio Ghibli films, maken Tanuki veelvuldig gebruik van hun magische testikels

We gaan verder met Princess Mononoke!
Aangezien de term ‘mononoke’ een Japanse term
is voor geest of monster, krijg je strafpunten als je
nu nog denkt dat er geen youkai in dit meeeeeeesterwerk voorkomen. TEN EERSTE hebben we een
gigantisch demonisch everzwijn dat het dorp
van Ashitaka (mannelijke hoofdrol, hij bevecht dit
beest weer) aanvalt. Het everzwijn blijkt een everzwijn-god genaamd Nago te zijn, onder invloed
van een vervloekte kogel. Ashitaka’s arm is hierna
dodelijk vervloekt, en hij vertrekt om een manier
die deze vloek ongedaan maakt te vinden. Onderweg wordt hem verteld over (TEN TWEEDE) de
grote bosgeest die hem misschien zou kunnen
genezen. Deze hert-god, genaamd Shishi-gami,
bezit veel kracht. Dit personage is Miyazaki’s
versie van de Daidaborocchi, een enorme berg
youkai bekend in sommige streken van Japan. In
tegenstelling tot wat Miyazaki heeft gedaan is de
Daidaborocchi in de Japanse folklore geen yamano-kami (berg-GODheid). Verderop stuit Ashitaka
op een aanvaring tussen mensen van IJzerstad,
met moderne wapens, tegenover grote wolven,
waaronder (TEN DERDE) de wolf-godin Moro, en
San, een mensenmeisje dat is opgevoed door de
wolven en een haat tegenover mensen koestert.
In het bos zien ze enkele (TEN VIERDE) kodama.
Kodama zijn in de Japanse folklore geesten die

in bomen leven. Normaal gesproken worden
ze afgebeeld als oude mannen met lang haar
en een zwart gezicht (oftewel ik na een avondje
pittig stappen), maar Miyazaki heeft er zijn eigen
draai aan gegeven door ze kleine, witte gestaltes
te geven met een maskerachtig gezicht, die hun
hoofd soms ratelen (en echt VERSCHRIKKELIJK
schattig zijn). Ashitaka leert later dat hoe meer
kodama er zijn, hoe gezonder het bos is. We
spoelen door, en later ontbrandt de eindstrijd
tussen de beschermers van het bos en Eboshi,
de vrouwe van IJzerstad. (TEN VIJFDE) Otokko, de
blinde everzwijn-god, wordt in de strijd geraakt
door een kogel, krijgt eenzelfde demonische trek
als Nago en stuift blind op de hert-god af. Eboshi
onthoofdt de hert-god tijdens zijn transformatie
naar de gigantische Daidaborocchi. De substantie die uit zijn nek vloeit doodt alles wat ze tegenkomt, en de reus zoekt naar zijn hoofd, dat gestolen is. Wanneer de bomen sterven, vallen ook de
kodama uit de bladeren en verdwijnen. Ashitaka
en San zorgen er met hun laatste krachten voor
dat de hert-god zijn hoofd terug krijgt, waarna hij
herstelt en zijn krachten de twee genezen. Op
het einde wandelt een enkele kodama weer door
het bos. Deze film heeft me als kind trouwens getraumatiseerd, maar daar schrijf ik wel een ander
artikel over, ooit.
-Joosje Smit

In de film Mononoke-Hime zijn er vele youkai te vinden. Hier boven zien we er twee van: de kodama en de daidaborocchi

太狸記 ⋅ 十二月 2017

34 / 35

VAN HET PAD AF: SADO ISLAND
Japan en Korea zijn plekken van mysterie en avontuur, waar je ‘terug in de tijd’ kan gaan, prachtige natuur kan bewonderen, de modernste technologie kan aanschouwen, en waar je totaal andere cultuur kan ervaren. Toch blijven veel gebieden onverkend door toeristen, ondanks het feit
dat deze gebieden vaak een hoop te bieden hebben. In deze nieuwe rubriek dwalen wij van het
gebruikelijke pad af en zetten wij deze onverkende plekken uit Japan en Korea in de schijnwerper.
사도섬 (SADO ISLAND)
Iedereen die geïnteresseerd is om naar
Zuid-Korea te reizen heeft vast wel gehoord
van Jeju Island. Dit is het grootste eiland
van Zuid-Korea en ook een van de meest
toeristische plekken van het land. Uiteraard
is dit eiland niet geschikt voor deze rubriek
“van het pad af”. Daarom wil ik het hebben
over een van de minst bezochte eilanden in
Zuid-Korea: Sado Island 사도섬.
Op het eerste gezicht lijkt het geen wonder
dat dit eilandje niet bekend is bij de meeste
mensen. Het eiland ligt in het zuiden van het
land vlakbij de stad Yeosu. Het is een van de
vele honderden eilandjes in de regio, van
welke de meeste onbewoond zijn. Ook gaat
er slechts een keer per dag een klein bootje
naar het eiland.
Op het eiland zelf krijg je ook niet meteen de
indruk dat hier vaak toeristen komen. Het
eiland heeft welgeteld één convenience store
en één restaurant die beide niet altijd open
zijn, dus neem je eigen eten mee. Er zijn een

handjevol slaapaccommodaties genaamd
Minjok 민적, maar die zijn zelden volgeboekt.
Maar wat maakt dat dit eiland eigenlijk veel
meer te bieden heeft en best een bezoekje
waard is? Dit eiland staat ook wel bekend als
dinosaurus eiland. Dit eiland is een van de
weinige plaatsen waar je nog pootafdrukken
van dinosaurussen tegenkomt. Vanuit de
boot is het eiland niet te missen, aangezien
twee grote dinosaurussen klaarstaan je te
begroeten. Het mag dan ook geen wonder
heten dat dit eiland op de nominatie staat
UNESCO werelderfgoed te worden.
En nu het er nog zo rustig is kan je nog steeds
genieten van onbevolkte strandjes en helder
zwemwater. Ook de rust van zo’n verlaten
en prachtige plek staat in contrast met het
drukke leven in de Zuid-Koreaanse steden.
Een perfecte toevluchtsoord dus.
Het mag een klein wonder heten dat dit eiland nauwelijks toeristen trekt. Eerlijk gezegd
is het maar beter ook, aangezien de rust die
het met zich meebrengt de ware charme van
het eiland laat zien.
-Jerry da Costa

WTF JAPAN &
OMG KOREA
Lopen je conversaties de laatste tijd niet zo lekker? Ben je op zoek naar nieuw gespreksvoer? De
Journalcommissie brengt je weer het leukste WTF Japan & OMG Korea nieuws!

WTF JAPAN: EEN ROBOT OP JE BEGRAFENIS?
Lampionnen laten drijven op water, massaal op
een kerkhof verzamelen om aarde over de kist
te strooien, as in een urn opbergen, de heengeschedene op zee verzinken. De manieren
waarop wij onze doden eren en herdenken
verschillen soms behoorlijk van elkaar. Financieel
valt dit niet altijd mee. Een begrafenis bereikt al
snel de kosten van een nieuwe auto, dus biedt
fabrikant Nissei Eco nu in Japan een mogelijkheid
om de kosten te doen dalen, met een priester,
gemaakt van plastic en elektrische circuits.
Pepper, een robot die geadverteerd wordt als
'day-to-day companion', is al een tijdje aan te
treffen in vestigingen van ontwikkelaar Softbank
-waar hij gasten begroet en hen informatie
geeft- en is inmiddels ook aan te treffen in enkele
Japanse huishoudens. Kortgeleden was de robot
ook te zien bij de tentoonstelling 'Cool Japan' in
Museum Volkenkunde in Leiden. De software
van de robot werd oorspronkelijk geprogrammeerd door een bedrijf dat is gespecialiseerd in
het maken van zorgrobots. Nu wil het Japanse
bedrijf Nissei Eco de robot aanbieden als priester

voor boeddhistische begrafenissen, compleet
met mantra’s en een zijden gewaad.
Voor veel mensen in Japan is het inhuren van
priesters voor een begrafenis te duur geworden.
Een priester kost daar ruim 1.800 euro om in te
huren voor een enkele begrafenis. Nissei Eco zag
hierin een kans en besloot de robot voor begrafenissen in te laten zetten voor een bedrag van
zo’n 375 euro.
Dat Japan, met klassiekers zoals Astro Boy de Gundam-franchise en dergelijke werken, bij velen een
robot obsessie heeft ontwaakt, was zeker ook een
factor die geleid heeft tot dit business model. Voor
menigeen is het mogelijk om in een robot zoals
pepper meer te zien dan alleen een stuk plastic.
Toch is niet zeker of er veel mensen zullen staan te
wachten om hun ouders, partners of kinderen een
ceremonie te schenken, geleid door een priester
die ze lachend en met dode visogen aankijkt.
Emotie is echter juist het centrale idee achter de
software die de robot stuurt. Pepper is in staat
om zijn eigenaren te herkennen en aan gezichtsuitdrukking en andere factoren hun emotionele
toestand te herkennen. Pepper kan hierop reageren middels verandering van de kleur licht in zijn
ogen en afbeeldingen op de tablet die zich voor
op zijn borst bevindt. Hoe zeer dit Pepper helpt
bij het overbrengen van emotie in een gebed blijft
toch wel een raadsel.
En toch is het bedrijf vastbesloten om dit plan in
werkelijkheid om te zetten. Met een aangepaste
code kan de robot nu dus niet alleen gezichten
en emoties herkennen en zijn gedrag er op aanpassen, maar ook boeddhistische teksten, op een
voor mensenoren onverstaanbare wijze, afraffelen
als een echte Japanse boeddhistische monnik.
-Adrian Ortmann

太狸記 ⋅ 十二月 2017

OMG KOREA: IDOLEN OP DE ATHLETIEKBAAN
Heb jij je ook wel eens afgevraagd hoe
het zou zijn als je favoriete K-Pop idolen
meededen aan de Olympische Spelen?
Ik ook niet! Toch is dit precies wat je kunt
zien in het programma ‘Idol Star Athletics
Championships’. Het programma wordt al
sinds 2010 twee keer per jaar uitgezonden
door MBC, met uitzondering van dit jaar,
toen in oktober bekend werd gemaakt dat
de tweede aflevering van 2017 gecanceld
was in verband met stakingen bij MBC.
In het programma worden Koreaanse
beroemdheden, voornamelijk popidolen,
ingedeeld in teams die allerlei sporten
doen en proberen medailles te winnen. De
idolen beoefenen een grote hoeveelheid
sporten, waaronder basketbal, boogschieten,
hordelopen en hoogspringen.
Het programma is een zeer goede gelegenheid

36 / 37

voor idolen om populairder te worden. De
show heeft hoge kijkcijfers en dit maakt
het voor beroemdheden lastig om nee te
zeggen als ze gevraagd wordt mee te doen.
Het programma is erg populair, maar het is
ook controversieel. Veel fans klagen dat de
idolen makkelijk gewond kunnen raken bij
de sporten en dat dit invloed kan hebben op,
bijvoorbeeld, een aankomende comeback.
Dit jaar hebben de programmamakers extra
rekening proberen te houden met deze
klacht, door ‘close contact’ sporten zoals
worstelen uit het programma te halen.
De ‘Idol Star Athletics Championships’
bieden fans de kans om onder andere hun
favoriete K-Pop groepen te zien samenwerken.
Daarnaast illustreert het programma dat je
favoriete idolen echt álles perfect kunnen.
- Florentine Schoemaker

GEWEEST: OPENING VAN FG OKONOMIYAKI
“Geweest” is een nieuwe rubriek, waar Tanukianen die iets gerelateerd aan Korea of Japan hebben
bezocht of gedaan hun verhaal doen over hun ervaring. Dit kan bijvoorbeeld een bezoek aan een
concert, een museumtentoonstelling een festival of een recent geopend sushi restaurant zijn. Heb jij
iets gedaan of ga jij iets doen dat in deze rubriek zou passen en zou je een stukje willen schrijven? Zoek
dan alsjeblieft contact op met de redactie!
De “Japanse
Pannekoek”, zoals hij
Japan is wereldwijd bekend om zijn eetcultuur geadverteerd wordt, is een gebraden
en zo komt het dat er niemand is die niet specialiteit waarvan talloze varianten
weet wat sushi en ramen zijn. Toch heeft de bestaan. Vandaar de naam, die zoveel
Japanse keuken meer te bieden dan alleen de betekent als ‘gebraden zoals je hem
bekende vaste kost. FG Okonomiyaki, onder lust’. FG Okonomiyaki biedt een select
leiding van chef Francois Geurds, brengt nu aantal soorten aan. Daaronder een
de okonomiyaki, een specialiteit ‘gebraden veganistische okonomiyaki, welke hier als
zoals je hem lust’ naar Rotterdam. TaTanukiKi de standaardvariant wordt gepromoot,
is naar de openingsdag geweest voor een met 5 euro als laagste prijs op de kaart. De
eerste indruk
okonomiyaki wordt gemaakt uit dashi, een
soort bouillon dat men vaker tegenkomt in
Japanse gerechten, en dat in het geval van
okonomiyaki vooral uit zeewier bestaat,
maar soms ook uit vis (!). Gebraden heeft
de okonomiyaki het uiterlijk en de textuur
van een omelet. Hij wordt daarna bedekt
met extra laagjes. De okonomiyaki is dus
in dezelfde mate een Japanse pannenkoek
als dat een pizza een Italiaanse taart is.
Er zijn echter ook varianten waarbij de
laagjes aan het beslag worden toegevoegd
vóór het braden. Van de vele verschillende
variaties die men in Japan tegenkomt,
geldt de osaka-style okonomiyaki inmiddels
als de standaard.
Bij binnenkomst is de eerste indruk van het
restaurant niet bepaald Japans. Er is een bar
met verschillende soorten Europese broden,
een selectie aan vers fruit en smoothies. Als
bezoeker heeft men dan ook het gevoel een
hippe Vegan Foods binnengelopen te zijn.
Hoewel de winkel niet bepaald Japans oogt,
dragen de obers allen een Japanse hapi, of
tenminste iets dat daarop lijkt.

太狸記 ⋅ 十二月 2017

Het restaurant zit in een tube-achtig pand,
waarin zich ook de kledingwinkel DENOISM
bevindt, welke zich in eerste lijn richt op een
jeans-only stijlen. De okonomiyaki worden
buiten op de teppanyaki-platen gebraden,
waar de klant zelf kan zien hoe het eten
wordt klaargemaakt. Wij bestellen de
standaardvariant, de vegan okonomiyaki, die na
tien minuten aan de kassa op ons wacht.Toen
het tijd werd om te betalen, werd er gevraagd
om met pinpas te betalen, terwijl de bediendster
haar collega toe fluisterde dat ze geen cash
hadden. Zeker een new-age neiging om over te
stappen op digitaal betalen. Het kwam heus niet
door een gebrek aan contant geld in de kassa,
met als reden de openingsstress.

38 / 39

We openen de deksel van de takeawayverpakking en zien een okonomiyaki op
maat van een hamburger, bedekt met verse
groente, petersilie, Japanse mayonaise,
Zoete sojasaus en... sambal oelek?
De smaak van de okonomiyaki is uitstekend,
maar voelt niet meer authentiek dan de
ambiance, aldus voor degene die nog
nooit Okonomiyaki heeft gegeten een sterk
zeewier aroma verwacht.
Voor mij voelt de smaak als iet dat
meer thuis hoort op de kaart van Taco
Mundo. Ironisch genoeg bevindt zich
om de hoek ook een Taco Mundo.
Hoewel de okonomiyaki zelf niet bepaald
groot is, is hij redelijk rijk belegd. Het
is niet altijd even makkelijk om een
okonomiyaki naar binnen te werken,
omdat de sauzen en toppings er wel
eens (frequent) van af vallen. Voor
on-the-go is hij dus niet geschikt. Dit
verklaart ook waarom FGOkonomiyaki
en DENOISM in hetzelfde pand zitten.
Het is gewoon een samenwerking
tussen Geurds, zwaartekracht en de
kledingwinkel. De knelpunten zitten
dus bij de prijsverhouding en het risico
dat je kleren ondergaan. Toch is mijn
eindoordeel uiterst positief, als men de
openingsstress neemt als excuus voor
de kleinigheden, zoals het niet kunnen
betalen met contant geld of de absentie
van een plastic vork om mee te eten,
waaraan ik me lichtelijk ergerde. FG
Okonomiyaki is zeker een aanrader voor
de student die niet bang is om wat meer
uit te geven aan een lekker hapje.
-Adrian Ortmann

TANUKITCHEN: JAPANSE CHEESECAKE
Als er één ding is waar Tanukianen van houden, naast anime en kpop, dan
is het wel eten. En dan vooral Koreaans en Japans eten natuurlijk! Laat de
keukenprins of keukenprinses eens in je los en probeer het volgende recept:

Ingrediënten voor 1 cheesecake
-250g philadelphia
-6 x eieren
-140g rietsuiker
-100ml volle melk
-1 x citroen
-60g boter
-60g bloem
-20g maizena
-1g bakboeder
-zout

JAPANSE CHEESECAKE
Jaja! Houd je vast! Bereid je voor! Ben je er klaar
voor? Nee, dat ben je niet. Het is japanse cheesecake! Hij is fluffy, hij is vrolijk, hij is kawaii! En het
allerbelangrijkste, hij smaakt absoluut fantastisch!
Voor deze Tanukitchen wilde ik graag iets zoets
maken. Dit bleek echter een grotere uitdaging
dan verwacht. Aan mijn arsenaal aan traditionele
recepten te zien, zijn de Koreanen bepaald geen
snoepers, en de buren de Japanners slechts
mondjesmaat. Daarom gaan we dit keer voor een
modern recept. Maar wel typisch Japans, als je het
mij vraagt. In ieder geval qua look. Cheesecake is
van origine uiteraard niet Japans, maar de Japanse
keuken heeft de taart sinds een jaar of veertig geadopteerd en aangepast aan landelijke voorkeur.
Door een combinatie van rijsmiddel, opgesteven
eiwit en (heel) veel kloppen is de taart ontzettend
luchtig. Dit recept is iets ingewikkelder, gezien de
vereiste diep geavanceerde baktechnieken die in
mijn Nederlands kookboek van appeltaart en boerencake nooit hun gezicht hebben laten zien. Maar
neem het van mij aan: het resultaat is het waard.
Het is of je een wolkje eet.

N.B.: Luister, ik snap dat we allemaal arme studenten
zijn die geen drie verschillende soorten rijsmiddel in huis
hebben. Ik vergeef jullie als er enigszins wordt gesmokkeld
met het recept. Maar besef wel, met ieder beetje gesmokkel
zakt je taart één niveau in fluffyheid. Als die cheesecake je
wel tof lijkt, maar je dan toch zoiets hebt van ‘doei’ bij de
aanblik van deze ingrediëntenlijst: er staan versies van de
taart online met maar 3 ingrediënten. Wellicht heeft dat wat
meer authentieke student feel, maar deze is lekkerder.

太狸記 ⋅ 十二月 2017

RECEPT
Verwarm de oven voor op 200°C. Bedek
een ronde springvorm (ong. 20 cm) met
bakpapier en vet het goed in; hierdoor blijft de
cake niet plakken en komt hij beter omhoog.

1

2

Splits de eieren. Gebruik een staafmixer en mix
het eiwit tot het schuimt. Voeg hierna bakpoeder toe en mix tot de bubbels bijna verdwenen zijn.

3

Voeg de helft van de suiker toe en mix door tot
je een meringue hebt waarbij je de kom om
kunt keren zonder dat er iets uitvalt (voorzichtig met
testen a.u.b.). Zet de meringue zolang in de koelkast.

4

Verwarm de Philadelphia au-bain marie of in
de magnetron tot hij zacht en glad is. Voeg
hierna het eigeel toe aan de Philadelphia en mix
met een klopper. Voeg hierna de helft van de
suiker toe en mix wederom met een klopper.

5

Verwarm de melk en de boter samen in de
magnetron. Voeg het daarna toe aan het
mengsel en mix met een klopper. Voeg zout,
citroensap en geraspte citroenschil toe en (drie
keer raden) mix met een klopper.

6

Voeg de bloem en maizena toe door het voorzichtig
door het mengsel te scheppen. Voeg nu meringue
bij het mengsel door deze er net zo voorzichtig doorheen te spatelen, 1/3 at a time, tot het mengsel egaal is.

7

Giet de hele boel in de cakevorm en zet het
voor achttien minuten in de oven op 200°C.
Verlaag vervolgens de temperatuur naar 140°C en
bak nog dertig minuten door. Laat de cake vervolgens minstens een halfuur afkoelen in de oven

8

Haal het glorieuze baksel uit de oven en verwonder je vrienden over je geweldige keukenkunsten.
-Marie Groen

40 / 41

KATERN:JAPAN

DE EUROPESE ONTDEKKING VAN HOKUSAI
De Journal wisselt artikelen uit met Katern: Japan! Een blog met de meest heldere informatieve
leeshapjes over Japan en dit keer brengen we je een artikel geschreven door Frank Witkam

De golf van Katsushika Hokusai. Wie kent hem niet? Het is mogelijk het meest
gereproduceerde kunstwerk ter wereld. Hoewel Hokusai lang weinig erkenning genoot
in Japan zelf, is er momenteel een ware Hokusai-hype aan de gang in Japan. Vorig jaar
november opende een nieuw Hokusai-museum aan de Sumida-rivier en ook dit jaar krijgt
de ‘oude man gek van tekenen’, zoals hij zichzelf ook wel noemde, veel aandacht. Wat zit
er achter die herwaardering?
drie andere Hokusai-tentoonstellingen in
Japan te zien. En om de hype compleet
te maken werd er zelfs een eenmalige
dramaserie gemaakt door omroep NHK,
verteld door de ogen van Hokusai’s
dochter Oei, die ook prenten ontwierp en
schilderde.

Hokusai
Net als in 2006, toen het British Museum
een tentoonstelling aan erotische Japanse
prenten (shunga) wijdde, is de hype deels uit
Europa over komen waaien. Eerder dit jaar
organiseerde het British Museum namelijke
de grote Hokusai-tentoonstelling The Great
Wave, waarin het late werk van de Japanse
prentkunstenaar centraal stond. Net als in
2006 vond deze tentoonstelling na afloop
zijn weg naar Japan. Daar bleef het echter
niet bij. Er waren dit najaar nog minstens

De
meest
fascinerende
Hokusaitentoonstelling van dit najaar is Hokusai
and Japonisme in het National Museum of
Western Art (nog tot 28 januari 2018 te
zien). Bij Japonisme denkt men al snel aan
Vincent van Gogh, die twee prenten van
Hiroshige naschilderde in 1887. Minder
bekend echter is de rol die Hokusai
speelde in de Europese ‘ontdekking’
van Japanse kunst. Om dit beeld bij te
stellen richt Hokusai and Japonisme zich
als eerste tentoonstelling volledig op
Hokusai en zijn invloed in Europa. Een
primeur dus.

太狸記 ⋅ 十二月 2017

42 / 43

Wanneer begon de Japonisme-gekte in Europa?
Tot recent werd aangenomen dat Bracquemonds ‘ontdekking’ van Hokusai’s schetsboeken
(Hokusai Manga) in 1856 het beginpunt vormde. Nieuw onderzoek toont echter aan dat er
al in 1843 prenten van verscheidene ukiyo-e kunstenaars in de Nationale Bibliotheek van
Parijs te vinden waren. Bovendien plaatste de Duitse arts en botanicus Phillip Franz von
Siebold al in 1826 een bestelling bij Hokusai tijdens zijn reis naar Edo vanuit Nagasaki. Dat
Von Siebold Hokusai’s werk bewonderde blijkt ook uit het feit dat hij één van zijn schetsen
gebruikte in zijn etnografische Nippon. Hieronder staat links zijn tekening op het schutblad
van Nippon (editie 1897), rechts de oorspronkelijke afbeelding uit Hokusai Manga (1817),
beide afkomstig uit de catalogus bij de tentoonstelling Hokusai and Japonisme.

Ook noemt de kunsthistoricus William Michael Rosetti al in 1865 dat hij twee boeken van
ene ‘Hoxai’ heeft gekocht bij Desoye in Parijs. Kortom, de eerste Europese kennismakingen
met Japanse kunst vonden al ruim voor de Meiji-restauratie (1868) plaats. Een vroege
Amsterdamse publicatie uit 1833, genaamd Bijdrage tot de Kennis van het Japansche Rijk,
toont dat illustraties van Hokusai niet alleen door kunstenaars werden gebruikt.
Ook historici, etnografen en anderen maakten gretig gebruik van zijn werk en probeerden
ermee een beeld van Japanse geschiedenis, religie en cultuur te crëeren. Dat er destijds
weinig kennis van het relatief geïsoleerde Japan was, blijkt wel uit het onderschrift bij de
illustratie in het boek, dat Hokusai’s schetsen van de donder en windgod gebruikt en de
figuren “het eerste Japansche menschenpaar” noemt.

Het meest voorkomende werk van Hokusai
in de 19e eeuw, dat zowel door Europese
historici, etnografen en kunstenaars
gebruikt werd, was niet de golf, maar
de reeks schetsboeken Hokusai Manga.
De enorme variëteit aan illustraties in
Hokusai Manga, van mensen tot dieren,
geesten, planten en vele andere figuren
maakte de reeks zowel geschikt als
encyclopedie als tekenhandleiding. Degas
gebruikte ze voor zijn gezichtloze figuren,
Mary Cassatt voor haar composities van
verveelde
kinderen,
Toulouse-Lautrec
voor de lichaamshoudingen van zijn
personages en Cézanne als inspiratie voor
zijn landschappen. Het bleef echter niet
bij schilderkunst. Minder bekend zijn de
vele reproducties van Hokusai Manga op
Europees porselein, vazen, lampen, en
meubels.

Het zou niet verkeerd zijn als Hokusai and
Japonisme net als de tentoonstelling van
het British Museum een overtocht zou
maken – maar dan de andere richting uit,
naar Europa. Hoewel musea, universiteiten
en kunstgeschiedenisboeken Van Goghs
nabootsingen van Hiroshige wel noemen,
blijven zij veelal eurocentrische kunstcanons
propageren. Slechts door exhibities als
deze naar het grote publiek te brengen
kan de missie van Akiko Mabuchi, directrice
van het Museum of Western Art, slagen:
het vastleggen van Hokusai’s belangrijke
plaats in de ontwikkeling van de moderne
Westerse kunstcanons. Wellicht kan de
uitstekende (tweetalige) exhibitiecatalogus
met o.a fascinerende essays van Mabuchi
zelf daar nog aan bijdragen.
Hokusai: beyond the Great Wave
NHK en het British Museum hebben
onlangs
samen
een
documentaire
geproduceerd onder de titel Hokusai:
beyond the Great Wave. Gefilmd in Japan,
Amerika en Engeland, richt de film zich
op Hokusai’s werk en leven in de grote,
bruisende metropool Edo, het moderne
Tokio. Deze film wist in elk geval Nederland
te bereiken en is te zien geweest in een
aantal filmhuizen.
-Frank Witkam

太狸記 ⋅ 十二月 2017

44 / 45

ASK ANKY
Beste Anky,
Ask Anky is een adviescolumn speciaal voor Japanologen en
Koreanisten. Zit jou iets dwars of wil je iets weten? Stuur jouw
vraag dan naar journaltanuki@gmail.com en wie weet krijg
je in de volgende editie van de TaTanukiKi wel een antwoord
van de wijze Anky!

Hey,
Hoe gaat het met jou? Ik heb je al een tijd niet gesproken maar ik wilde je even op de hoogte brengen van
een onwijs goede ontmoetingswebsite. Ik weet niet of
je nog steeds vrijgezel bent, maar als dat zo is kan deze
site je zeker voorstellen aan andere leuke vrijgezellen.
Wel moet ik je waarschuwen, want niet iedere vrijgezel
op deze site zoekt een relatie sommige willen gewoon
afspreken en vervolgens van elkaar genieten. Maar zat
zoeken ook een relatie, probeer het anders zelf eens
en kijk of jij net zoveel succes hebt als ik! Maak je geen
zorgen over de kosten, het is volledig gratis, dus wat
heb je te verliezen.
Klik hier om direct in contact te komen met vrijgezellen.
Groetjes, Meriam
Beste Meriam,
Ik zal je vertellen wat ik te verliezen heb als op die site naar
een vriend of vriendin ga zoeken: mijn waardevolle tijd.
Aangezien ik mijn identiteit strikt geheim moet houden ten
alle tijden, kan ik helemaal geen partner hebben, ik hoop
dat je je dat realiseert. Nu je me hebt geïrriteerd met deze
onzin ben ik eigenlijk wel blij dat we elkaar al een tijd niet
hebben gesproken.
Als advies geef ik je om te stoppen met het gebruiken van
deze nutteloze datingsites en een gezonde relatie te beginnen met een 2D personage, bijvoorbeeld van Haikyuu!! of
Re:Zero.
Succes en geen bedanky,
Anky

Ik heb een denshi jisho aangeschaft van een
persoon in een bivakmuts in een onguur steegje ergens in Shinjuku (hij/zij was heel aardig!) en
het was een supergoede deal! Maar nu als ik m
gebruik lijkt het soms alsof ik een klikgeluid hoor
of dat ie zichzelf verplaatst. Ik heb zelfs stemmen
uit het beschermhoesje horen komen toen ik
op bed lag. Misschien verbeeld ik het me en is
het bij alle denshi jisho zo, maar ik maak me toch
wat zorgen. Wat moet ik doen, Anky?!
Groetjes, Denshi Jishonnie
Beste Denshi Jishonnie,
Maak je niet druk, Denshi. Tegenwoordig proberen
de denshi jisho producenten elkaar weg te concurreren met steeds geavanceerdere functies. Ik weet niet
of je het nieuws hebt bijgehouden, maar tegenwoordig is het heel normaal dat mensen denshi jisho
kunnen kopen die hun was voor hen doen, kanji
voor je kunnen stampen en zelfs levensechte hologrammen kunnen projecteren van K-popgroepen
als Shinee en EXO. De enige denshi jisho waar je je
zorgen om zou moeten maken is als je toevallig het
zeer zeldzame prototype van de vleesmaal-denshi
jisho in handen hebt gekregen. Deze denshi jisho
kan elk dierlijk organisme omtoveren tot een verrukkelijke medium-rare hamburger. Echter, aangezien
de stemmen die je hebt gehoord waarschijnlijk van
een van die knappe K-popsterren zijn, denk ik niet
dat je gevaar loopt. Als je het zeker wil weten, kan je
de denshi jisho je kat voorschotelen en hopen dat er
een hotte BTS-boy uitkomt, in plaats van een burger.
Succes en geen bedanky,
Anky

LEDENKORTING SUSHI BENTO
Illustratie door Florence Stieber

CARTOON
Concept en tekeningen door B.Kooijman

Ook een keer een strip maken voor de TaTanukiKi? Of heb je een leuk idee
voor een strip? Neem dan contact op met de redactie van de TaTanukiKi
door te mailen naar Journaltanuki@gmail.com of door een van de
commissieleden te benaderen!

‘S AVONDS
EEN MAN,
S’OCHTENDS
EEN MAN!
Een Tanuki activiteit is géén geldige
reden om te laat, of helemaal niet, te
komen bij college. Wees verstandig,
wees een man óf een vrouw!



Collecties

TaTanukiKi

Media

TaTanukiKi 2017-2018--2